Яе мэта — сабраць грашовую дапамогу народнаму паэту. Гэта — ня продаж кніг, а ахвяраваньні, за якія кожны ўдзельнік атрымлівае ў падарунак кнігу з аўтографам Рыгора Барадуліна.
Гэта ўжо другая акцыя салідарнасьці з народным паэтам Беларусі Рыгорам Барадуліным. У 2008 годзе ў такой акцыі ўзялі ўдзел некалькі соцень чалавек, было распаўсюджана блізу 500 кніг, дзядзьку Рыгору сабралі істотную дапамогу. Сутнасьць акцыі ў тым, што кожны чалавек за адвольную, прапанаваную ім самім цану можа набыць кнігі з аўтографам народнага паэта. Ініцыятар абедзьвюх акцыяў журналіст Глеб Лабадзенка распавёў:
«Тры гады таму, калі мы праводзілі гэтую акцыю, першую (а гэта ўжо другая па ліку), тады знайшліся людзі, якія крыху „выкруцілі“ яе сутнасьць. Што нібыта Рыгор Барадулін як жабрак, а мы, маўляў, яму з-за спачуваньня грошы зьбіраем... Канечне, гэта ня так. Таму што гэта найперш акцыя салідарнасьці, акцыя выказваньня пашаны, падтрымкі любімаму паэту. І ў ніякім разе гэта не таму, што ён папрасіў ці яму вельмі нешта трэба».
За званьне «народнага» ў Беларусі даплата — тры базавыя велічыні (зараз гэта 105 тысяч рублёў, ці 12 даляраў). Народная артыстка Зінаіда Бандарэнка таксама атрымлівае такую мізэрную даплату. Але яна ня скардзіцца. А вось што да дапамогі паважаным людзям, якія ўжо ў вельмі сталым веку і ня маюць здароўя, Зінаіда Бандарэнка кажа:
«Дастукацца трэба, каб дапамагчы нашым народным паэтам... Проста ў нас улада такая жорсткая. Тым больш — якім паэтам? Канечне, такім паэтам, як Ніл Гілевіч, Рыгор Барадулін, ніхто дапамагаць ня будзе — я маю на ўвазе ўладу. Проста нам самім трэба нейкім чынам аб’яднацца і дапамагчы. Таму што сапраўды сорамна...»
Раней званьні народных паэтаў, пісьменьнікаў, мастакоў, артыстаў прысвойвалі Саўнаркам і прэзыдыюм Вярхоўнага Савету, а з 1994 году — прэзыдэнт. За ўсю гісторыю такое званьне атрымалі 8 паэтаў і 9 пісьменьнікаў. Былы старшыня камісіі па культуры Вярхоўнага Савету 12-га скліканьня народны паэт Беларусі Ніл Гілевіч распавёў:
«Сярод пісьменьнікаў апошнім Іван Чыгрынаў ішоў, яго наша камісія вылучала. На гэтым скончылася. Стаў прысуджаць званьні прэзыдэнт».
Карэспандэнтка: «А з паэтаў камісія апошнім каго вылучала?»
«Барадуліна. Я быў дакладчыкам па Барадуліну».
За час прэзыдэнцтва Лукашэнка прысвоіў званьне народнага толькі аднаму літаратару — Івану Навуменку ў 1995-м. І нікому з паэтаў. На сёньня няма ў жывых ніводнага народнага пісьменьніка і засталіся толькі два народныя паэты — Ніл Гілевіч і Рыгор Барадулін. Пытаюся ў Ніла Гілевіча: чаму ўжо 17 гадоў нікога не вылучалі на званьне народнага? Што, няма талентаў?
«Няма літаратуры. Якія таленты, калі няма беларускай літаратуры? Ёсьць генэральскі Саюз пісьменьнікаў. І ў тым саюзе, як кажа прэзыдэнт, ніхто не напісаў другую „Вайну і мір“. Пагрукайце тройчы па дрэве, бо яшчэ хапае розуму не даваць — у мяне такія мэтафарычныя прозьвішчы ёсьць — напісаў нейкі Алесь Пэцкаль альбо Міхась Квэцкаль. У іх хапае розуму такому Пэцкалю і Квэцкалю такое званьне не даваць. Але пастукайце — могуць даць».
Што да акцыі салідарнасьці з Рыгорам Барадуліным — людзі актыўна адгукаюцца, ёсьць попыт на ўсе выстаўленыя чатыры кнігі паэта.
Глеб Лабадзенка распавёў:
«Каля 140 чалавек ужо прыняло ўдзел. У нядзелю ўвечары я вывесіў абвестку, і ўжо каля 140 чалавек. Гэта нават больш, чым мінулым разам, таму што тады за адзін дзень адгукнуліся 70 чалавек, а зараз за паўдня — удвая больш, 140».
Усе ўмовы правядзеньня акцыі можна даведацца на сайце: http://labadzenka.by
Гэта ўжо другая акцыя салідарнасьці з народным паэтам Беларусі Рыгорам Барадуліным. У 2008 годзе ў такой акцыі ўзялі ўдзел некалькі соцень чалавек, было распаўсюджана блізу 500 кніг, дзядзьку Рыгору сабралі істотную дапамогу. Сутнасьць акцыі ў тым, што кожны чалавек за адвольную, прапанаваную ім самім цану можа набыць кнігі з аўтографам народнага паэта. Ініцыятар абедзьвюх акцыяў журналіст Глеб Лабадзенка распавёў:
«Тры гады таму, калі мы праводзілі гэтую акцыю, першую (а гэта ўжо другая па ліку), тады знайшліся людзі, якія крыху „выкруцілі“ яе сутнасьць. Што нібыта Рыгор Барадулін як жабрак, а мы, маўляў, яму з-за спачуваньня грошы зьбіраем... Канечне, гэта ня так. Таму што гэта найперш акцыя салідарнасьці, акцыя выказваньня пашаны, падтрымкі любімаму паэту. І ў ніякім разе гэта не таму, што ён папрасіў ці яму вельмі нешта трэба».
За званьне «народнага» ў Беларусі даплата — тры базавыя велічыні (зараз гэта 105 тысяч рублёў, ці 12 даляраў). Народная артыстка Зінаіда Бандарэнка таксама атрымлівае такую мізэрную даплату. Але яна ня скардзіцца. А вось што да дапамогі паважаным людзям, якія ўжо ў вельмі сталым веку і ня маюць здароўя, Зінаіда Бандарэнка кажа:
«Дастукацца трэба, каб дапамагчы нашым народным паэтам... Проста ў нас улада такая жорсткая. Тым больш — якім паэтам? Канечне, такім паэтам, як Ніл Гілевіч, Рыгор Барадулін, ніхто дапамагаць ня будзе — я маю на ўвазе ўладу. Проста нам самім трэба нейкім чынам аб’яднацца і дапамагчы. Таму што сапраўды сорамна...»
Раней званьні народных паэтаў, пісьменьнікаў, мастакоў, артыстаў прысвойвалі Саўнаркам і прэзыдыюм Вярхоўнага Савету, а з 1994 году — прэзыдэнт. За ўсю гісторыю такое званьне атрымалі 8 паэтаў і 9 пісьменьнікаў. Былы старшыня камісіі па культуры Вярхоўнага Савету 12-га скліканьня народны паэт Беларусі Ніл Гілевіч распавёў:
«Сярод пісьменьнікаў апошнім Іван Чыгрынаў ішоў, яго наша камісія вылучала. На гэтым скончылася. Стаў прысуджаць званьні прэзыдэнт».
Карэспандэнтка: «А з паэтаў камісія апошнім каго вылучала?»
«Барадуліна. Я быў дакладчыкам па Барадуліну».
За час прэзыдэнцтва Лукашэнка прысвоіў званьне народнага толькі аднаму літаратару — Івану Навуменку ў 1995-м. І нікому з паэтаў. На сёньня няма ў жывых ніводнага народнага пісьменьніка і засталіся толькі два народныя паэты — Ніл Гілевіч і Рыгор Барадулін. Пытаюся ў Ніла Гілевіча: чаму ўжо 17 гадоў нікога не вылучалі на званьне народнага? Што, няма талентаў?
«Няма літаратуры. Якія таленты, калі няма беларускай літаратуры? Ёсьць генэральскі Саюз пісьменьнікаў. І ў тым саюзе, як кажа прэзыдэнт, ніхто не напісаў другую „Вайну і мір“. Пагрукайце тройчы па дрэве, бо яшчэ хапае розуму не даваць — у мяне такія мэтафарычныя прозьвішчы ёсьць — напісаў нейкі Алесь Пэцкаль альбо Міхась Квэцкаль. У іх хапае розуму такому Пэцкалю і Квэцкалю такое званьне не даваць. Але пастукайце — могуць даць».
Што да акцыі салідарнасьці з Рыгорам Барадуліным — людзі актыўна адгукаюцца, ёсьць попыт на ўсе выстаўленыя чатыры кнігі паэта.
Глеб Лабадзенка распавёў:
«Каля 140 чалавек ужо прыняло ўдзел. У нядзелю ўвечары я вывесіў абвестку, і ўжо каля 140 чалавек. Гэта нават больш, чым мінулым разам, таму што тады за адзін дзень адгукнуліся 70 чалавек, а зараз за паўдня — удвая больш, 140».
Усе ўмовы правядзеньня акцыі можна даведацца на сайце: http://labadzenka.by