Уладзімер Арлоў нарадзіўся ў 1953 у Полацку. У 1975 закончыў гістарычны факультэт БДУ. Працаваў у рэдакцыі газэты «Хімік» у Наваполацку, у выдавецтве «Мастацкая літаратура» і часопісе «Крыніца» ў Менску. Аўтар каля трох дзясяткаў кніг прозы, эсэ і вершаў, сярод якіх: «Добры дзень, мая Шыпшына» (1986), «Дзень, калі ўпала страла» (1988), «Міласьць князя Гераніма» (1993), «Мой радавод да пятага калена» (1993), «Фаўна сноў» (1995), «Рэквіем для бензапілы» (1998), «Каханак яе вялікасьці» (2004), «Паром празь Ля-Манш» (2006), «Імёны Свабоды» (2007). Узнагароджаны прэміяй Ленінскага камсамолу Беларусі (1986); мэдалём Францішка Скарыны (1991); выдавецкай прэміяй імя Ўладзімера Караткевіча (1993); літаратурнай прэміяй Францішка Багушэвіча (1996); прэміяй Таварыства вольных літаратараў «Гліняны Вялес» (1998); прэміяй «Эўрапейскі паэт свабоды» (Польшча, 2010).
1. Для каго вы пішаце? (Хто ваш ідэальны чытач?)
Усіх сваіх ідэальных чытачоў я ведаю. Калі паводле альфабэту, то гэты невялікі сьпіс пачынаецца з Валянціна Акудовіча.
2. Дзе вам найлепш пішацца, і калі?
Там і тады, дзе і калі здараецца тое, што Фрыдрых Шылер называў «неспадзяванкаю душы», а хтосьці (здаецца, я сам) — «пошумам анёльскіх крылаў». Калі казаць пра нядаўні час, то чуў гэты пошум, напрыклад, у аўтобусе з Кяйданаў да Вільні, а таксама ў гатэлі ў швэдзкім горадзе Эрэбру пасьля начной пажарнай трывогі. Але — калі гаворка пра прозу — разьвітаўшыся зь «неспадзяванкай», трэба сядаць за стол і ўсё тое, што ўспыхнула і было ліхаманкава занатавана, ператвараць у тэкст. Гэты стол у мяне ў менскай кватэры, у пакоі, вакно якога выходзіць на гармату каля ўваходу ў Нацыянальны гістарычны музэй.
3. Аўтарам якой ужо напісанай кнігі вы хацелі б быць?
Хацеў бы быць толькі суаўтарам кніг з маёй «залатой паліцы». Ды я ўжо і ёсьць гэтым суаўтарам, бо чытач — заўсёды суаўтар, які перайначвае твор пад сябе і свой час, пра што калісьці цудоўна сказаў Борхэс. Хіба «Дон Кіхот», прачытаны ў часы Напалеона, супадае з «Дон Кіхотам» часоў інтэрнэту?
4. Які літаратурны герой найбольш падобны да вас?
Галоўны герой маіх «Полацкіх апавяданьняў». А яшчэ, відаць, герой таксама вельмі полацкае навэлі «Каханак яе вялікасьці».
5. Хто ваш улюбёны пісьменьнік?
Альфабэтны пералік пачынаецца з Акутагавы...
6. Што вы цяпер чытаеце?
Раман Джонатана Літэла «Мілажальніцы».
7. На якіх замежных мовах (расейская ня лічыцца) вы можаце чытаць?
Па-польску, па-ўкраінску, гістарычныя тэксты (зазіраючы ў слоўнік) па-ангельску.
8. Якая ваша найбольш улюбёная кніга з напісаных вамі?
Яны ўсе стаяць побач. Выберу адну — пакрыўдзяцца іншыя.
9. Якую кнігу вам яшчэ хочацца напісаць?
Такую, якую ніколі і ніхто апроч мяне не напіша.
10. Калі вы адчуваеце сябе найбольш свабодным?
На чоўне пасярод майго ўлюбёнага полацкага возера Люхава, зь якім я зь дзяцінства адчуваю глыбокую містычную сувязь.
Каб яшчэ больш зацікавіць вас беларускім прыгожым пісьменствам, рэдакцыя Радыё Свабода прыдумала міні-апытанку для пісьменьнікаў. Мы вырашылі пачаць яе ад «шорт- і лонг-лістараў» сёлетняй прэміі імя Гедройця і працягнуць сябрамі журы гэтай прэміі. Далей мяркуем прапанаваць гэтую забаву шырэйшаму творчаму колу ў Беларусі.
