Сястра скульптара Валянціна Лойка заявіла карэспандэнту «Свабоды», што сям’я будзе дамагацца скасаваньня прысуду, перш за ўсё на падставе парушэньня судзьдзёю працэсуальных правоў падсуднага на пераклад на родную мову. Касацыйную скаргу ў Менскі гарадзкі суд мае падаць адвакат Гэніка Лойкі. Валянціна Лойка і жонка асуджанага Алена зьбіраюцца таксама падаць скаргі ў Мін’юст і Вярхоўны суд на паводзіны судзьдзі Лапо падчас учарашняга працэсу, калі тая ня толькі парушала правы падсуднага і адваката на выкарыстаньне першай дзяржаўнай мовы, але дыскрымінавала і іх, і беларускую мову:
«Мы абураныя і неэтычнымі паводзінамі, і непрафэсіяналізмам судзьдзі Лапо. Яна рабіла відавочныя парушэньні, дапускала моўную дыскрымінацыю. Мы нават думаем калектыўную заяву напісаць. Гэнік адкрыта заявіў у судзе, што ён не разумее расейскай мовы і яму павінны былі прадставіць перакладчыка, але не зрабілі гэтага. Фактычна ён быў без абароны. Мы ўтрох вялі стэнаграфічны запіс гэтага працэсу, таму мы возьмем гэтыя запісы і адлюструем у скарзе ўсе абуральныя факты, усе недакладнасьці».
Валянціна Лойка кажа, што адвакат таксама выступіла з хадайніцтвам аб перакладчыку, але абодва хадайніцтвы судзьдзя адхіліла:
«У працэсе Гэнік проста не разумеў судзьдзю, ня мог адказваць ёй. Суд быў нейкі недарэчны, судзьдзя нешта казала, але падсудны яе не разумеў. Больш за тое, судзьдзя таксама прымушала адваката гаварыць у судзе толькі па-расейску».
Юрыст «Вясны» Валянцін Стэфановіч перакананы, што Менскі гарадзкі суд мае падставы скасаваць вырак судзьдзі Людмілы Лапо толькі на падставе моўнай дыскрымінацыі падсуднага:
«Калі чалавек у судзе заявіў, што кепска разумее, пра што ідзе гаворка, то згодна з законам яму павінен быць дадзены перакладчык. Гэта наўпрост указана ў працэсуальна-выканаўчым кодэксе».
Паводле спадара Стэфановіча, існуе і адпаведная практыка: калі ў 2003 годзе суд Ленінскага раёну Менску адмовіў у прадстаўленьні перакладчыка Ўладзімеру Лабковічу, гарадзкі суд скасаваў вырак і накіраваў справу на новы разгляд:
«Таму я лічу, што гэта вельмі грубае парушэньне, і вельмі дзіўна, што судзьдзя Лапо так сябе паводзіць, парушаючы працэсуальныя правы чалавека, у адносінах да якога вядзецца працэс. А калі б гэта быў грузін ці азэрбайджанец, што б яна рабіла? Ці калі патрабуюць пераклад на беларускую, дык гэта можна ігнараваць?»
Паводле Стэфановіча, патрабаваньні судзьдзі, агучаныя на адрас адваката, каб яна гаварыла ў працэсе па-расейску, таксама груба супярэчаць кодэксу ПІКаАП, які рэглямэнтуе, што справаводзтва вядзецца па-беларуску або па-расейску:
«Беларуская мова мае статус дзяржаўнай, і паводзіны Лапо зьяўляюцца яскравай праявай дыскрымінацыі. Судзьдзя павінен стаяць на абароне законных інтарэсаў грамадзян, а не парушаць іх правы і дыскрымінаваць па моўнай прыкмеце».
Валянцін Стэфановіч таксама перакананы, што ёсьць усе падставы, каб Мін’юст і Вярхоўны суд прыцягнулі судзьдзю Лапо да дысцыплінарнай адказнасьці. І Праваабарончы цэнтар «Вясна» гатовы дапамагчы сваякам Лойкі напісаць адпаведныя скаргі.
Тым часам Гэнік Лойка адбывае пакараньне ў турме на Акрэсьціна. На абскарджаньне выраку судзьдзі Лапо даецца пяць дзён, за гэты час ён ужо адбудзе свой тэрмін. Але скасаваньне прысуду Лапо і ў такім выпадку патрэбнае — для таго, каб яе пакаралі за парушэньне закону і каб іншыя судзьдзі паважалі беларускую мову.
«Мы абураныя і неэтычнымі паводзінамі, і непрафэсіяналізмам судзьдзі Лапо. Яна рабіла відавочныя парушэньні, дапускала моўную дыскрымінацыю. Мы нават думаем калектыўную заяву напісаць. Гэнік адкрыта заявіў у судзе, што ён не разумее расейскай мовы і яму павінны былі прадставіць перакладчыка, але не зрабілі гэтага. Фактычна ён быў без абароны. Мы ўтрох вялі стэнаграфічны запіс гэтага працэсу, таму мы возьмем гэтыя запісы і адлюструем у скарзе ўсе абуральныя факты, усе недакладнасьці».
Валянціна Лойка кажа, што адвакат таксама выступіла з хадайніцтвам аб перакладчыку, але абодва хадайніцтвы судзьдзя адхіліла:
«У працэсе Гэнік проста не разумеў судзьдзю, ня мог адказваць ёй. Суд быў нейкі недарэчны, судзьдзя нешта казала, але падсудны яе не разумеў. Больш за тое, судзьдзя таксама прымушала адваката гаварыць у судзе толькі па-расейску».
Юрыст «Вясны» Валянцін Стэфановіч перакананы, што Менскі гарадзкі суд мае падставы скасаваць вырак судзьдзі Людмілы Лапо толькі на падставе моўнай дыскрымінацыі падсуднага:
«Калі чалавек у судзе заявіў, што кепска разумее, пра што ідзе гаворка, то згодна з законам яму павінен быць дадзены перакладчык. Гэта наўпрост указана ў працэсуальна-выканаўчым кодэксе».
Паводле спадара Стэфановіча, існуе і адпаведная практыка: калі ў 2003 годзе суд Ленінскага раёну Менску адмовіў у прадстаўленьні перакладчыка Ўладзімеру Лабковічу, гарадзкі суд скасаваў вырак і накіраваў справу на новы разгляд:
«Таму я лічу, што гэта вельмі грубае парушэньне, і вельмі дзіўна, што судзьдзя Лапо так сябе паводзіць, парушаючы працэсуальныя правы чалавека, у адносінах да якога вядзецца працэс. А калі б гэта быў грузін ці азэрбайджанец, што б яна рабіла? Ці калі патрабуюць пераклад на беларускую, дык гэта можна ігнараваць?»
Паводле Стэфановіча, патрабаваньні судзьдзі, агучаныя на адрас адваката, каб яна гаварыла ў працэсе па-расейску, таксама груба супярэчаць кодэксу ПІКаАП, які рэглямэнтуе, што справаводзтва вядзецца па-беларуску або па-расейску:
«Беларуская мова мае статус дзяржаўнай, і паводзіны Лапо зьяўляюцца яскравай праявай дыскрымінацыі. Судзьдзя павінен стаяць на абароне законных інтарэсаў грамадзян, а не парушаць іх правы і дыскрымінаваць па моўнай прыкмеце».
Валянцін Стэфановіч таксама перакананы, што ёсьць усе падставы, каб Мін’юст і Вярхоўны суд прыцягнулі судзьдзю Лапо да дысцыплінарнай адказнасьці. І Праваабарончы цэнтар «Вясна» гатовы дапамагчы сваякам Лойкі напісаць адпаведныя скаргі.
Тым часам Гэнік Лойка адбывае пакараньне ў турме на Акрэсьціна. На абскарджаньне выраку судзьдзі Лапо даецца пяць дзён, за гэты час ён ужо адбудзе свой тэрмін. Але скасаваньне прысуду Лапо і ў такім выпадку патрэбнае — для таго, каб яе пакаралі за парушэньне закону і каб іншыя судзьдзі паважалі беларускую мову.