Таксама беларускі бок працягвае перамовы з Усясьветным банкам адносна крэдыту на адзін мільярд даляраў. Пра гэта заявіў міністар фінансаў Беларусі Андрэй Харкавец. Напрыканцы красавіка працягнуцца перамовы з МВФ адносна выдзяленьня другой траншы стабілізацыйнага крэдыту. Чаму тэма крэдытаў застаецца актуальнай для беларускай эканомікі? Ці зможа Беларусь разьлічыцца па гэтых крэдытах? Пра гэта Алесь Дашчынскі гутарыць з эканамістам Барысам Жалібам.
Дашчынскі: “Беларусь яшчэ не атрымала апошняй траншы на 500 мільёнаў даляраў ад 2-мільярднага расейскага крэдыту, а ўжо просіць новыя. Афіцыйны Менск шукае грошай як на ўсходзе, так і на захадзе. Чаму Беларусь ня можа абысьціся без пазыкаў?”
Жаліба: “У нас абвастраецца валютная праблема. Яна не вырашаецца, а абвастраецца. Трэба ж далей падтрымліваць курс беларускага рубля. Мы атрымалі ўжо крэдыты. Засталося 500 мільёнаў ад расейскага крэдыту. Атрымалі ад Вэнэсуэлы. Чакаем наступную траншу ад МВФ — каля 800 мільёнаў даляраў. І мы гэтыя крэдыты хутка выдаткоўваем пераважна на падтрымку курсу беларускага рубля і на крэдытаваньне, падтрымку рэальнага сэктару. І іх не хапае. Лічаныя месяцы — і гэтага няма. І калі паглядзець, што будзе летам, увосень, то ясна, што гэтых крэдытаў, якія далі ці дадуць, недастаткова. Таму ўрад вядзе няспынную працу, каб атрымаць яшчэ. Простыя падлікі паказваюць: калі мы яшчэ нечага ў некага не пазычым, то мы, відаць, у найлепшым выпадку працягнем гэты год. А можа, і году не працягнем”.
Дашчынскі: “Паводле расейскага амбасадара Аляксандра Сурыкава, міністры фінансаў Беларусі і Расеі пачалі разьбірацца па ўсёй гаме атрыманых крэдытаў: у якія тэрміны беларускі бок можа іх вярнуць? Маўляў, у Беларусі можа быць праблема зь вяртаньнем пазыкаў, і магчыма, што давядзецца нешта даваць пад заклад. Як жа Беларусь будзе разьлічвацца за крэдыты? Здаецца, пакуль гэтае пытаньне ня надта турбуе афіцыйны Менск?”
Жаліба: “Гэта цяжкае пытаньне. У нас бягучы доўг ёсьць. Нам трэба вярнуць так званыя карпаратыўныя крэдыты, паводле экспэртаў, на 8 мільярдаў даляраў. Гэта бягучыя крэдыты нашага рэальнага сэктару, нашых прадпрыемстваў. І колькі мы набралі ўжо на дзяржаўным узроўні! Ад Вэнэсуэлы — да Расеі і МВФ. Як і калі мы будзем разьлічвацца за іх? Тут праблема нарастае як сьнежны ком. Гэта турбуе ўсіх беларусаў. Хто там сядзіць ва ўрадзе і Нацыянальным банку і лічыць, як гэта мы будзем разьлічвацца?
Давядзецца прадаваць “фамільнае срэбра”. Бо Расея паклала вока на шэраг нашых флягманаў — на нафтаперапрацоўчыя заводы ў Мазыры і Наваполацку, на “Бабруйскшыну”, “Гродна-Азот”, а сёньня гэта і МАЗ. У яе канкрэтныя інтарэсы. І калі няма чым разьлічвацца, як паказвае гісторыя іншых дзяржаў, разьлічваюцца маёмасьцю, прадпрыемствамі. Гэта такая небясьпека, што мы ўжо ня будзем гаспадарамі. І на якіх умовах давядзецца разьлічвацца, каб не прадаць танна гэтых прадпрыемстваў?”
Дашчынскі: “Аднак, нягледзячы на эканамічныя праблемы, кіраўніцтва Беларусі настойвае, напрыклад, на тым, што трэба “працягваць будаўніцтва спартовых аб’ектаў”...”
Жаліба: “Я таксама прыхільнік спорту. Я таксама хацеў бы, каб наша Беларусь стала гаспадыняй чэмпіянату па хакеі ў 2014 годзе. Трэба ў Чыжоўцы збудаваць адпаведны лядовы палац. Але што да іншых праграмаў, то трэба нешта прыпыняць. Бо сёньня гэтага, можа, не відаць, але потым прыпрэ да сьцяны. І тады, магчыма, прыгадаем, што трэба ж было падлічыць і прыпыніць нейкія аб’екты ня першай важнасьці. Ну, тут нейкая саманадзейнасьць. Бюджэт ужо сэквэстравалі. Ужо скарацілі і выдаткі, і прыбыткі. І слушна зрабілі. Таксама трэба зрабіць інвэнтарызацыю іншых артыкулаў. І калі аб’ект не такі ўжо неабходны, то трэба не пачынаць будоўлю ці замарозіць”.
