Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Разьвітальная прамова стомленага чалавека». Аналітык Свабоды Віталь Цыганкоў пра выступ Лукашэнкі 


Аляксандар Лукашэнка падчс выступу перад прыхільнікамі, 16 жніўня 2020
Аляксандар Лукашэнка падчс выступу перад прыхільнікамі, 16 жніўня 2020

Аналітык Свабоды Віталь Цыганкоў ацэньвае прамову Лукашэнкі на мітынгу ля дома ўраду.

З усёй краіны на мітынг у падтрымку Аляксандра Лукашэнкі ўдалося вывесьці каля 10 тысячаў удзельнікаў. Значная частка — чыноўнікі і супрацоўнікі сілавых структураў.

Гэта, натуральна, кажа ня толькі пра рэальную падтрымку яго ў грамадзтве, але і пра цяперашнюю атмасфэру ў краіне, у якой прыходзіць на мітынг за Лукашэнку — ганебна і сорамна.

Лукашэнка ў сваім выступе адкінуў увесь палітэс, дыпляматыю, палітычную мэтазгоднасьць. Ён гаварыў тое, што думае папраўдзе — як ён ставіцца і да беларусаў, якія ня згодныя зь ім, і да «міжнародных партнэраў».

«Усе нам зайздросьцяць. У нас няма сяброў, у нас няма
прыхільнікаў», — гэта проста асаблівы тып сьвядомасьці.

«Вы будзеце, як ва Ўкраіне, стаяць на каленях і маліцца невядома на каго», — вялікае прывітаньне прэзыдэнту Ўкраіны Зяленскаму і ўвогуле ўсім украінцам, якія маюць нейкія сымпатыі да Лукашэнкі і лічаць яго праўкраінскім палітыкам.

«Яны» (кажа не называючы, але яўна маючы на ўвазе палякаў) зноў хочуць, каб межы Беларусі праходзілі каля Менску.

Лукашэнка шкадуе пра «развал вялікай імпэрыі» — СССР, кажа, што Беларусь «атрымала абрубак гэтай імпэрыі». Гэта яўна эківок у бок Масквы, ад якой Лукашэнка зараз чакае хоць якой дапамогі.

Усё выглядала разьвітальнай прамовай чалавека, які нарэшце пакінуў сваю абрыдлую пасаду і працу, — і цяпер прагне сказаць усё, што ён пра гэта думае.

Думкі, выказаныя ў блогах, перадаюць погляды саміх аўтараў і не абавязкова адлюстроўваюць пазыцыю рэдакцыі.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG