На Швэдзкім міжнародным радыё ня згодныя з аўтарамі надрукаванага ў газэце Sydsvenskan адкрытага ліста 16-ці. Пад гэтым зваротам да швэдзкай грамадзкасьці падпісаліся вядомыя дзеячы літаратуры і культуры Швэцыі. Яны выказваюць сваю крытыку і пратэст у сувязі з закрыцьцём беларускіх праграм Sveriges Radio (SR) ад 1 верасьня.
Як гаворыцца ў лісьце 16-ці, беларускія праграмы SR “маюць вялікае значэньне для дэмакратычнага руху Беларусі, цягам свайго існаваньня яны шмат у чым паспрыялі выхаду беларусаў з той ізаляцыі, у якой апынулася іх краіна ў выніку палітыкі прэзыдэнта Лукашэнкі.
Рашэньне SR закрыць вяшчаньне на беларускай мове, каб пашырыць коштам яго вяшчаньне па-расейску, магчыма, і можна тлумачыць недасьведчанасьцю, аднак у любым выпадку гэты крок будзе працаваць на рэжым Лукашэнкі і будзе мець прыкрыя наступствы для дэмакратычнага разьвіцьця краіны”.
У сувязі з гэтым прадстаўніца кіраўніцтва SR Нідыя Хагстром заявіла выданьню Sydsvenskan:
“Рашэньне ня мае нічога супольнага з палітыкай. Гэта не азначае, што для Швэцыі расейскія прыярытэты больш важныя за беларускія. Усе нашы праблемы — у фінансаваньні”.
Паводле спадарыні Хагстром, пры адкрыцьці вяшчаньня на беларускай мове ў 2004 перад праграмамі былі пастаўленыя пэўныя задачы, якія, аднак, насуперак усім спадзяваньням, не ўдалося выканаць. Перадусім яны тычыліся слухацкай аўдыторыі.
Як гаворыцца ў лісьце 16-ці, беларускія праграмы SR “маюць вялікае значэньне для дэмакратычнага руху Беларусі, цягам свайго існаваньня яны шмат у чым паспрыялі выхаду беларусаў з той ізаляцыі, у якой апынулася іх краіна ў выніку палітыкі прэзыдэнта Лукашэнкі.
Рашэньне SR закрыць вяшчаньне на беларускай мове, каб пашырыць коштам яго вяшчаньне па-расейску, магчыма, і можна тлумачыць недасьведчанасьцю, аднак у любым выпадку гэты крок будзе працаваць на рэжым Лукашэнкі і будзе мець прыкрыя наступствы для дэмакратычнага разьвіцьця краіны”.
У сувязі з гэтым прадстаўніца кіраўніцтва SR Нідыя Хагстром заявіла выданьню Sydsvenskan:
“Рашэньне ня мае нічога супольнага з палітыкай. Гэта не азначае, што для Швэцыі расейскія прыярытэты больш важныя за беларускія. Усе нашы праблемы — у фінансаваньні”.
Паводле спадарыні Хагстром, пры адкрыцьці вяшчаньня на беларускай мове ў 2004 перад праграмамі былі пастаўленыя пэўныя задачы, якія, аднак, насуперак усім спадзяваньням, не ўдалося выканаць. Перадусім яны тычыліся слухацкай аўдыторыі.
