Гарадзенскі журналіст, уласны карэспандэнт «Газэты выборчай» Андрэй Пачобут адзначаны прэстыжнай прэміяй польскага радыё «Зэт» імя яго заснавальніка Анджэя Вайцяхоўскага. Яна прысуджана Пачобуту за публікацыі пра Беларусь.
Узнагароду ў Варшаве атрымала жонка журналіста Аксана, бо самому яму забаронены выезд зь Беларусі. Сёлета за гэтыя ж публікацыі 38-гадовага Андрэя Пачобута беларускі суд пакараў зьняволеньнем на тры гады з адтэрміноўкай адбыцьця пакараньня на два гады.
На прэмію імя Вайцяхоўскага сёлета былі намінаваныя дзесяць вядомых польскіх журналістаў. Апроч Андрэя Пачобута, які атрымаў галоўны прыз, былі адзначаныя яшчэ два аўтары — з «Газэты выборчай» і з часопіса «Палітыка».
Аднрэй Пачобут: «Журы, якое адбірае матэрыялы, якое вырашае, каму прызначыць узнагароду, складаецца з кіраўнікоў практычна ўсіх найбуйнейшых СМІ: гэта і тэлебачаньне, і радыё, і друкаваныя выданьні. Калі паглядзець сьпіс ляўрэатаў, то там ёсьць тэлежурналісты, радыё-, газэтчыкі. Безумоўна, мне вельмі прыемна, што мяне адзначылі. Але я таксама расцэньваю гэта перш за ўсё як праяву журналісцкай салідарнасьці з усімі, па сутнасьці, беларускімі журналістамі, якія ўва ўмовах дыктатуры сумленна выконваюць сваю працу».
Андрэй Пачобут удакладняе за што канкрэтна атрымаў прэмію:
«Я пісаў пра падзеі ў Беларусі, і мяне адзначылі за матэрыялы, прысьвечаныя фальсыфікацыям выбараў, асобе Аляксандра Лукашэнкі і рэпрэсіям у дачыненьні да грамадзянскай супольнасьці. Безумоўна, я пісаў пра Беларусь, і якраз асьвятленьне беларускай тэматыкі было адзначана».
Як сьцьвердзіла журы, публікацыі Пачобута паўплывалі на грамадзкую думку ў Польшчы. Замест Андрэя Пачобута на цырымонію ў Варшаву езьдзіла яго жонка Аксана.
«Паехала мая жонка. Але я віртуальна мог быць прысутны. Калі было абвешчана, што мне прысуджана ўзнагарода, мне патэлефанавалі, і я змог падзякаваць. Гэта было прыемна. Вядоўца сказаў, што Анджэй ня можа выяжджаць зь Беларусі, але: Анджэй, ты нас чуеш? Я адказаў: так, я вас чую. Гэта была неспадзяванка. Ніхто ня ведаў, што так будзе. Гэта паказвае, што нягледзячы на штучныя абмежаваньні, на будаваньне мура вакол Беларусі, якое мы цяпер назіраем, збудаваць у сёньняшніх умовах такі мур, каб ён быў шчыльны, ужо немагчыма».
Адзначанаму прэміяй імя Вайцяхоўскага ўручаецца статуэтка і пяцьдзясят тысяч злотых (гэта каля 15 тысяч даляраў).
Раней за сваю журналісцкую працу Андрэй Пачобут атрымаў узнагароды часопісу «Архэ», БАЖа — «За адданасьць прафэсіі», у мінулым годзе —польскую прэмію імя радыёжурналіста Вітольда Гулевіча.
Узнагароду ў Варшаве атрымала жонка журналіста Аксана, бо самому яму забаронены выезд зь Беларусі. Сёлета за гэтыя ж публікацыі 38-гадовага Андрэя Пачобута беларускі суд пакараў зьняволеньнем на тры гады з адтэрміноўкай адбыцьця пакараньня на два гады.
На прэмію імя Вайцяхоўскага сёлета былі намінаваныя дзесяць вядомых польскіх журналістаў. Апроч Андрэя Пачобута, які атрымаў галоўны прыз, былі адзначаныя яшчэ два аўтары — з «Газэты выборчай» і з часопіса «Палітыка».
Аднрэй Пачобут: «Журы, якое адбірае матэрыялы, якое вырашае, каму прызначыць узнагароду, складаецца з кіраўнікоў практычна ўсіх найбуйнейшых СМІ: гэта і тэлебачаньне, і радыё, і друкаваныя выданьні. Калі паглядзець сьпіс ляўрэатаў, то там ёсьць тэлежурналісты, радыё-, газэтчыкі. Безумоўна, мне вельмі прыемна, што мяне адзначылі. Але я таксама расцэньваю гэта перш за ўсё як праяву журналісцкай салідарнасьці з усімі, па сутнасьці, беларускімі журналістамі, якія ўва ўмовах дыктатуры сумленна выконваюць сваю працу».
Я таксама расцэньваю гэта перш за ўсё як праяву журналісцкай салідарнасьці з усімі, па сутнасьці, беларускімі журналістамі, якія ўва ўмовах дыктатуры сумленна выконваюць сваю працу
Андрэй Пачобут удакладняе за што канкрэтна атрымаў прэмію:
«Я пісаў пра падзеі ў Беларусі, і мяне адзначылі за матэрыялы, прысьвечаныя фальсыфікацыям выбараў, асобе Аляксандра Лукашэнкі і рэпрэсіям у дачыненьні да грамадзянскай супольнасьці. Безумоўна, я пісаў пра Беларусь, і якраз асьвятленьне беларускай тэматыкі было адзначана».
Як сьцьвердзіла журы, публікацыі Пачобута паўплывалі на грамадзкую думку ў Польшчы. Замест Андрэя Пачобута на цырымонію ў Варшаву езьдзіла яго жонка Аксана.
«Паехала мая жонка. Але я віртуальна мог быць прысутны. Калі было абвешчана, што мне прысуджана ўзнагарода, мне патэлефанавалі, і я змог падзякаваць. Гэта было прыемна. Вядоўца сказаў, што Анджэй ня можа выяжджаць зь Беларусі, але: Анджэй, ты нас чуеш? Я адказаў: так, я вас чую. Гэта была неспадзяванка. Ніхто ня ведаў, што так будзе. Гэта паказвае, што нягледзячы на штучныя абмежаваньні, на будаваньне мура вакол Беларусі, якое мы цяпер назіраем, збудаваць у сёньняшніх умовах такі мур, каб ён быў шчыльны, ужо немагчыма».
Адзначанаму прэміяй імя Вайцяхоўскага ўручаецца статуэтка і пяцьдзясят тысяч злотых (гэта каля 15 тысяч даляраў).
Раней за сваю журналісцкую працу Андрэй Пачобут атрымаў узнагароды часопісу «Архэ», БАЖа — «За адданасьць прафэсіі», у мінулым годзе —польскую прэмію імя радыёжурналіста Вітольда Гулевіча.
