Мікалай Казлоў: У кожнага зь менскіх казіно ёсьць «крыша»

Наступствы пераезду ў Беларусь расейскіх казіно і гульнявых устаноў апынуліся ў цэнтры ўвагі грамадзкасьці пасьля затрыманьня супрацоўнікаў казіно «Шангры Ла» за арганізацыю прастытуцыі.

Наведнікі Менску, якія пралятаюць самалётам у аэрапорт Менск-2 і едуць у сталіцу па маскоўскай шашы, некалькі разоў па дарозе бачаць над сабой вялікія рэклямныя шчыты VIP-казіно «Шангры Ла». Менавіта са зьяўленьня гэтага казіно пачалася ў 2009 годзе экспансія ў Менск расейскіх гульнявых устаноў, якіх з Масквы ды іншых буйных гарадоў выціснуў новы закон. У кастрычніку 2009 году авіякатастрофа пад Менскам расейскага самалёта, у якім ляцелі наведнікі казіно «Шангры Ла», крыху прыпыніла гэтую экспансію. Тады загінулі 5 чалавек, зь іх 2 VIP-пасажыры. Але ўжо праз год казіно ў Менску было больш за 10. У красавіку 2013 году, паводле падаткоўцаў сталіцы, у Менску дзейнічалі 53 казіно, а ўсяго ўстаноў гульнявога бізнэсу было 115. За лета некалькі гульнявых клюбаў закрыліся, — эканамічны крызіс адбіваецца і на іх — але што да буйных VIP-казіно, усе яны працуюць надалей.

Былы падпалкоўнік менскай міліцыі Мікалай Казлоў лічыць затрыманьне двух супрацоўнікаў казіно «Шангры Ла» паводле падазрэньняў у арганізацыі прастытуцыі маленькім эпізодам з патаемнай дзейнасьці казіно, адкрытых у Менску расейцамі:

«Я б не называў тое, што адбылося з казіно „Шангры Ла“, наездам. Калі б наехалі, то спынілі б усю працу, забралі б бухгальтэрыю, затрымалі б уладальнікаў. А тут — дробны супрацоўнік казіно нешта такое арганізаваў, і яго затрымалі. Можна ж параўнаць „Данькоў-клюб“ і „Шангры Ла“. Вось там наехалі, арыштавалі ўладальніка. А тут толькі паўшчувалі. Чатыры гады нібыта спатрэбілася, каб высьветліць, што тут былі платныя сэкс-паслугі. Перакананы, што на іх ёсьць два валізкі кампрамату, але проста не было каманды нейкія дзеяньні рабіць. Прагучала каманда зрабіць усё без асаблівага маштабу — вось і зрабілі. Нібыта прагучала, але і нейкіх наступстваў няма».

Са свайго міліцэйскага досьведу Мікалай Казлоў ведае, што адкрыцьцё кожнага казіно прыкметна падвышае злачыннасьць у яго ваколіцах. Паводле Мікалая Казлова, калі ў Маскве закрываліся казіно, «шэрыя» ошты на адкрыцьцё такіх устаноў у Менску падскочылі да некалькіх соцень тысяч даляраў. Былы міліцыянт мяркуе, што з таго часу хабары чыноўнікам ня зьменшыліся, высокімі застаюцца і рэгулярныя адлічэньні тым, хто «крышуе» гэты бізнэс. Што да кіраўніцтва краіны, то яно закрывае вочы на негатыўныя наступствы гульнявога бізнэсу дзеля атрыманьня вялікіх падаткаў. Маральная шкода грамадзтву ў лік не бярэцца, мяркуе Мікалай Казлоў:

«Заробленыя праз казіно грошы несувымерныя са стратамі для грамадзтва, але пра маральныя рэчы нашае кіраўніцтва не задумваецца, яму гэта абсалютна непатрэбна. У яго няма такога пункту ў галаве. У яго жаданьне адно — атрымаць болей грошай. І з тых, хто валодае казіно, і з тых, хто іх „крышуе“. А што „крышаваньне“ вядзецца на вельмі высокім узроўні, я ў гэтым перакананы. Сярэдняе зьвяно, улічваючы абароты, гэтаму рады ня дасьць».

Паводле сайту «Ежедневник», мінімальная сума абмену грошай на фішкі ў менскіх VIP-казіно — 5 тысяч даляраў. Мінімальная стаўка ў рулетку — 25 даляраў, у картачных гульнях — 200 даляраў. Зьвесткі пра максымальныя выйгрышы казіно не афішуюць, але ў некаторых казіно ёсьць акцыі зь вялікімі сумамі. Тое ж «Шангры Ла» рэклямуе супэргульню з максымальным выйгрышам 35 тысяч умоўных адзінак. Як пра перавагу ўсе беларускія казіно адзначаюць у рэклямах, што выйгрыш у Беларусі не абкладаецца падаткам. Уладальнікі казіно ня любяць казаць пра свае падаткі, але беларускія апазыцыянэры заўважылі важны момант: у 2010 годзе Аляксандар Лукашэнка сваім указам фактычна ўратаваў гаспадароў казіно ад банкруцтва, прывязаўшы абавязковыя выплаты да беларускага рубля, а не да эўра.

Сустаршыня партыі БХД Георгі Дзьмітрук нагадаў, што калі раней у Менску за ігральны стол плацілі падаткаў на суму 3,5 тысячы эўра, дык цяпер — 16 мільёнаў рублёў: «Гэта значыць, што сума абавязковых выплат уладальнікаў казіно скарацілася за год у 2–3 разы». Разам з аднадумцамі з БХД Георгі Дзьмітрук ня першы год змагаецца з казіно і адзначае некаторыя зрухі да лепшага. У прыватнасьці, тое, што зьявілася база на гульняманаў і на ўваходзе ў любое казіно наведніка мусяць праверыць па пашпарце, каб спраўдзіць у гэтай базе і вырашыць, ці можна яго прапускаць. Але дзейнічае правіла не паўсюль:

«Я некалькі разоў правяраў, як дзейнічае гэтае правіла. Аднойчы ў мяне спыталі пашпарт, але было і такое, што прапусьцілі бяз пашпарта. Такая база — гэта добра, але збольшага ўсё ж гэта мінімальны захад барацьбы з гульняманамі. Галоўныя нашы намаганьні накіраваныя на тое, каб паводле закону вывесьці гульнявыя ўстановы з гарадоў. Каб школьнік, якому маці дала грошы схадзіць у краму, ня мог па дарозе зайсьці ў гульнявы клюб і прайграць гэтыя грошы. Каб тыя, хто хоча гуляць, мусілі прыкласьці для гэтага нейкія намаганьні. Але такога пакуль няма, ісьці на гэта ў нашай краіне ня хочуць. Наша задача ў тым, каб распачаць у грамадзтве размову: ці патрэбны дзяржаве прыбыткі на крыві нашых дзяцей?»

Паводле афіцыйных зьвестак, у сталіцы Беларусі дзейнічаюць ня толькі легальныя, але і нелегальныя казіно. У 2012 годзе такое казіно раскрылі сьледчыя дэпартамэнту фінансавых расьсьледаваньняў КДК Беларусі.