Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Стралялі ў сьпіну». Былы СОБРавец Гараўскі сустрэўся з дачкой Захаранкі. ВІДЭА


Юры Гараўскі, архіўнае фота
Юры Гараўскі, архіўнае фота

Праз 20 гадоў пасьля зьнікненьня былога міністра ўнутраных справаў Беларусі Юрыя Захаранкі ягоная дачка Алена сустрэлася з былым байцом СОБРу Юрыем Гараўскім, які прызнаўся ва ўдзеле ў забойстве апазыцыйнага палітыка.

Як перадае Deutsche Welle, перад сустрэчай у Цюрыху Алена Захаранка казала: «Ніколі ня думала, што сустрэну саўдзельніка забойства майго бацькі».

Аб сустрэчы з Гараўскім яна папрасіла сама: казала, хоча паглядзець у вочы, каб зразумець, ці кажа ён праўду. Гараўскі пагадзіўся не адразу — спачатку баяўся, што дачка Захаранкі «накінецца, пачне вінаваціць», але пасьля ўбачыў, як тая казала, што вінаваты ня ён, а сыстэма.

«Мы доўгі час думалі, што бацьку забівалі павольна, расчлянялі яго, — казала Алена Захаранка. — Гэта было невыносна. Мне трэба ведаць, што гэта адбылося хутка. Я хоць неяк супакою сваю душу».

Алена Захаранка з сынам Кірылам і маці Вольгай, 1999 год
Алена Захаранка з сынам Кірылам і маці Вольгай, 1999 год

Гараўскі сярод іншага расказаў Алене, што ў час забойства Юрыю Захаранку ніхто не глядзеў у вочы:

«Яго паклалі тварам уніз. Яму стралялі ў сьпіну, вашаму бацьку, як і Ганчару, і Красоўскаму. Ім усім стралялі ў сьпіну», — казаў Гараўскі.

На пытаньне Алены, калі б разам зь ейным бацькам у той дзень была і ейная маці, ці было б зь ёй тое самае, Гараўскі, крыху падумаўшы, адказаў: «Хутчэй за ўсё, так».

Пасьля больш як дзьвюх гадзінаў размовы Алена Захаранка засталася ўпэўненая, што Гараўскі ня хлусіць:

«Я глядзела яму ў вочы, і ён мне таксама, — казала яна пасьля. — Я адчувала бязьмежнае пачуцьцё віны зь яго боку».

Што важна ведаць пра зьнікненьне беларускіх палітыкаў

Партрэты Юрыя Захаранкі і Віктара Ганчара
Партрэты Юрыя Захаранкі і Віктара Ганчара
  • 7 траўня 1999 году быў выкрадзены і імаверна забіты былы міністар унутраных справаў Беларусі, дзяяч апазыцыі генэрал Юры Захаранка.
  • 16 верасьня 1999 году зьніклі бязь зьвестак былы старшыня Цэнтравыбаркаму і віцэ-сьпікер Вярхоўнага Савету Беларусі Віктар Ганчар, які рыхтаваў імпічмэнт Аляксандру Лукашэнку, і ягоны сябра, бізнэсоўца Анатоль Красоўскі. Пазьней на менскай вуліцы Фабрычнай, дзе меркавана адбылося выкраданьне, былі знойдзеныя аскепкі аўтамабільнага шкла і сьляды крыві.

  • Прадстаўнікі беларускай апазыцыі, родныя зьніклых і міжнародная супольнасьць лічаць, што яны былі выкрадзеныя па палітычных матывах. У датычнасьці да іх зьнікненьняў падазраюцца Віктар Шэйман (былы кіраўнік Адміністрацыі прэзыдэнта), Уладзімер Навумаў (былы міністар унутраных спраў), Юры Сівакоў (займаў пасаду кіраўніка МУС) і Дзьмітры Паўлічэнка (на той момант камандзір брыгады спэцназу ўнутраных войскаў МУС), адносна якіх з 2004 году дзейнічаюць санкцыі Эўразьвязу і ЗША.
  • У верасьні 2004 году Аляксандар Лукашэнка ахарактарызаваў Шэймана, Навумава, Сівакова і Паўлічэнку – як «самых сумленных, надзейных, адданых народу й дзяржаве людзей».
  • На пачатку 2019 году Сьледчы камітэт паведаміў аб прыпыненьні расьсьледаваньня спраў аб зьнікненьні Захаранкі, Ганчара і Красоўскага. У сьнежні 2019 году справу аб зьнікненьні Захаранкі аднавілі.
  • 16 сьнежня 2019 году нямецкае выданьне Deutsche Welle апублікавала інтэрвію, у якім Юры Гараўскі, які назваў сябе байцом беларускага «эскадрону сьмерці», расказаў, як удзельнічаў у выкраданьні і забойстве праціўнікаў Аляксандра Лукашэнкі 20 гадоў таму пад камандаваньнем Дзьмітрыя Паўлічэнкі.

  • 24 сьнежня 2019 году ў інтэрвію «Эхо Москвы» Лукашэнка заявіў, што ніхто акрамя яго ня мог даць каманду аб выкраданьні і забойстве палітыкаў, а ён «ніколі ў жыцьці не аддаваў такую каманду» і ня дасьць цяпер. Ён запытаў, навошта яму было б такое патрэбна і «што зьмянілася, калі ў Беларусі ня стала двух ці трох чалавек», і дадаў, што «Дзіма Завадзкі з-за Чачні Шарамета загінуў». Лукашэнка зьвязаў заявы Гараўскага з тым, што «заўтра прэзыдэнцкія выбары».
  • 19 верасьня 2023 году ў Швайцарыі ў крымінальным судзе у Санкт-Галене пачаўся працэс Юрыя Гараўскага па справе аб зьнікненьнях апанэнтаў Лукашэнкі. Суд стаў прэцэдэнтам.
  • Акруговы суд горада Роршах (кантон Санкт-Гален, Швайцарыя) апраўдаў Юрыя Гараўскага па абвінавачваньні ў гвалтоўных зьнікненьнях, нягледзячы на тое, што ён публічна і некалькі разоў прызнаваўся ў выкраданьні і забойствах Юрыя Захаранкі, Віктара Ганчара і Анатоля Красоўскага — трох выдатных дзеячаў апазыцыі рэжыму Аляксандра Лукашэнкі — у Беларусі ў 1999 годзе.

Публікацыі па тэме:

Што былы спэцназавец расказаў пра забойствы апанэнтаў Лукашэнкі. Сьцісла

Ад Алкаева да Шэймана. Сьпіс ключавых асобаў у справе зьніклых

Як выглядае месца магчымага забойства Ганчара і Красоўскага пад Бегамляй. ФОТА

«Небясьпечна. Вельмі». Што менчукі кажуць пра зьніклых Ганчара, Захаранку і Красоўскага. ВІДЭА

Ад «яму можна верыць» да «расейскага ўкіду». Рэакцыі на сэнсацыйнае прызнаньне ў забойстве апазыцыянэраў

«Машына была на глыбіні аднаго мэтра». Як у 2001 годзе раскапалі джып Красоўскага

Гараўскі адказаў Паўлічэнку, — удзельнік падрыхтоўкі фільму пра забойствы апанэнтаў Лукашэнкі

Каму выгадны фільм пра ўдзельніка «эскадрону сьмерці» і ці ёсьць у ім «расейскі сьлед»?

Сьледчы, які расказаў пра «эскадроны сьмерці», ня верыць сэнсацыйным прызнаньням былога спэцназаўца

Спэцназаўца, які расказаў пра забойствы апазыцыянэраў, паказвалі на БТ 20 гадоў таму. Архіўнае відэа

XS
SM
MD
LG