Італьянскі палітык заявіў, што само пакараньне зьявілася куды больш жорсткім за дзеяньні італьянскай сям’і і яе сяброў. Бо гэтыя людзі, паводле юрыдычнай мовы, кіраваліся інтарэсамі і ўмовамі неабходнасьці і імкнуліся пазбавіць 10-гадовую дзяўчынку жорсткасьці і гвалту, якія чакалі яе па вяртаньні ў Беларусь.
Дэпутат Марыё Маўра належыць да тых італьянскіх палітыкаў, якія ўвесь час выступалі за вяртаньне беларускай сіраты ў сям’ю Джуста-Барначын. Год таму, калі Генуэскі суд па справах непаўналетніх апраўдаў сям’ю з Кагалета, а таксама двух каталіцкіх сьвятароў, Маўра заявіў, што “гэта перамога ідэалаў свабоды і дэмакратыі”.
“Я выказваю сваю поўную і безумоўную салідарнасьць з гэтай сям’ёй, іх сваякамі, сьвятарамі і, вядома, маленькай Вікай”, – цытуюць італьянскія выданьні словы палітыка. Паводле Маўра, усе асуджаныя “абаранялі правы на жыцьцё і шчасьце маленькай беларускай дзяўчынкі”, аднак “фанабэрыстыя дзяржаўныя ўстановы” засталіся глухімі да гэтых элемэнтарных правоў дзіцяці.
Самі асуджаныя не прызнаюць сваёй віны, хоць і не выключалі падобнага пакараньня Апэляцыйнага суду. Як заявіў настаяцель кляштару ў Валь д’Аоста дон Франсіс Дарбэле, “я гатовы паўтарыць гэта ізноў дзеля шчасьця маленькай Вікі”.
Апэляцыйны суд Генуі адмяніў мінулагодні апраўдальны вэрдыкт першай інстанцыі ў дачыненьні да італьянскай сям’і Джуста-Барначын, іх бацькоў, а таксама двух каталіцкіх сьвятароў, якія ў верасьні 2006 утойвалі непаўналетнюю беларускую сірату Віку ў італьянскіх Альпах.
Рашэньнем Генуэскага суду ўсе сем фігурантаў справы — сужэнцы Алясандра Джуста і Марыя К’яра Барначын, маці Марыі-К’яры Элена Даніна, бацькі Алесандра Марыя Бонды і Алда Джуста, сьвятар з Кагалета дон Даніла Грыла, настаяцель кляштару ў Валь д’Аоста дон Франсіс Дарбэле — пакараныя пазбаўленьнем волі тэрмінам на 8 месяцаў.
