Аляксей Галоўкін трапіў у бабруйскую калёнію паводле шэрагу палітычных артыкулаў. Ён сам мае інваліднасьць, хварэе на гемафілію, дрэнна ходзіць і мае праблемы з суставамі.
Аляксей вызваліўся ў жніўні 2023 году. У калёніі ён перасякаўся зь Ігарам Леднікам, зь якім пазнаёміўся ўвесну 2023 году ў мэдсанчастцы. Туды Аляксей трапіў пасьля этапу, бо меў нізкі ўзровень гемаглябіну, частыя крывацёкі. Разам зь Ігарам Леднікам яны правялі ў санчастцы каля дзесяці дзён.
«Ён шмат разоў казаў, што ў яго пагаршаецца стан здароўя. Але меў надзею, што яго перавядуць у рэспубліканскі шпіталь. Яму абяцалі, але, напэўна, гэтага ня здарылася», — кажа Аляксей.
Паводле назіраньняў суразмоўцы, фізычны стан Ігара Ледніка быў вельмі благім.
«Ён марудна хадзіў, зь цяжкасьцю дыхаў, скардзіўся на сэрца. Пасьля апэрацыі ў Ігара была каластома (штучны кішэчны ход, які робіць хірург пры пэўных паказаньнях, каб выводзіць праз жывот кал з арганізму. — РС), стаяў калапрыёмнік. Але пры гэтым яму не давалі схадзіць у душ», — кажа былы вязень.
Па словах суразмоўцы, у душ Ігара не пускалі «казлы» — так званыя асуджаныя, якія супрацоўнічаюць з адміністрацыяй калёніі. Не вадзілі Ледніка і на «атаварку». Гэтым займаецца начальнік атраду.
«Душ адзін раз на тыдзень — гэта стандарт. Але, улічваючы стан чалавека ці „добры настрой“ „казлоў“, можна было зь імі дамовіцца мыцца хоць штодзень. Але для гэтага трэба быць пэдафілам, забойцам, рабаўніком, а не пісаць артыкулы пра Лукашэнку», — зазначыў былы вязень.
Спадзяваўся на дапамогу да апошняга
Нягледзячы на цяжкі стан, Ігар Леднік, паводле Аляксея, заўсёды ўсьміхаўся.
«Ён выказваўся, што калі яму не акажуць дапамогу, то ён можа памерці ў калёніі. Ён вельмі чакаў, што яго перавядуць у шпіталь і пачнуць лячыць», — кажа Аляксей.
Былы палітвязень зазначае, што адміністрацыя калёніі можа моцна ціснуць на хворых вязьняў, а калі іхны стан здароўя становіцца крытычным, пачынаюць ратаваць. Ён тлумачыць, што ў калёніі ёсьць як цывільныя лекары, так і лекары-міліцыянты.
«Цывільныя трапляюцца розныя. Ёсьць і адэкватныя. А міліцыянты, хоць і лекары — усе аднолькавыя. У іх на лбе напісана: „Каб вы тут усе здохлі“», — перакананы былы зьняволены.
Свой тэрмін Аляксей адбываў у атрадзе людзей з інваліднасьцю. Ён сьцьвярджае, што пры ім было больш за дзесяць сьмерцяў вязьняў.
«Сардэчныя прыступы, рак, запаленьне лёгкіх. Некага нават пасьпявалі адпусьціць дахаты, каб там памёр. Ці сплаўлялі ў цывільны шпіталь, у апошні момант выклікаючы „хуткую“», — кажа Аляксей.
Суразмоўца прыгадвае выпадкі сьмерцяў у бабруйскай калёніі.
«Чалавек скардзіўся на сэрца. Пастаянна. Вадзілі ў санчастку, давалі таблеткі. Паклалі ў санчастку. Трохі стала лепш яму — выпісалі. Выходзіць з санчасткі і падае, проста на парозе. Памёр. Пажылы вязень схадзіў у краму, вяртаецца з торбай і падае пад акном. Памёр. У другога пачаліся праблемы з нагамі. Адну адрэзалі, другую. Пасьля другой ампутацыі памер у санчастцы. Яшчэ адзін быў у атрадзе, ноччу ёрзаў і стагнаў. Раніцай ужо ня дыхаў. Яшчэ аднаго адпусьцілі дахаты на апошняй стадыі анкалёгіі. Праз пару дзён памёр, дома», — пералічыў былы вязень.
Ігара Ледніка затрымалі 12 красавіка 2022 году і асудзілі на 3 гады зьняволеньня паводле арт. 367 за нібыта паклёп на Лукашэнку ў публікацыі ў партыйным часопісе БСДП «Пазыцыя».
У турме стан яго здароўя істотна пагоршыўся, яму зрабілі апэрацыю на страўнікава-кішачным тракце. Апроч гэтага, Ігар меў інваліднасьць 2-й групы з прычыны праблем з сэрцам.
Профіль Ігара Ледніка ў Facebook улады прызналі «экстрэмісцкімі матэрыяламі».
Як пішуць аднапартыйцы, Ігар Леднік актыўна выступаў за ліквідацыю «саюзнай дзяржавы» Беларусі і Расеі і лічыў, што Будапэшцкі мэмарандум быў парушаны ў Беларусі пасьля разгону Вярхоўнага Савету 13-га скліканьня, што прывяло да ўсталяваньня ў Беларусі дыктатуры, збліжэньня яе з Расеяй і падрыву эўрапейскай бясьпекі ў рэгіёне.
