“Прашу, каб кіраўніцтва РАУС адказала мне, чаму я пазбаўлены права карыстацца свабодай інфармацыі”
Наклад газэты складае 30 тысяч асобнікаў. Таму кнігі скаргаў міліцыі могуць быць хутка запоўненыя. У адпаведнасьці з прэзыдэнцкім дэкрэтам №2 кожны грамадзянін на свой запыт павінен атрымаць адказ. Самыя актыўныя чытачы газэты “Товарищ” у Жлобіне зрабілі запісы яшчэ да закліку рэдакцыі. У кнізе скаргаў ужо ёсьць чатыры запісы. Насупраць запісаў стаяць штампы, што яны прынятыя да разгляду. Што ж напісаў міліцыянтам сябра Партыі камуністаў беларускай Валер Рыбчанка?
“Я ад свайго распаўсюдніка газэты даведаўся, што яна затрыманая ў Жлобінскім РАУС. Таму прашу, каб кіраўніцтва РАУС адказала мне, чаму я пазбаўлены права карыстацца свабодай інфармацыі”.
Чытач і распаўсюднік газэты са Жлобіна Анатоль Сьцепаненка таксама абураны дзеяньнямі міліцыі:
“Так, так, так. Я заходзіў чацьвёртага кастрычніка ў аддзяленьне міліцыі і рабіў запіс у кнізе заўваг. Я лічу няправільным затрыманьне нумару газэты, бо я зьяўляюся сталым чытачом і прашу органы міліцыі патлумачыць, чаму гэта адбылося. У іх 15 дзён тэрміну. Пакуль што я ніякага адказу не атрымаў”.
Карэспандэнт: “А колькі нумароў вы распаўсюджваеце звычайна?”
“40 – 50, іншы раз 60 нумароў. Вы ж бачыце, зь якімі цяжкасьцямі даводзіцца яе дастаўляць. Даводзіцца газэту недзе там на далёкіх подступах да гораду раздаваць”.
“Ім трэба пратрымаць газэту да 4 лістапада, пакуль ня пройдзе “Сацыяльны марш”
Галоўны рэдактар газэты Сяргей Вазьняк нагадвае, што заканадаўствам акрэсьлены 10-дзённы тэрмін для праверкі законнасьці друкаваньня СМІ. А сёньня ўжо 12-ы дзень, як наклад газэты “Товарищ” затрыманы. Паводле Сяргея Вазьняка, наўрад ці якія праверкі вядуцца ўвогуле. Прынамсі, яго ў міліцыю дагэтуль не выклікалі:
“Ім трэба пратрымаць да 4 лістапада, пакуль ня пройдзе “Сацыяльны марш”. Бо нумар тэматычны, прысьвечаны “Сацыяльнаму маршу”. Ён яшчэ актуальны. Пасьля 4 лістапада ён страціць сваю актуальнасьць, бо адбудзецца акцыя. Баяцца яны, баяцца”.
Сяргей Вазьняк таксама апавёў, што накіраваў скаргі ў пракуратуру:
“Адна скарга ў Генпракуратуру пайшла ад рэдакцыі па факце канфіскацыі. А другая скарга – у раённую пракуратуру, я асабіста падаў, што да мяне была ўжытая фізычная сіла і ў мяне быў адабраны мабільны тэлефон. У момант канфіскацыі газэты я быў незаконна пазбаўлены сувязі цягам гадзіны. Мне заламалі рукі. Я ўжо быў у сьледчага на допыце, даваў тлумачэньні. А на тую скаргу ў Генпракуратуру пакуль што няма ніякага водгуку”.
“Газэта пад замком”
Я патэлефанаваў у гарадзкі аддзел міліцыі Менску капітану Аляксандру Шчырцу. Ён заявіў, што быў толькі выканаўцам загаду зьверху. Паводле Шчырца, газэта “Товарищ” знаходзіцца ў гарадзкім аддзеле міліцыі:
“Ніхто яе не чытае і не чапае. Была ва ўпакоўцы – так і ляжыць”.
Карэспандэнт: “І ніхто не чытае?”
“Ну, а навошта чапаць чужую маёмасьць?”
Карэспандэнт: “Дык яна зачыненая, у асобным пакоі?”
“Канечне, так, так, так”.
Карэспандэнт: “І доступу да яе няма?”
“Не, яна пад замком. Як жа рэчы захоўваць? Калі іх не зачыняць, іх жа потым ня будзе”.
Наклад газэты складае 30 тысяч асобнікаў. Таму кнігі скаргаў міліцыі могуць быць хутка запоўненыя. У адпаведнасьці з прэзыдэнцкім дэкрэтам №2 кожны грамадзянін на свой запыт павінен атрымаць адказ. Самыя актыўныя чытачы газэты “Товарищ” у Жлобіне зрабілі запісы яшчэ да закліку рэдакцыі. У кнізе скаргаў ужо ёсьць чатыры запісы. Насупраць запісаў стаяць штампы, што яны прынятыя да разгляду. Што ж напісаў міліцыянтам сябра Партыі камуністаў беларускай Валер Рыбчанка?
“Я ад свайго распаўсюдніка газэты даведаўся, што яна затрыманая ў Жлобінскім РАУС. Таму прашу, каб кіраўніцтва РАУС адказала мне, чаму я пазбаўлены права карыстацца свабодай інфармацыі”.
Чытач і распаўсюднік газэты са Жлобіна Анатоль Сьцепаненка таксама абураны дзеяньнямі міліцыі:
“Так, так, так. Я заходзіў чацьвёртага кастрычніка ў аддзяленьне міліцыі і рабіў запіс у кнізе заўваг. Я лічу няправільным затрыманьне нумару газэты, бо я зьяўляюся сталым чытачом і прашу органы міліцыі патлумачыць, чаму гэта адбылося. У іх 15 дзён тэрміну. Пакуль што я ніякага адказу не атрымаў”.
Карэспандэнт: “А колькі нумароў вы распаўсюджваеце звычайна?”
“40 – 50, іншы раз 60 нумароў. Вы ж бачыце, зь якімі цяжкасьцямі даводзіцца яе дастаўляць. Даводзіцца газэту недзе там на далёкіх подступах да гораду раздаваць”.
“Ім трэба пратрымаць газэту да 4 лістапада, пакуль ня пройдзе “Сацыяльны марш”
Галоўны рэдактар газэты Сяргей Вазьняк нагадвае, што заканадаўствам акрэсьлены 10-дзённы тэрмін для праверкі законнасьці друкаваньня СМІ. А сёньня ўжо 12-ы дзень, як наклад газэты “Товарищ” затрыманы. Паводле Сяргея Вазьняка, наўрад ці якія праверкі вядуцца ўвогуле. Прынамсі, яго ў міліцыю дагэтуль не выклікалі:
“Ім трэба пратрымаць да 4 лістапада, пакуль ня пройдзе “Сацыяльны марш”. Бо нумар тэматычны, прысьвечаны “Сацыяльнаму маршу”. Ён яшчэ актуальны. Пасьля 4 лістапада ён страціць сваю актуальнасьць, бо адбудзецца акцыя. Баяцца яны, баяцца”.
Сяргей Вазьняк таксама апавёў, што накіраваў скаргі ў пракуратуру:
“Адна скарга ў Генпракуратуру пайшла ад рэдакцыі па факце канфіскацыі. А другая скарга – у раённую пракуратуру, я асабіста падаў, што да мяне была ўжытая фізычная сіла і ў мяне быў адабраны мабільны тэлефон. У момант канфіскацыі газэты я быў незаконна пазбаўлены сувязі цягам гадзіны. Мне заламалі рукі. Я ўжо быў у сьледчага на допыце, даваў тлумачэньні. А на тую скаргу ў Генпракуратуру пакуль што няма ніякага водгуку”.
“Газэта пад замком”
Я патэлефанаваў у гарадзкі аддзел міліцыі Менску капітану Аляксандру Шчырцу. Ён заявіў, што быў толькі выканаўцам загаду зьверху. Паводле Шчырца, газэта “Товарищ” знаходзіцца ў гарадзкім аддзеле міліцыі:
“Ніхто яе не чытае і не чапае. Была ва ўпакоўцы – так і ляжыць”.
Карэспандэнт: “І ніхто не чытае?”
“Ну, а навошта чапаць чужую маёмасьць?”
Карэспандэнт: “Дык яна зачыненая, у асобным пакоі?”
“Канечне, так, так, так”.
Карэспандэнт: “І доступу да яе няма?”
“Не, яна пад замком. Як жа рэчы захоўваць? Калі іх не зачыняць, іх жа потым ня будзе”.