У Менску прэзэнтавалі кнігу «Хто ўзарваў менскае мэтро?»

Алег Грузьдзіловіч: «Я вельмі паважаю пазыцыю, калі людзі аналізуюць і выказваюць свае сумневы».

«Там быў вельмі складаны эпізод», — распавядае Алег. — «На відэа допыту Канавалава. Сьледчы пытаецца: Што з вамі? А той адказвае: П(б)ілі. І гэта не зразумела, што значыць».

Слова даюць лідару праваабарончай арганізацыі «Плятформа» Андрэю Бандарэнку.

«Нават у пацярпелых няма ўпэўненасьці, што пакараныя вінаватыя»

«Б’юць ці ня б’юць на такіх сьледзтвах?» — пытаецца ў яго Алег.


Бандарэнка: «Свабодна магу сьцвярджаць, падчас папярэдняга сьледзтва прымяняюць катаваньні, каб атрымаць ад чалавека адпаведную інфармацыю. Першыя тры дні да таго, як чалавек „прызнаецца“, хуткая да яго па 3-4 разы ўдзень прыяжджае. А пасьля таго як „прызнаўся“ і хуткая ня езьдзіць».

«Што тычыцца гэтай трагічнай справы, то я пагаджуся з Алегам Воўчакам, — кажа Бандарэнка. — Пакуль ёсьць сумненьні, мы ня можам лічыць іх вінаватывымі. Ужо ня кажучы пра тое, што мы можам прымяніць да іх вышэйшую меру пакараньня. Няма нават у пацярпелых упэўненасьці ў тым, што пакараныя вінаватыя».

«Я думаю, што гаварыць пра вінаватасьць Кавалёва ўвогуле няма ніякага сэнсу. Мы хутка пяройдзем да сталінскага рэжыму, калі ўжо да сьмерці прысуджаюць за «неданясеньне» — кажа Бандарэнка

«У мяне няма ўпэўненасьці ў тым, што нашыя органы да канца выканалі сваё функцыі і вынесьлі справядлівы прысуд, — заключае кіраўнік «Плятформы».

«Як жа памяняць гэтую сыстэму? гэтае пытаньне я хачу адрасаваць чалавеку, які спазнаў дзеяньне сыстэмы на сябе», — кажа Валер Каліноўскі. — «Слова Ўладзімеру Някляеву».

«Калі б было даведзена, што гэта зрабіла ўлада, то ніхто б у нашай краіне не зьдзівіўся»

Уладзімер Някляеў: «Я дазнаўся пра выбух у мэтро ад супрацоўнікаў КДБ. Іх было ў хаце двое. І яны мне сказалі, што адбыўся тэракт. І адзін зь іх дадаў: «Напэўна, мы ўжо ня будзем з вамі адзін аднаму рабіць нязручнасьці». Я спытаўся чаму: А ён спытаўся абсалютна так, як Грузьдзілові на вокладцы кнігі: «А хто ўзарваў мэтро?». І я так і падумаў: «Заўтра скажуць, што злавілі з выбухоўкай актывісты Гавары Праўду. Але сцэнар пайшоў іншы».

Вось уявіце, што ў нас сыстэма памянялася. І ў нас справядлівы і незалежны суд. І суд ідзе ў іншы бок: хлопцаў у Віцебску вядзе КДБ, пасьля ў Менску дае зрабіць тэракт. І для чаго? Для таго, каб узарваць мэтро. Хто насамрэч гэта зрабіў? Але калі б было даведзена, што гэта зрабіла ўлада, то ніхто б у нашай краіне не зьдзівіўся. Вось, па-мойму, у чым асноўная праблема.

Заля вітае выступ Уладзімера Някляева.


«Такую кнігу, — працягвае Някляеў, — мог напісаць толькі чалавек, які любіць людзей. Зычу табе, Алег, як сьветламу чалавеку сапраўднай удачы. Ну і памяняемся давай: я табе сваю кніжку, а ты мне сваю».

Уладзімер Някляеў дорыць Алегу Грузьдзіловіу сваю кнігу «Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без».

Заключнае слова ад Алега Грузьдзіловіча:

«Канавалаў галасаваў за Мілінкевіча»

Я хацеў бы спыніцца на матыве. У матэрыялах справы ёсьць такое: для дэстабілізацыі абстаноўкі. Гэта фігуруе ў паказаньнях абодвух хлапцоў. Некалькі разоў прабіваліся праз „заслону“ і іншыя словы: на просьбу адваката судьдзя пачаў зачытваць допыт, калі Канавалаў казаў, навошта ён зрабіў. І раптам судьдзя зрабіў маленькую паўзу. А адзін з пацярпелых Саакян проста крычыць на судзе: чаму вы не зачытваеце да канца? Там жа сказана, што яны хацелі зьвергнуць уладу! Судьзя замяўся, і так да гэтага не вярнуліся. Але судьдзя нічога не зрабіў Саакяну. Бо было некалькі разоў, што некалькі людзей, які нібыта парушылі парадак, ён выдаляў. Я зрабіў выснову, што судьдзя баіцца гэтага. У яго загад можа ёсьць не раскрываць таго, што гэтыя людзі могуць быць не задаволеныя ўладай

Была таксама інфармацыя, што Канавалаў галасаваў за Мілінкевіча. І гэта замялі. Хаця гэта можна было б выкарыстаць супраць апазыцыі! Замялі таксама тое, што ў іх у падвале былі карыкатуры на Лукашэнку. Для мяне відавочны палітычны матыў гэтага тэракту.

Іншая справа, што гэтыя людзі зь нейкай іншай цывілізацыі. Магчыма, яна нарадзілася сярод нас і мы яе не заўважаем. Таму я хачу сказаць, што ва ўсёй гэтай гісторыі матыў стаўленьня да ўладаў застаецца галоўным. І будзе заставацца галоўным.

Пакуль застаюцца пытаньні з уладай, такое можа паўтарыцца.

Імпрэза скончаная.

Валер Каліноўскі нагадвае, што кнігу можна атрымаць, замовіўшы асобнік праз электронны ліст на Радыё Свабода.

Удзельнікі імпрэзы падыходзяць да Алега Грузьдзіловіча, каб атрымаць аўтограф.

Амаль кожны задае пытаньні пра справу Кавалёва-Канавалава.

Да аўтара таксама ўжо стаіць чарга з журналістаў, якія хочуць узяць інтэрв’ю.

Чытаць кнігу ў pdf-фармаце

ПОЎНЫ ВІДЭАЗАПІС ПРЭЗЭНТАЦЫІ