«Гэтыя выбары сфальшаваныя яшчэ больш брутальна, чым фальшаваліся прэзыдэнцкія выбары. А далей тыя наступствы, якія ўжо ёсьць — непрызнаньне з боку назіральнікаў АБСЭ і далей — тупіковая сытуацыя.
А трэба аддаваць крэдыты, трэба аддаваць крэдыт ня толькі на Захад, але і на Ўсход, Расеі. Толькі на наступны год трэба аддаць больш за тры мільярды. Дзе іх узяць? Яшчэ раз Расея пазычыць, але ж ня будзе Расея ўвесь час аддаваць крэдыты са сваіх жа крэдытаў.
Значыць, трэба ўсё ж такі неяк рухацца да Захаду, да МВФ. Як гэта зрабіць? Эканоміка ў тупіку, палітыка ў тупіку — значыць, застаецца той самы мэханізм, які даваў хоць нейкі плён, а менавіта — гандаль палітзьняволенымі.
Таму пачалі яшчэ болей «прэсаваць» тых, хто ў зьняволеньні, таму Дашкевічу новы прысуд, а не таму, што нехта з апазыцыі ўдзельнічаў у выбарах, а нехта ня ўдзельнічаў.
Я толькі хачу вось што сказаць: я памятаю, як у гэтых жа сваіх палітычных мэтах скарыстоўваліся, мякка кажучы, ня тое што не палітычныя, а несумленныя падыходы.
Калі трэба было некаму давесьці чысьціню сваіх ідэалаў, то пачыналі ківаць на Міколу Статкевіча, які пагадзіўся браць удзел у выбарах.
Дык вось я баюся, каб вось гэтыя людзі не скарысталі вызваленьне Каваленкі, які, па сутнасьці, стаў сымбалем беларускага духу. І якога, канечне, зламалі — чалавек гэтулькі галадаў — што тут дзіўнага? Не такія ламаліся.
Я кажу гэтак эмацыйна, бо вельмі не падабаецца тая зьвяга, якая ўсчалася ў апазыцыі, у дэмакратычных сілах — ізноў высьвятленьне адносінаў. Вядома, самім з сабой змагацца лягчэй — гэта не з рэжымам, тут можна некага і перамагчы. Але калі ставіць задачу перамагчы рэжым, то ўсе мы павінны быць разам.
І Каваленка ў гэтым выпадку — гэткі ж чысты і высокі, як той бел-чырвона-белы сьцяг, які ён узьняў на Каляды над сваім родным горадам і над нашай Беларусьсю".
А трэба аддаваць крэдыты, трэба аддаваць крэдыт ня толькі на Захад, але і на Ўсход, Расеі. Толькі на наступны год трэба аддаць больш за тры мільярды. Дзе іх узяць? Яшчэ раз Расея пазычыць, але ж ня будзе Расея ўвесь час аддаваць крэдыты са сваіх жа крэдытаў.
Значыць, трэба ўсё ж такі неяк рухацца да Захаду, да МВФ. Як гэта зрабіць? Эканоміка ў тупіку, палітыка ў тупіку — значыць, застаецца той самы мэханізм, які даваў хоць нейкі плён, а менавіта — гандаль палітзьняволенымі.
Таму пачалі яшчэ болей «прэсаваць» тых, хто ў зьняволеньні, таму Дашкевічу новы прысуд, а не таму, што нехта з апазыцыі ўдзельнічаў у выбарах, а нехта ня ўдзельнічаў.
Я толькі хачу вось што сказаць: я памятаю, як у гэтых жа сваіх палітычных мэтах скарыстоўваліся, мякка кажучы, ня тое што не палітычныя, а несумленныя падыходы.
Калі трэба было некаму давесьці чысьціню сваіх ідэалаў, то пачыналі ківаць на Міколу Статкевіча, які пагадзіўся браць удзел у выбарах.
Дык вось я баюся, каб вось гэтыя людзі не скарысталі вызваленьне Каваленкі, які, па сутнасьці, стаў сымбалем беларускага духу. І якога, канечне, зламалі — чалавек гэтулькі галадаў — што тут дзіўнага? Не такія ламаліся.
Я кажу гэтак эмацыйна, бо вельмі не падабаецца тая зьвяга, якая ўсчалася ў апазыцыі, у дэмакратычных сілах — ізноў высьвятленьне адносінаў. Вядома, самім з сабой змагацца лягчэй — гэта не з рэжымам, тут можна некага і перамагчы. Але калі ставіць задачу перамагчы рэжым, то ўсе мы павінны быць разам.
І Каваленка ў гэтым выпадку — гэткі ж чысты і высокі, як той бел-чырвона-белы сьцяг, які ён узьняў на Каляды над сваім родным горадам і над нашай Беларусьсю".
