Як уплывае на школьнікаў і настаўнікаў сытуацыя, калі адзін зь дзяцей у клясе адрозьніваецца ад іншых паводле сацыяльнага альбо маёмаснага стану сваіх бацькоў? Напрыклад, гэта дзіцё вялікага начальніка альбо багатых бацькоў. Як дзеці і настаўнікі могуць рэагаваць на тое, што яго прывозяць у школу на дарагой ці службовай машыне, у яго ёсьць рэчы, якіх няма ў іншых школьнікаў?
Вядучы псыхоляг Менскага гарадзкога цэнтру сацыяльнага абслугоўваньня сям’і і дзяцей Жанна Мацкевіч лічыць, што праблема такая ёсьць.
Міцкевіч: «Гэта праблема сацыяльнага падзелу, яна ёсьць, і ўва ўмовах сацыяльнага крызісу стане яшчэ больш складанай. Дзякуй Богу, што ўвялі школьную форму і яна нівэліруе неяк адрозьненьні ў адзеньні. І, вядома, дзеці адчуваюць сябе ніякавата, яны адчуваюць дыскамфорт і пераносяць яго на адносіны з бацькамі. Яны могуць сказаць: я таксама хачу, як Вася, Пеця, Коля, якіх бацькі прывозяць на дарагой машыне, купляюць яму айпод і гэтак далей».
Цыганкоў: «А што можна зрабіць у такой сытуацыі? Асобныя школы для дзяцей начальнікаў і багатых?».
Міцкевіч: «Я не лічу, што гэта трэба рабіць. Будзе яшчэ горш. Я лічу, што дзейнасьць школы павінна быць накіравана на тое, каб у ёй панаваў дух ведаў, творчасьці і таленту чалавека. Тады маёмасныя адрозьненьні робяцца менш значнымі, і дзеці бачаць багацьце чалавека ў яго таленце, здольнасьцях і ўменьнях».
Вядучы псыхоляг Менскага гарадзкога цэнтру сацыяльнага абслугоўваньня сям’і і дзяцей Жанна Мацкевіч лічыць, што праблема такая ёсьць.
Міцкевіч: «Гэта праблема сацыяльнага падзелу, яна ёсьць, і ўва ўмовах сацыяльнага крызісу стане яшчэ больш складанай. Дзякуй Богу, што ўвялі школьную форму і яна нівэліруе неяк адрозьненьні ў адзеньні. І, вядома, дзеці адчуваюць сябе ніякавата, яны адчуваюць дыскамфорт і пераносяць яго на адносіны з бацькамі. Яны могуць сказаць: я таксама хачу, як Вася, Пеця, Коля, якіх бацькі прывозяць на дарагой машыне, купляюць яму айпод і гэтак далей».
Цыганкоў: «А што можна зрабіць у такой сытуацыі? Асобныя школы для дзяцей начальнікаў і багатых?».
Міцкевіч: «Я не лічу, што гэта трэба рабіць. Будзе яшчэ горш. Я лічу, што дзейнасьць школы павінна быць накіравана на тое, каб у ёй панаваў дух ведаў, творчасьці і таленту чалавека. Тады маёмасныя адрозьненьні робяцца менш значнымі, і дзеці бачаць багацьце чалавека ў яго таленце, здольнасьцях і ўменьнях».
