Спадарыня Севярынец зьбірала подпісы падчас агітацыйнай кампаніі актывісткі Алены Шабуні, якая балятавалася ў віцебскія абласны і гарадзкі саветы. І даведалася пра праблему, якая вельмі хвалюе жыхароў вуліцы Ганчарнай і праспэкта генэрала Белабародава:
«Гэта будынак былога Палацу культуры № 9. Ужо больш як 10 гадоў ён стаіць у аварыйным стане, але агароджы няма, аховы няма… Дах праваліўся, унутры растуць дрэвы, незакладзеныя вокны вабяць падлеткаў і, канечне ж, бамжоў. Так што жанчыны проста баяцца хадзіць побач з гэтым будынкам. І дзеці, якія караскаюцца туды, унутр, неаднаразова ламалі рукі-ногі».
Сход Тацяне Севярынец даручыў арганізаваць аддзел камунальнай гаспадаркі гарвыканкаму. Актывістка сабрала 104 подпісы абураных жыхароў і даслала копіі калектыўнага ліста ў гарадзкую адміністрацыю, гарсавет і ва ўсе мясцовыя дзяржаўныя газэты.
«Увогуле ня ведаю, чаго яго разбурылі? Такі Палац культуры быў! А цяпер што ? Ці зносьце яго хутчэй, ці збудуйце нешта замест яго!», «Вы гэты дом „прашляпілі!“ Дык пабудуйце дзецям тут бібліятэку, каб з кампутарамі, або такі самы Палац культуры!» — так абураліся мясцовыя жыхары на сходзе. Прысутныя прадстаўніцы гар- і райвыканкаму сказалі, што літаральна праз тыдзень узьвядуць вакол аварыйнага будынку капітальны плот. А ўладальнік, які выкупіў будынак ужо два гады таму, запэўніў, што ўжо праз месяц тут пачнецца будаўніцтва жылога 17-павярховага дому, прычым фасад былога Палаца культуры ў стылі «сталінскі ампір» стане канструктыўным элемэнтам «навабуду». Чыноўніцы паабяцалі ўзяць гэтае пытаньне «на кантроль»
На думку Тацяны Севярынец, гарадзкія ўлады пачалі раптам праяўляць нечуваную актыўнасьць невыпадкова:
«Улада напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў адчула, што яна губляе аўтарытэт. Вось я, калі зьбірала подпісы, казала, што гэта ініцыятыва хрысьціянскіх дэмакратаў, і гэта быў піяр нашай партыі…А тут яшчэ ці не ў нядзелю ў „Панараме“ гучала крытыка на адрас выканкамаў і дэпутатаў, што яны дрэнна працуюць са скаргамі насельніцтва… Вось яны і ажывіліся!»
«Ажыўленьне» з боку ўладаў адчуў яшчэ адзін актывіст стваранай партыі БХД Уладзімер Рамановіч. Яго запрасілі ў Віцебскі тэхналягічны ўнівэрсытэт, дзе ён як «народны дэпутат» зьбіраў подпісы сярод студэнтаў:
Паводле Ўладзімера Рамановіча, першая рэакцыя ў кіраўніцтва ўнівэрсытэту была дужа нэгатыўнай:
«Тых, хто падпісаліся, выклікалі ў адміністрацыю інтэрнату і казалі: „Вы падпісаліся за апазыцыю, і ў вас цяпер будуць вялікія праблемы праз гэта!“ Маўляў, я студэнтаў „падставіў“. Давялося тлумачыць, што гэта нашу ініцыятыву спрабуюць прыдушыць, і баяцца няма чаго, бо ўсё ў межах заканадаўства».
На сходзе, паводле Рамановіча, студэнтаў дакаралі за тое, што зьвяртаюцца па дапамогу да «чужых» людзей — тады калі кіраўніцтва ВНУ гатова выканаць любое пажаданьне. І было прадэкляравана, што хуткасны інтэрнэт зьявіцца ў чытальнай залі ўнівэрсытэту ўжо да канца гэтага году.
Першыя вынікі працы «народных» дэпутатаў на Віцебшчыне ўжо ёсьць Так, у Воршы і ў Глыбокім паводле ініцыятывы мясцовых актывістаў заасфальтавалі вуліцы. У Віцебску «запалілася» асьвятленьне ў дварах па праспэкце Чарняхоўскага і зьявіўся новы аўтобусны маршрут № 16, які дазваляе жыхарам вуліцы Герцэна безь перасадак дабірацца ва ўскраінны мікрараён «Поўдзень-7»
Адно што ў афіцыйных паведамленьнях пра ініцыятывы БХД ніколі ня згадваюць — і ў газэтах, і ў выступах афіцыйных асобаў гаворыцца, што гэта прыклады клопату пра людзей з боку дзяржаўных уладаў.
