Беларускую малочную прадукцыю бяруць з большай ахвотай, чымсьці сваю, расейскую. Аднак апошнімі днямі сытуацыя тут зьмянілася. Расейцы ўдарылі па беларускім малаку яшчэ й рублём.
Райцэнтар Злынка Бранскай вобласьці — першы памежны гарадок на шляху зь беларускага Добруша ў Расею. Мінакі выдатна ведаюць прадукцыю і гомельскага, і мазырскага малочных прадпрыемстваў.
Цэнтральны пляц Злынкі
Гаворыць спадарыня Ніна:
“Сьмятану заўсёды бяру беларускую, масла заўсёды бяру. Іншы раз нават у Навазыбкаў ежджу на кірмаш. І наагул, да беларускіх прадуктаў мы ставімся станоўча”.
Іншыя дзьве злынкаўскія кабеты яшчэ больш хваляць беларускіх малочнікаў:
Вольга: “Масла купляю — вельмі смачнае. Малако лічылі самым лепшым. А тут, кажуць, нейкую забарону наклалі — дык пяройдзем на кампот. Гэта, пэўна ж, палітыка”.
Гараджанкі зьдзіўляюцца, што такога адмоўнага знайшоў расейскі спажыўнагляд у беларускіх прадуктах:
“Сьмятана беларуская вельмі добрая. Кефір бяру беларускі — таксама вельмі добры. Я не магу нават сказаць, што нашыя ў іх знаходзяць”.
Гараджанка Марына наагул пратэстуе супраць “малочных войнаў”:
“Адмоўна стаўлюся да ўсіх войнаў, малочных у тым ліку”.
Сярэдняга веку кабета апавяла, што жыве ў Навазыбкаве. Беларускую прадукцыю даўно ўпадабала, бо да апошняга часу яна была таньнейшая і лепшая. Лічыць, што “малочнае супрацьстаяньне” кепска адбіваецца на паспалітым чалавеку — проста расейскія эканамісты хочуць мець з забароны сваю выгаду:
“Я жыву ў Навазыбкаве. Так, мы купляем беларускую прадукцыю. Яна крыху таньнейшая, і якасьць лепшая. Калі б у расейскай былі такая якасьць і кошт, мы былі б ня супраць. А паколькі яна даражэйшая й горшая, то перавагу аддаём беларускай. Але ўсе гэтыя забароны кепска адбіваюцца на насельніцтве, бо расейцы й беларусы — роднасныя народы. Гэта вялікая бяда для абодвух народаў. Гэта ўсё эканамісты ваююць за свае грошы, а мы, гаротныя людзі, пакутуем”.
У Злынцы мінакі пакуль яшчэ ня ўцямілі, што выбар ім абмежавалі. Тым часам сёньня толькі ў адной харчовай краме пад назвай “Минутка” з чатырох, разьмешчаных у цэнтры, можна было ўбачыць беларускую малочную прадукцыю. Гэта вяршкі ў маленькіх пакетах вытворчасьці менскага гармалзаводу й малако стэрылізаванае, вырабленае акцыянэрным таварыствам “Румянцаўскае” ў Мазыры.
Мазырскае малако й кефір у невялікай колькасьці прадавала й прыватніца на мясцовым рынку. У астатніх крамах вітрыны запоўнены малочнай прадукцыяй Старадубскага масласырзаводу. Кошт літра малака — 18—19 расейскіх рублёў. Мазырскае малако ў поліэтыленавых пакетах — 22 рублі, стэрылізаванае — 40 рублёў.
Сёньняшні прылавак у Злынцы
Нечаканую мэтамарфозу з коштамі патлумачыў старшыня рады Злынкаўскага раённага спажывецкага таварыства спадар Пазьнякоў:
“Беларуская прадукцыя — выдатнай якасьці, карыстаецца попытам. Але ў апошні час, можа, тыдні два, на нашую расейскую малочную прадукцыю цана ніжэйшая. У краме ў вас малако, малочная прадукцыя таньнейшая, чымсьці нам прывозяць — ці то пасярэднікі, ці то прадстаўнікі фірмы”.
Паводле інфармацыі раённага спажывецкага таварыства, расейскія малаказаводы, у прыватнасьці Старадубскі, прапануюць спажывецкаму таварыству малако па 13 рублёў 80 капеек — 14 рублёў 30 капеек у залежнасьці ад тлустасьці, а беларускія вытворцы — па 19 расейскіх рублёў.
Таму беларуская малочная прадукцыя й зьнікла зь вітрынаў злынкаўскіх крамаў.
Райцэнтар Злынка Бранскай вобласьці — першы памежны гарадок на шляху зь беларускага Добруша ў Расею. Мінакі выдатна ведаюць прадукцыю і гомельскага, і мазырскага малочных прадпрыемстваў.
Гаворыць спадарыня Ніна:
“Сьмятану заўсёды бяру беларускую, масла заўсёды бяру. Іншы раз нават у Навазыбкаў ежджу на кірмаш. І наагул, да беларускіх прадуктаў мы ставімся станоўча”.
Іншыя дзьве злынкаўскія кабеты яшчэ больш хваляць беларускіх малочнікаў:
Вольга: “Масла купляю — вельмі смачнае. Малако лічылі самым лепшым. А тут, кажуць, нейкую забарону наклалі — дык пяройдзем на кампот. Гэта, пэўна ж, палітыка”.
Гараджанкі зьдзіўляюцца, што такога адмоўнага знайшоў расейскі спажыўнагляд у беларускіх прадуктах:
“Сьмятана беларуская вельмі добрая. Кефір бяру беларускі — таксама вельмі добры. Я не магу нават сказаць, што нашыя ў іх знаходзяць”.
Гараджанка Марына наагул пратэстуе супраць “малочных войнаў”:
“Адмоўна стаўлюся да ўсіх войнаў, малочных у тым ліку”.
Сярэдняга веку кабета апавяла, што жыве ў Навазыбкаве. Беларускую прадукцыю даўно ўпадабала, бо да апошняга часу яна была таньнейшая і лепшая. Лічыць, што “малочнае супрацьстаяньне” кепска адбіваецца на паспалітым чалавеку — проста расейскія эканамісты хочуць мець з забароны сваю выгаду:
“Я жыву ў Навазыбкаве. Так, мы купляем беларускую прадукцыю. Яна крыху таньнейшая, і якасьць лепшая. Калі б у расейскай былі такая якасьць і кошт, мы былі б ня супраць. А паколькі яна даражэйшая й горшая, то перавагу аддаём беларускай. Але ўсе гэтыя забароны кепска адбіваюцца на насельніцтве, бо расейцы й беларусы — роднасныя народы. Гэта вялікая бяда для абодвух народаў. Гэта ўсё эканамісты ваююць за свае грошы, а мы, гаротныя людзі, пакутуем”.
У Злынцы мінакі пакуль яшчэ ня ўцямілі, што выбар ім абмежавалі. Тым часам сёньня толькі ў адной харчовай краме пад назвай “Минутка” з чатырох, разьмешчаных у цэнтры, можна было ўбачыць беларускую малочную прадукцыю. Гэта вяршкі ў маленькіх пакетах вытворчасьці менскага гармалзаводу й малако стэрылізаванае, вырабленае акцыянэрным таварыствам “Румянцаўскае” ў Мазыры.
Мазырскае малако й кефір у невялікай колькасьці прадавала й прыватніца на мясцовым рынку. У астатніх крамах вітрыны запоўнены малочнай прадукцыяй Старадубскага масласырзаводу. Кошт літра малака — 18—19 расейскіх рублёў. Мазырскае малако ў поліэтыленавых пакетах — 22 рублі, стэрылізаванае — 40 рублёў.
Нечаканую мэтамарфозу з коштамі патлумачыў старшыня рады Злынкаўскага раённага спажывецкага таварыства спадар Пазьнякоў:
“Беларуская прадукцыя — выдатнай якасьці, карыстаецца попытам. Але ў апошні час, можа, тыдні два, на нашую расейскую малочную прадукцыю цана ніжэйшая. У краме ў вас малако, малочная прадукцыя таньнейшая, чымсьці нам прывозяць — ці то пасярэднікі, ці то прадстаўнікі фірмы”.
Паводле інфармацыі раённага спажывецкага таварыства, расейскія малаказаводы, у прыватнасьці Старадубскі, прапануюць спажывецкаму таварыству малако па 13 рублёў 80 капеек — 14 рублёў 30 капеек у залежнасьці ад тлустасьці, а беларускія вытворцы — па 19 расейскіх рублёў.
Таму беларуская малочная прадукцыя й зьнікла зь вітрынаў злынкаўскіх крамаў.
