Ці пайшлі б ізноў у прэзыдэнты, ведаючы, як скончыцца?
Што б зрабілі іначай?
Чаму не зьняліся з выбараў?
Чым найбольш ганарыцеся з таго, што зрабілі?
Што стала найбольш прыемным адкрыцьцём?
Якое найбольшае расчараваньне?
Ці спрыяў ваш удзел у выбарах дэмакратызацыі Беларусі?
Нарадзіўся 9 ліпеня 1946 г. у Смаргоні. Вучыўся ў Менскім электратэхнікуме сувязі, на аддзяленьні паэзіі Літаратурнага інстытуту, скончыў філялягічны факультэт Менскага пэдагагічнага інстытуту. Паэт, празаік, грамадзка-палітычны дзяяч, ляўрэат шэрагу прафэсійных і дзяржаўных узнагародаў за літаратурную дзейнасьць.
Жанаты, мае дзьвюх дачок.
Працаваў сувязістам на Поўначы, у Сібіры, на Далёкім Усходзе, радыёмэханікам у менскім тэлевізійным атэлье.
Займаўся журналістыкай, супрацоўнічаў з газэтай «Знамя юности», рэдагаваў бюлетэнь «Тэатральны Менск», быў старшым рэдактарам галоўнай рэдакцыі літаратурна-драматычных праграм Беларускага тэлебачаньня, галоўным рэдактарам часопіса «Крыніца», штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва». З 1998 па 2001 г. старшыня Саюзу беларускіх пісьменьнікаў.
Зь ліпеня 1999 г. жыў у Польшчы, публічна абвясьціўшы аб разрыве зь беларускімі ўладамі. Жыў таксама ў Фінляндыі.
У 2005 г. абраны кіраўніком беларускага ПЭН-цэнтру.
У 2009 г. добраахвотна пакінуў пасаду.
У 2010 г. ініцыяваў стварэньне грамадзянскай кампаніі «Гавары праўду», якой улады адмовілі ў рэгістрацыі.
Кандыдат у прэзыдэнты на выбарах 2010 г.
19 сьнежня 2010 г. быў зьбіты да непрытомнасьці ў цэнтры Менску на шляху на акцыю пратэсту. З чэрапнамазгавой траўмай трапіў у шпіталь хуткай дапамогі. Празь некалькі гадзінаў быў адтуль выкрадзены супрацоўнікамі спэцслужбаў.
Апынуўся ў СІЗА КДБ, быў абвінавачаны ў арганізацыі масавых беспарадкаў. З моманту зьбіцьця 19 сьнежня да пераводу пад хатні арышт 29 студзеня перанёс чатыры гіпэртанічныя крызы і ня меў магчымасьці сустрэцца з адвакатам.
17 лютага 2011 г. агульны сход ПЭН-цэнтру прыняў рашэньне вылучыць Някляева на Нобэлеўскую прэмію.
30 сакавіка 2011 г. абвінавачаньне замененае на больш мяккае — арганізацыю дзеяньняў, якія груба парушаюць грамадзкі парадак, ці ўдзел у іх.
20 траўня 2011 г. судзьдзя Фрунзэнскага суду Менску Жана Жукоўская асудзіла Някляева на 2 гады пазбаўленьня волі з адтэрміноўкай пакараньня на 2 гады. Праваабарончая арганізацыя «Міжнародная амністыя» прызнала яго вязьнем сумленьня.
Дзьмітры Вус
Рыгор Кастусёў
Што б зрабілі іначай?
Чаму не зьняліся з выбараў?
Чым найбольш ганарыцеся з таго, што зрабілі?
Што стала найбольш прыемным адкрыцьцём?
Якое найбольшае расчараваньне?
Ці спрыяў ваш удзел у выбарах дэмакратызацыі Беларусі?
У другой палове дня 15 сьнежня глядзіце відэаінтэрвію з Віталём Рымашэўскім
Уладзімер Някляеў
Нарадзіўся 9 ліпеня 1946 г. у Смаргоні. Вучыўся ў Менскім электратэхнікуме сувязі, на аддзяленьні паэзіі Літаратурнага інстытуту, скончыў філялягічны факультэт Менскага пэдагагічнага інстытуту. Паэт, празаік, грамадзка-палітычны дзяяч, ляўрэат шэрагу прафэсійных і дзяржаўных узнагародаў за літаратурную дзейнасьць.
Жанаты, мае дзьвюх дачок.
Працаваў сувязістам на Поўначы, у Сібіры, на Далёкім Усходзе, радыёмэханікам у менскім тэлевізійным атэлье.
Займаўся журналістыкай, супрацоўнічаў з газэтай «Знамя юности», рэдагаваў бюлетэнь «Тэатральны Менск», быў старшым рэдактарам галоўнай рэдакцыі літаратурна-драматычных праграм Беларускага тэлебачаньня, галоўным рэдактарам часопіса «Крыніца», штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва». З 1998 па 2001 г. старшыня Саюзу беларускіх пісьменьнікаў.
Зь ліпеня 1999 г. жыў у Польшчы, публічна абвясьціўшы аб разрыве зь беларускімі ўладамі. Жыў таксама ў Фінляндыі.
У 2005 г. абраны кіраўніком беларускага ПЭН-цэнтру.
У 2009 г. добраахвотна пакінуў пасаду.
У 2010 г. ініцыяваў стварэньне грамадзянскай кампаніі «Гавары праўду», якой улады адмовілі ў рэгістрацыі.
Кандыдат у прэзыдэнты на выбарах 2010 г.
19 сьнежня 2010 г. быў зьбіты да непрытомнасьці ў цэнтры Менску на шляху на акцыю пратэсту. З чэрапнамазгавой траўмай трапіў у шпіталь хуткай дапамогі. Празь некалькі гадзінаў быў адтуль выкрадзены супрацоўнікамі спэцслужбаў.
Апынуўся ў СІЗА КДБ, быў абвінавачаны ў арганізацыі масавых беспарадкаў. З моманту зьбіцьця 19 сьнежня да пераводу пад хатні арышт 29 студзеня перанёс чатыры гіпэртанічныя крызы і ня меў магчымасьці сустрэцца з адвакатам.
17 лютага 2011 г. агульны сход ПЭН-цэнтру прыняў рашэньне вылучыць Някляева на Нобэлеўскую прэмію.
30 сакавіка 2011 г. абвінавачаньне замененае на больш мяккае — арганізацыю дзеяньняў, якія груба парушаюць грамадзкі парадак, ці ўдзел у іх.
20 траўня 2011 г. судзьдзя Фрунзэнскага суду Менску Жана Жукоўская асудзіла Някляева на 2 гады пазбаўленьня волі з адтэрміноўкай пакараньня на 2 гады. Праваабарончая арганізацыя «Міжнародная амністыя» прызнала яго вязьнем сумленьня.
Год пасьля выбараў
Дзьмітры Вус
Рыгор Кастусёў
