Праваабаронца Кацярына Садоўская хворая на цукровы дыябэт больш за 20 гадоў. Лекі пэнсіянэрка прымала нават у зьняволеньні, якое адбывала паводле крымінальнай справы аб абразе кіраўніка краіны. Выйшаўшы з-за кратаў, Кацярына Садоўская зьмяніла месца лекаваньня з паліклінікі на камэрцыйную ўстанову, чым вельмі задаволеная:
«Я пайшла ў „школу здаровага харчаваньня“. Ранкам мы езьдзім на сьнеданьне, а затым нам расьпісваюць на ўвесь дзень парадак харчаваньня — колькі бялкоў, тлушчу ці вугляводаў мы можам зьесьці. І ў мяне пайшлі лепшыя вынікі: я прымаю інсулін, і паколькі зьменшылася вага — зьменшылася і колькасьць інсуліну, я сябе значна лепш адчуваю. Канечне, мне тут у школе больш падабаецца, чым у паліклініцы, бо тут сапраўды ёсьць вынік. Ня тое, што колеш гэты інсулін усьляпую — і ўсё, ці ўвесь час — абавязкова еш аўсянку, хоць адзін раз на дзень еш аўсянку, а яна не ідзе, але еш, бо інструкцыя. Тут жа канкурэнцыя, таму хоць я некаторыя лекі і перастаю прымаць, а мяне ў паліклініцы прымушаюць — прымай, і ўсё. Мэдфармін мне не пасуе, але змушаюць прымаць, хоць мне ад яго і дрэнна. Падыходы ў дзяржаўных і недзяржаўных установах розныя».
Паводле афіцыйнай статыстыкі, у Беларусі на сёньня зарэгістраваныя 223 тысячы хворых на цукровы дыябэт. Штогод гэтая лічба павялічваецца на 8–10%, альбо на 20–22 тысячы чалавек. Сыстэматычны прыём лекаў — абавязковая ўмова пры змаганьні з хваробай. Дзяржаўная сыстэма аховы здароўя ладзіць таксама праграмы прафіляктыкі ў адмысловых школах.
Камэрцыйныя ўстановы за пэўную аплату прапануюць дапамогу практычную, кажа інструктар Клюбу здаровага харчаваньня Антаніна:
«Мы для кожнага вырашаем праблему індывідуальна: для дыябэтыкаў гэта адно, для гіпэртонікаў і сардэчнікаў — іншае. А бываюць усе разам. Але мы нікога ня лечым — лечаць у паліклініках. Мы толькі навучаем, як падбіраць прадукты харчаваньня — бялкі, тлушчы, вугляводы і гэтак далей. Мы таксама не прызначаем лекаў, але калі людзі нармалізуюць сваё харчаваньне, губляюць вагу, то кажуць, што за дваццаць гадоў ім і лекары гэтулькі не дапамаглі».
Мэдыкі заяўляюць, што захворваньне на цукровы дыябэт штогод выяўляюцца як у дзяцей малога ўзросту, так і ў людзей 45–50 гадоў і старэйшых. Галоўныя прычыны захворваньня старэйшай групы — гіпэртанія, залішняя вага, стрэсы. Працягласьць жыцьця дыябэтыкаў-жанчын складае 72 гады, у мужчын — 68. У змаганьні з хваробай шмат залежыць ад саміх людзей, кажа галоўны эндакрыноляг Беларусі Ала Шапялькевіч:
«Што тычыцца мэдычнай тэрапіі, то яна адпрацаваная і даступная. Але, прабачце, каня можна падвесьці да вады, але прымусіць яго піць нельга. І мы гэта бачым: калі чалавек сьвядома выконвае ўсе рэкамэндацыі лекара, то вынікі цудоўныя — працягласьць жыцьця такога чалавека большая, чым у людзей без дыябэту. Калі ж чалавек да рэкамэндацыяў ставіцца абыякава, то і вынік сумны».
Як паведамляе Ўсясьветная фэдэрацыя дыябэту, сёньня ў сьвеце на цукровы дыябэт пакутуюць 366 мільёнаў чалавек. Бліжэйшымі гадамі колькасьць хворых можа дасягнуць 500 мільёнаў.
«Я пайшла ў „школу здаровага харчаваньня“. Ранкам мы езьдзім на сьнеданьне, а затым нам расьпісваюць на ўвесь дзень парадак харчаваньня — колькі бялкоў, тлушчу ці вугляводаў мы можам зьесьці. І ў мяне пайшлі лепшыя вынікі: я прымаю інсулін, і паколькі зьменшылася вага — зьменшылася і колькасьць інсуліну, я сябе значна лепш адчуваю. Канечне, мне тут у школе больш падабаецца, чым у паліклініцы, бо тут сапраўды ёсьць вынік. Ня тое, што колеш гэты інсулін усьляпую — і ўсё, ці ўвесь час — абавязкова еш аўсянку, хоць адзін раз на дзень еш аўсянку, а яна не ідзе, але еш, бо інструкцыя. Тут жа канкурэнцыя, таму хоць я некаторыя лекі і перастаю прымаць, а мяне ў паліклініцы прымушаюць — прымай, і ўсё. Мэдфармін мне не пасуе, але змушаюць прымаць, хоць мне ад яго і дрэнна. Падыходы ў дзяржаўных і недзяржаўных установах розныя».
Паводле афіцыйнай статыстыкі, у Беларусі на сёньня зарэгістраваныя 223 тысячы хворых на цукровы дыябэт. Штогод гэтая лічба павялічваецца на 8–10%, альбо на 20–22 тысячы чалавек. Сыстэматычны прыём лекаў — абавязковая ўмова пры змаганьні з хваробай. Дзяржаўная сыстэма аховы здароўя ладзіць таксама праграмы прафіляктыкі ў адмысловых школах.
мы нікога ня лечым — лечаць у паліклініках. Мы толькі навучаем, як падбіраць прадукты харчаваньня — бялкі, тлушчы, вугляводы...
Камэрцыйныя ўстановы за пэўную аплату прапануюць дапамогу практычную, кажа інструктар Клюбу здаровага харчаваньня Антаніна:
«Мы для кожнага вырашаем праблему індывідуальна: для дыябэтыкаў гэта адно, для гіпэртонікаў і сардэчнікаў — іншае. А бываюць усе разам. Але мы нікога ня лечым — лечаць у паліклініках. Мы толькі навучаем, як падбіраць прадукты харчаваньня — бялкі, тлушчы, вугляводы і гэтак далей. Мы таксама не прызначаем лекаў, але калі людзі нармалізуюць сваё харчаваньне, губляюць вагу, то кажуць, што за дваццаць гадоў ім і лекары гэтулькі не дапамаглі».
Мэдыкі заяўляюць, што захворваньне на цукровы дыябэт штогод выяўляюцца як у дзяцей малога ўзросту, так і ў людзей 45–50 гадоў і старэйшых. Галоўныя прычыны захворваньня старэйшай групы — гіпэртанія, залішняя вага, стрэсы. Працягласьць жыцьця дыябэтыкаў-жанчын складае 72 гады, у мужчын — 68. У змаганьні з хваробай шмат залежыць ад саміх людзей, кажа галоўны эндакрыноляг Беларусі Ала Шапялькевіч:
«Што тычыцца мэдычнай тэрапіі, то яна адпрацаваная і даступная. Але, прабачце, каня можна падвесьці да вады, але прымусіць яго піць нельга. І мы гэта бачым: калі чалавек сьвядома выконвае ўсе рэкамэндацыі лекара, то вынікі цудоўныя — працягласьць жыцьця такога чалавека большая, чым у людзей без дыябэту. Калі ж чалавек да рэкамэндацыяў ставіцца абыякава, то і вынік сумны».
Як паведамляе Ўсясьветная фэдэрацыя дыябэту, сёньня ў сьвеце на цукровы дыябэт пакутуюць 366 мільёнаў чалавек. Бліжэйшымі гадамі колькасьць хворых можа дасягнуць 500 мільёнаў.
