Як мы ўжо паведамлялі, вядомы тэлежурналіст Павал Шарамет зь ліста, дасланага амбасадаю Беларусі ў Расеі, даведаўся, што яго пазбавілі грамадзянства Беларусі на той падставе, што ён атрымаў грамадзянства Расеі.
Павал Шарамет згадвае, што атрымаў расейскае грамадзянства ў 1999 годзе, але захоўваў беларускі пашпарт і лічыў сябе грамадзянінам Беларусі, бо нікуды не зьвяртаўся з заявай аб страце грамадзянства. Паводле Шарамета, беларускія ўлады больш як 10 гадоў ведалі пра наяўнасьць у яго расейскага пашпарта, але аб пазбаўленьні беларускага грамадзянства яго ніхто і ніколі не інфармаваў.
Паводле кіраўніка Дэпартамэнту грамадзянства і міграцыі МУС Аляксея Бягуна, Павал Шарамет страціў беларускае грамадзянства аўтаматычна, паколькі ён атрымаў грамадзянства іншай краіны. Гэта адбылося на падставе закону «Аб грамадзянстве Рэспублікі Беларусь», які дзейнічаў у 1999 годзе. Праз тры гады закон прынялі ў новай рэдакцыі, паводле якой аўтаматычная страта грамадзянства наступае не заўсёды, а толькі калі былы грамадзянін служыць у войску ці на дзяржаўнай службе краіны новага грамадзянства. Але гэтыя абмежаваньні, паводле А.Бягуна, на Шарамета не пашыраюцца.
На мой погляд, відавочным наступствам можа быць забарона Паўлу на ўезд у Беларусь. І, як мне здаецца, рашэньне аб пазбаўленьні яго грамадзянства – гэта такое папярэджаньне, маўляў, паводзь сябе цішэй, інакш ня ўбачыш ні бацькоў, ні сваякоў, якія жывуць у Беларусі. Гэта ў духу таго, што робяць беларускія ўлады з непадкантрольнымі журналістамі і, на мой погляд, пацьверджаньне таго, што нягледзячы на тое, што Павел ужо 10 гадоў жыве ў Расеі, ён па-ранейшаму застаецца, магчыма, адной з самых уплывовых фігур у беларускай журналістыцы. Я лічу, што на самой справе мае сэнс падаваць у суд і падымаць скандал, таму што ўсе брыдкія справы робяцца ціха. І хаця б для таго, каб яны сталі галоснымі, на мой погляд, гэта трэба рабіць.
Зразумела, што гэтае рашэньне палітычнае, але трэба гаварыць пра юрыдычны аспэкт. Наш закон аб грамадзянстве дапускае двайное грамадзянства, але пры гэтым дзяржава проста ня бачыць за гэтым грамадзянінам правоў і абавязкаў, якія на яго ўскладае іншае грамадзянства. Але падстава для пазбаўленьня ёсьць толькі тады, калі чалавек, што мае беларускае грамадзянства пайшоў на службу ў паліцыю альбо ва ўзброеныя сілы іншай краіны. Гэта ў 2002 годзе ўведзена, пра што я кажу. Яны прымянілі да яго зваротную сілу. Я думаю, што ў гэтай сытуацыі ёсьць сэнс аспрэчваць, таму што новы закон паставіў чалавека ў лепшае становішча, чым гэта было дагэтуль. І ў дадзеным выпадку прымяняецца новы закон, а не стары. Каб яны тады пасьпелі адмяніць, то тады – калі ласка, але таго закону ўжо няма. Яго прымяняць зараз ніяк нельга.
