Ніхто са складу камісіі, якая вырашыла адмовіць дзяўчынцы ў накіраваньні на лячэньне за мяжу, у залі суду не зьявіўся. Скарга не задаволеная, лекаваньне па-ранейшаму «немэтазгоднае».
Бацькі Веры Званько зьвярнуліся ў суд з грамадзянскай позвай да Міністэрства аховы здароўя ў сярэдзіне лістапада. Асноўнаму паседжаньню папярэднічалі два перадсудовыя. На іх адвакат сям’і Званько і юрыст Мінздароўя вызначалі, каго з экспэртаў і сьведак неабходна запрасіць на разбор, а таксама якія дакумэнты неабходна вывучыць.
Бацькі хворай дзяўчынкі праз суд аспрэчваюць рашэньне Камісіі Міністэрства аховы здароўя, якая палічыла лячэньне іх дачкі за мяжой за кошт бюджэтных сродкаў «немэтазгодным». На іх думку, яно зьяўляецца незаконным і не адпавядае як беларускаму заканадаўству, так і міжнародным пагадненьням, да якіх далучылася Беларусь.
Зварот сям’і Званько ў судзе Маскоўскага раёну Менску разглядалі 11 і 12 сьнежня. Другое паседжаньне працягвалася ўсяго гадзіну, амаль увесь гэты час заняў выступ адваката сям’і Званько. У чацьвер 13 сьнежня судзьдзя Анціпчук паведаміла, што скарга задаволеная ня будзе.
Першае асноўнае паседжаньне ў справе адбылося 11 сьнежня і заняло крыху больш за чатыры гадзіны. У ім ня ўдзельнічаў ніводны прадстаўнік камісіі Мінздароўя, якая прымала рашэньне пра выпадак Веры Званько. Адвакат дзяўчынкі падаў хадайніцтва аб прысутнасьці на паседжаньні кіраўніка камісіі, намесьніка міністра аховы здароўя Дзьмітрыя Піневіча. Аднак судзьдзя Анціпчук вырашыла, што ў ягонай прысутнасьці неабходнасьці няма. Адзіным супрацоўнікам Міністэрства аховы здароўя, які прысутнічаў на судзе, быў юрыст ведамства Пятрэнка.
Усяго на працэсе выступілі пяцёра сьведак і экспэртаў. Толькі двое зь іх мелі дачыненьне да працы камісіі, якая разглядала пытаньне аб магчымасьці выдзяленьня грошай на лячэньне 2-гадовай Веры.
Загадчык катэдры дзіцячай нэўралёгіі Беларускай мэдыцынскай акадэміі пасьлядыплёмнай адукацыі Леанід Шалькевіч і намесьніца дырэктара Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтру «Маці і дзіця» Ірына Навумчык удзельнічалі ў працы мэдыцынскага кансыліюму, які абмяркоўваў дыягназ Веры Званько. Абое прысутнічалі на паседжаньнях Камісіі Мінздароўя ў якасьці экспэртаў, аднак рашэньня аб магчымасьці накіраваць хворую дзяўчынку на лячэньне за мяжу не прымалі.
«Камісія прапанавала варыянт, каб бацькі хворай дзяўчынкі набылі „Сьпінразу“ (адзіны на гэты момант мэдыцынскі прэпарат, з дапамогай якога спыняюць разьвіцьцё сьпінальнай цяглічнай атрафіі, якую дыягнаставалі ў Веры Званько. — РС) за кошт нейкіх сваіх уласных сродкаў і прымянялі яго на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, — паведаміў суду Леанід Шалькевіч. — Прэпарат добры. Калі б была магчымасьць яго набыць, то я думаю, што ніводная краіна не адмовілася б ад яго выкарыстаньня. Ці ўлічвала камісія падчас прыняцьця рашэньня наконт выпадку Веры Званько яго высокую цану? Магчыма, падчас працы камісіі ўлічваюцца ўсе фактары. Верагодна, і кошт таксама».
Гадавы курс лячэньня амэрыканскім сродкам «Сьпінраза», афіцыйна зарэгістраваным у ЗША, ЭЗ і шэрагу іншых краін, каштуе каля 700 тысяч эўра. У дзяржаўным бюджэце 2016 году на лячэньне цяжка хворых і тых, хто шукае донараў за мяжой, было закладзена 622 233 беларускія рублі (крыху больш за 300 тысяч даляраў). Беларуская дзяржава аплаціла лячэньне за мяжой толькі 13 цяжка хворым.
За папярэднія 5 гадоў — з 2012 па 2016 — цалкам альбо часткова беларуская дзяржава аплаціла лячэньне за мяжой 164 цяжка хворым з 427, якія зьвярталіся ў Мінздароўя. Для 98 у Эўразьвязе шукалі донараў касьцявога мозгу. Толькі 66 беларусаў зь іншымі цяжкімі хваробамі лячыліся за мяжой за кошт бюджэту.
