"Калі КДБ пакажа зроблены схаванай камэрай відэазапіс размовы зь Міхалевічам, дзе той кажа пра сваіх калег, пра дыпляматаў – значыць, гэта не гульня, – заявіў адстаўны афіцэр у інтэрвію "Беларускаму партызану”. – Калі гэты запіс прадстаўлены ня будзе – магчыма, гэта сумесная гульня КДБ і Міхалевіча.”
”Міхалевіча ў прынцыпе судзіць няма за што,” – кажа Валеры Костка і прыгадвае асноўныя этапы грамадзкай дзейнасьці Міхалевіча:
– Давайце паглядзім. Зьяўляецца Міхалевіч у БНФ, хутка дарастае да намесьніка старшыні партыі – БНФ развальваецца; зьяўляецца ў руху «За свабоду» – імгненна дарастае да намесьніка старшыні, і рух таксама развальваецца. Палітычнай сілы за Міхалевічам няма ніякай, ідэі – таксама няма. Падчас мінулай кампаніі Міхалевіч піярыў сам сябе, сам сябе раскручваў. Чаму ж яго ў такім выпадку трымалі два месяцы ў КДБ – хіба ён зьяўляецца ключавой фігурай? У выніку Міхалевіча адпускаюць, а Саньнікаў, Някляеў, якія ўжо ва ўзросьце, будуць сядзець да апошняга ...
На пытаньне, калі гэта гульня, то якая мэта гэтай гульні – Валеры Костка прапануе такую вэрсію:
– Да Міхалевіча назапасілася больш пытаньняў, чым да каго іншага, самая хітрая постаць у гэтай гульні – Міхалевіч. Няма столькі пытаньняў да Цярэшчанкі, Раманчука, Кастусёва, Вуса (зь імі ўсё зразумела), колькі да Міхалевіча. Тут можа быць адно тлумачэньне. На Захадзе не занадта давяраюць старой апазыцыі. А на кану стаяць велізарныя грошы. Таму можа стаяць задача падсунуць чалавека, які здолее перахапіць фінансавы паток. І гэты паток пацячэ не на справу, а ў пэўную кішэню.
”Міхалевіча ў прынцыпе судзіць няма за што,” – кажа Валеры Костка і прыгадвае асноўныя этапы грамадзкай дзейнасьці Міхалевіча:
– Давайце паглядзім. Зьяўляецца Міхалевіч у БНФ, хутка дарастае да намесьніка старшыні партыі – БНФ развальваецца; зьяўляецца ў руху «За свабоду» – імгненна дарастае да намесьніка старшыні, і рух таксама развальваецца. Палітычнай сілы за Міхалевічам няма ніякай, ідэі – таксама няма. Падчас мінулай кампаніі Міхалевіч піярыў сам сябе, сам сябе раскручваў. Чаму ж яго ў такім выпадку трымалі два месяцы ў КДБ – хіба ён зьяўляецца ключавой фігурай? У выніку Міхалевіча адпускаюць, а Саньнікаў, Някляеў, якія ўжо ва ўзросьце, будуць сядзець да апошняга ...
На пытаньне, калі гэта гульня, то якая мэта гэтай гульні – Валеры Костка прапануе такую вэрсію:
– Да Міхалевіча назапасілася больш пытаньняў, чым да каго іншага, самая хітрая постаць у гэтай гульні – Міхалевіч. Няма столькі пытаньняў да Цярэшчанкі, Раманчука, Кастусёва, Вуса (зь імі ўсё зразумела), колькі да Міхалевіча. Тут можа быць адно тлумачэньне. На Захадзе не занадта давяраюць старой апазыцыі. А на кану стаяць велізарныя грошы. Таму можа стаяць задача падсунуць чалавека, які здолее перахапіць фінансавы паток. І гэты паток пацячэ не на справу, а ў пэўную кішэню.