Беларусь траціць на дзяржаўныя субсыдыі прыблізна 14% ВУП. Пра гэта гаворыцца ў дакладзе па асобных пытаньнях эканомікі Беларусі, падрыхтаваным групай супрацоўнікаў Міжнароднага валютнага фонду ў якасьці даведачнага дакумэнта для пэрыядычных кансультацый, паведамляе БелаПАН.
Беларусь выдзяляе дзяржаўныя сродкі на субсыдыі ў надзвычай вялікім аб'ёме, маючы пры гэтым рэзэрвы для іх скарачэньня і адначасовага забесьпячэньня абароны маламаёмных і сем'яў з нізкімі даходамі.
Канкрэтызуючы свае высновы, МВФ зазначае, што субсыдыі выдзяляюцца ў выглядзе прамых трансфэртаў (сем'ям, якія маюць дзяцей, спэцыяльным групам і ў выглядзе стыпэндый) або ускосных трансфэртаў, калі цана пэўных тавараў і паслуг утрымліваецца на нізкім узроўні з дапамогай бюджэтных сродкаў. Да прыкладаў апошніх адносяцца камунальныя паслугі і грамадзкі транспарт, крэдыты на куплю і будаўніцтва жыльля, паніжаныя стаўкі ПДК на харчаваньне і льготы на камунальныя паслугі і жыльлёвае будаўніцтва. Ускосныя субсыдыі таксама ўключаюць падтрымку канкрэтных сэктараў эканомікі, у прыватнасьці будаўніцтва і сельскай гаспадаркі.
Пры гэтым экспэрты МВФ падкрэсьліваюць, што адраснасьць некаторых з гэтых праграм недастатковая, і таму "яны звычайна дорага каштуюць бюджэту, паколькі аказваюць падтрымку па усім дыяпазоне разьмеркаваньня даходаў".
Беларусь выдзяляе дзяржаўныя сродкі на субсыдыі ў надзвычай вялікім аб'ёме, маючы пры гэтым рэзэрвы для іх скарачэньня і адначасовага забесьпячэньня абароны маламаёмных і сем'яў з нізкімі даходамі.
Канкрэтызуючы свае высновы, МВФ зазначае, што субсыдыі выдзяляюцца ў выглядзе прамых трансфэртаў (сем'ям, якія маюць дзяцей, спэцыяльным групам і ў выглядзе стыпэндый) або ускосных трансфэртаў, калі цана пэўных тавараў і паслуг утрымліваецца на нізкім узроўні з дапамогай бюджэтных сродкаў. Да прыкладаў апошніх адносяцца камунальныя паслугі і грамадзкі транспарт, крэдыты на куплю і будаўніцтва жыльля, паніжаныя стаўкі ПДК на харчаваньне і льготы на камунальныя паслугі і жыльлёвае будаўніцтва. Ускосныя субсыдыі таксама ўключаюць падтрымку канкрэтных сэктараў эканомікі, у прыватнасьці будаўніцтва і сельскай гаспадаркі.
Пры гэтым экспэрты МВФ падкрэсьліваюць, што адраснасьць некаторых з гэтых праграм недастатковая, і таму "яны звычайна дорага каштуюць бюджэту, паколькі аказваюць падтрымку па усім дыяпазоне разьмеркаваньня даходаў".
