Упершыню на Віцебшчыне адбылася незвычайная імпрэза: у Глыбокае на міжнародны дударскі фэст зьехаліся выканаўцы зь сямі краінаў. Натуральна, што Беларусь прадстаўляла найбольшая колькасьць музыкаў, але некаторыя госьці адолелі сотні кілямэтраў, каб прыехаць у Беларусь.
Прыкладам, дудары з Бэльгіі і Вялікай Брытаніі, якія ўразілі мясцовых жыхароў і незвычайнай музыкай, і характэрнымі строямі: прадстаўнікі Шатляндыі выйшлі на фэст у традыцыйных кілтах, не зважаючы на халаднаватае надвор’е...
Паводле арганізатара імпрэзы Віталя Воранава, фэст атрымаўся і міжнародны, і рэгіянальны. Бо дудары прадстаўлялі музычныя традыцыі не сваіх краінаў агулам, а дударскае мастацтва канкрэтных рэгіёнаў: зь Велікапольшчы прыехалі польскія музыкі, з Маравіі прыбылі чэскія госьці.
Віталь Воранаў — таксама дудар, апрача таго, што ён вядомы перакладчык, літаратар, выдавец, публіцыст, выкладчык ірляндзкай літаратуры ва ўнівэрсытэце горада Брно (Чэхія). Досьвед музыкі ў яго адносна невялікі, аднак ён шмат вывучаў эўрапейскія дударскія традыцыі, і перадусім — асаблівасьці, характэрныя для Беларусі. Спадар Воранаў — ураджэнец Глыбоччыны, і ён перакананы, што менавіта гэты рэгіён Віцебшчыны — «самы дударскі». Нават у трупе Ігната Буйніцкага, аднаго са найбольш знакамітых ураджэнцаў Глыбоччыны, заснавальніка беларускага тэатральнага мастацтва, быў свой дудар — Адам Шульга.
Паводле спадара Воранава, існуе эўрапейская дударская традыцыя ўганараваньня адмысловым чынам самых паважаных асобаў. З тае нагоды адным з мерапрыемстваў у праграме «Дударскага рэю» сталася граньне на Алеі славутых землякоў.
Праграма «Дударскага рэю» была вельмі насычанай. Музыкі наведалі магілу Ігната Буйніцкага ў вёсцы Празарокі Глыбоцкага раёну, вёску Мосар са знакамітым касьцёлам Сьвятой Ганны і маляўнічым прыкасьцёльным паркам.
Тут выканаўцы таксама прадэманстравалі сваё музычнае ўмельства і арыгінальныя інструмэнты. Прыкладам, сваю дуду музыка і майстар Дзяніс Сухі зрабіў уласнымі рукамі. Але, бадай, самая незвычайная імпрэза дударскага фэсту адбылася ў вёсцы Вудзела. Дудары ўзялі ўдзел у нядзельнай службе ў Касьцёле Беззаганага Зачацьця Найсьвяцейшай Панны Марыі.
Паводле арганізатара «Дударскага рэю» Віталя Воранава, такая эўрапэйская традыцыя здаўна існавала ў Польшчы, Славаччыне, Нямеччыне — дуда вельмі часта выкарыстоўваўся ў касьцёлах, асабліва, калі там не было аргану. Гучаньне дуды досыць падобнае да гучаньня аргану, вельмі добра падыходзіць пад касьцёльную акустыку. А гучаньне абодвух інструмэнтаў разам увогуле стварае непаўторнае ўражаньне.
Фэст «Дударскі рэй» завяршыўся ў Глыбокім. Дудары разам зь мясцовымі самадзейнымі артыстамі ўрачыстым маршам прайшлі па галоўнай вуліцы райцэнтру.
Фінальным мерапрыемствам стаў гала-канцэрт на цэнтральнай плошчы. Гасьцей на добрай беларускай мове прывітаў старшыня райвыканкаму Алег Морхат. Ён гаварыў пра ўнёсак жыхароў Глыбоччыны ў разьвіцьцё ўсясьветнага мастацтва, пра слынных дзеячаў культуры, якія нарадзіліся на гэтай зямлі і выказаў спадзеў, што міжнародныя мастацкія імпрэзы адбудуцца ў Глыбокім яшчэ не аднойчы. Арганізатар фэсту Віталь Воранаў таксама спадзяецца, што дуда будзе гучаць ў гэтых мясьцінах і надалей, і што дударскі фэст тут — далёка не апошні.
