30 кастрычніка ў Гомелі актывісты кампаній «Наша альтэрнатыва», «Гавары праўду», «Разам», стваранай партыі «Беларуская хрысьціянская дэмакратыя» зладзілі талаку. Яны прыбралі тэрыторыю, умацавалі й пафарбавалі крыжы абапал Чарнігаўскай шашы — на месцах масавых расстрэлаў падчас сталінскіх рэпрэсій.
«Мы прыйшлі сюды, каб прыбраць гэтыя жалобныя месцы, ушанаваць памяць бязьвінных ахвяраў тэрору, які чынілі бальшавіцкія ўлады высілкамі спэцслужбаў», — заявіў удзельнік талакі, які прадставіўся Яўген.
Першы крыж быў усталяваны на 9-м кілямэтры чарнігаўскай шашы ў 90-х гадах, калі Беларусь здабыла незалежнасьць. На ім надпіс: «Адно зь месцаў масавых расстрэлаў ахвяр бальшавіцкай дыктатуры ў пэрыяд 1919-1940 г.»
Крыж талакоўцы пафарбавалі, паклалі жывыя кветкі.
«На дадзены момант у нашай рэспубліцы ўлады ўшаноўваюць памяць толькі тых людзей, якія загінулі ў гады Другой усясьветнай вайны. А пра тысячы ахвяраў, загіблых у лягерах і растраляных энкавэдыстамі ў лясах паблізу беларускіх гарадоў, імкнуцца ня згадваць. Але ж мы памятаем і прыходзім сюды, каб прыбраць гэтыя месцы, пакланіцца ім. Калі забываць гісторыю, то ёсьць вялікая рызыка, што яна можа паўтарыцца», — гаворыць удзельніца Талакі Натальля.
Па левы бок шашы непадалёк ад гораду ўсталяваны яшчэ два пакутныя крыжы: на месцы раскопак 52-га пошукавага батальёну Міністэрствы абароны, дзе тры гады таму знайшлі парэшткі 70 расстраляных чалавек, і блізу балота. Летась грамадзкія актывісты тут таксама ўсталявалі крыж ахвярам сталінскіх рэпрэсій.
Чацьвёрты пакутны крыж, ля якога таксама пабывалі талакоўцы, знаходзіцца па правы бок шашы, у Шчакатоўскім лесе — на месцы масавых сталінскіх расстрэлаў. Як толькі талакоўцы карпанулі два разы, каб умацаваць мэталічнымі вугалкамі падмурак крыжа, зь зямлі паказаўся чалавечы чэрап і косткі. Эксгумацыя, праведзеная на пачатку 1990-х, дала адназначныя вынікі: тут адбываліся расстрэлы палітычна неляяльных грамадзянаў, ці, як тады казалі, «ворагаў народа». У іх ліку былі й сьвятары.
Талакоўцы сёньня наведалі й прыбралі магілу моладзевега актывіста Андрэя Зайцава на Рандоўскіх могілках, дзесяцігоддзе зь дня сьмерці якога будзе сёлета ў сьнежні. У перадсьмяротнай запісцы Андрэй напісаў, што яго давялі да самагубства супрацоўнікі гомельскай управы КДБ.
«Мы прыйшлі сюды, каб прыбраць гэтыя жалобныя месцы, ушанаваць памяць бязьвінных ахвяраў тэрору, які чынілі бальшавіцкія ўлады высілкамі спэцслужбаў», — заявіў удзельнік талакі, які прадставіўся Яўген.
Першы крыж быў усталяваны на 9-м кілямэтры чарнігаўскай шашы ў 90-х гадах, калі Беларусь здабыла незалежнасьць. На ім надпіс: «Адно зь месцаў масавых расстрэлаў ахвяр бальшавіцкай дыктатуры ў пэрыяд 1919-1940 г.»
Крыж талакоўцы пафарбавалі, паклалі жывыя кветкі.
«На дадзены момант у нашай рэспубліцы ўлады ўшаноўваюць памяць толькі тых людзей, якія загінулі ў гады Другой усясьветнай вайны. А пра тысячы ахвяраў, загіблых у лягерах і растраляных энкавэдыстамі ў лясах паблізу беларускіх гарадоў, імкнуцца ня згадваць. Але ж мы памятаем і прыходзім сюды, каб прыбраць гэтыя месцы, пакланіцца ім. Калі забываць гісторыю, то ёсьць вялікая рызыка, што яна можа паўтарыцца», — гаворыць удзельніца Талакі Натальля.
Па левы бок шашы непадалёк ад гораду ўсталяваны яшчэ два пакутныя крыжы: на месцы раскопак 52-га пошукавага батальёну Міністэрствы абароны, дзе тры гады таму знайшлі парэшткі 70 расстраляных чалавек, і блізу балота. Летась грамадзкія актывісты тут таксама ўсталявалі крыж ахвярам сталінскіх рэпрэсій.
Чацьвёрты пакутны крыж, ля якога таксама пабывалі талакоўцы, знаходзіцца па правы бок шашы, у Шчакатоўскім лесе — на месцы масавых сталінскіх расстрэлаў. Як толькі талакоўцы карпанулі два разы, каб умацаваць мэталічнымі вугалкамі падмурак крыжа, зь зямлі паказаўся чалавечы чэрап і косткі. Эксгумацыя, праведзеная на пачатку 1990-х, дала адназначныя вынікі: тут адбываліся расстрэлы палітычна неляяльных грамадзянаў, ці, як тады казалі, «ворагаў народа». У іх ліку былі й сьвятары.
Талакоўцы сёньня наведалі й прыбралі магілу моладзевега актывіста Андрэя Зайцава на Рандоўскіх могілках, дзесяцігоддзе зь дня сьмерці якога будзе сёлета ў сьнежні. У перадсьмяротнай запісцы Андрэй напісаў, што яго давялі да самагубства супрацоўнікі гомельскай управы КДБ.