«Куля зайшла ў грудную клетку, практычна наскрозь прабіла правае лёгкае — і засталася». Які стан параненых каліноўцаў

Пры гэтым 11 байцоў атрымалі раненьні. Сярод іх у тым ліку вайскоўцы з пазыўнымі «Тор», «Дэн» і «Ваўкалак», а таксама тры парамэдыкі.

Пра самаадчуваньне байцоў Zerkalo паразмаўляла з камандзірам эвакуацыйнай групы «Волат» Анастасіяй «Север» Махамед.

Па словах Анастасіі, 31 сьнежня раненьні атрымалі шасьцёра: двое — асколачныя. Гэта «Тор» і «Дэн».

«У Тора невялікае асколачнае раненьне ў правую нагу і літаральна драпіна на левай назе, — кажа Анастасія. — Цяпер ён праходзіць лячэньне, скажам так, не спэцыфічнае. Гэтыя раны павінны самі зацягнуцца. Зашываць іх нельга — такія правілы лячэньня ўсіх раненьняў такога тыпу. Яны зацягваюцца самастойна або празь нейкі час ужо можна дапамагчы ім зацягнуцца. Раны неглыбокія і няцяжкія. Мы спакойныя за стан Тора. Трэба проста пару дзён на аднаўленьне. Дэн атрымаў асколачнае раненьне ў вобласьць твару. У яго засталіся аскепкі ўнутры косткі. Прынята рашэньне пакуль іх не вымаць, бо зрабіць гэта вельмі цяжка, апэрацыя будзе вельмі складаная. У тым становішчы, у якім зараз ёсьць асколак, ён ня будзе яму перашкаджаць. І самае галоўнае — няма пагрозы паўторных крывацёкаў».

Яшчэ чацьвёра байцоў атрымалі кантузіі рознай ступені цяжкасьці. У тым ліку і сама Настасься: у яе кантузія лёгкай ступені.

«Я выйшла паразмаўляць па рацыі з нашым сувязістам, бо ў памяшканьні, дзе я сядзела, не было сувязі, — расказвае парамэдык. — Якраз быў прылёт у будынак. Я апынулася паміж дзьвюма вузкімі бэтоннымі сцэнамі. У гэты момант ты літаральна адчуваеш, як выбуховая хваля пачынае хадзіць паміж сьценкамі. Узьняўся ціск. Але вушы, на шчасьце, цэлыя. Першы час паднімаўся ціск, кружылася галава, ванітавала, але цяпер стан нармальны. Я атрымліваю спэцыфічнае лячэньне па-за шпіталем. Шпіталізавацца не было магчымасьці, бо трэба было камусьці працаваць, а я сваіх адпусьціла на Новы год. Людзей можна было выклікаць, але мяне б усё роўна зьмянілі не раней за трэцяга студзеня (а мы дамаўляліся на чацьвёртае). Таму спакойна дапрацавала (стан мне гэта дазваляў) і зьмянілася».

Астатнія чацьвёра кантужаных, паводле Анастасіі, таксама атрымліваюць лячэньне ў сябе на базе.

«Ёсьць пару чалавек, якія праходзяць дадатковыя абсьледаваньні ў ЛОР-лекараў, бо ў іх паўторныя кантузіі і ім трэба пераканацца, што няма дадатковых ускладненьняў», — тлумачыць Настасься.

Падчас баёў 3-4 студзеня раненьні атрымалі пяцёра каліноўцаў. Зь іх трое з кулявымі раненьнямі, адзін — з аскепачным і адзін — з кантузіяй.

«Баец Тор, які атрымаў раненьне, эвакуаваўся адным з апошніх. Таму што ён быў гатовы прыкрываць адступленьне іншых хлопцаў. Ён у нас кулямётчык, які заўсёды вельмі актыўна ўдзельнічае ў баявых дзеяньнях, — апавядае Анастасія. — Яшчэ адзін баец атрымаў раненьне ў вобласьці шыі. Куля зачапіла лёгкае і ўрэзалася ў лапатку. Але, на шчасьце, у вобласьць кута. На функцыянал пляча гэта не ўплывае. Там чыстая рана і чалавек сябе адчувае выдатна. Адновіцца ён у кароткія тэрміны».

Тады ж атрымаў кантузію і баец з пазыўным «Тунгус». Настасься кажа, што Тунгус адчувае сябе «нармальна», зараз яго больш непакоіць прастуда.

«Пасьля Бахмуту многія вярнуліся з катарам, ангінамі і таму падобным, праз халодныя скляпеньні», — тлумачыць парамэдык.

Адным з байцоў, якія атрымалі раненьне 4 студзеня, быў Дзяніс Урбановіч з пазыўным «Ваўкалак».

«Куля зайшла ў грудную клетку і ў выніку трапіла ў брушную паражніну, — расказвае Настасься. — Ён ужо даўно не ў рэанімацыі, а ў агульнай палаце. Адчувае сябе добра, яму дазволілі есьці. Мы, вядома, вельмі за яго хваляваліся. Гэта было вельмі цяжкае раненьне, было шмат цяжкасьцяў. Шмат у чым Ваўкалак абавязаны жыцьцём парамэдыку, які аказаў яму першую дапамогу і кантраляваў сытуацыю да апошняга, быўшы параненым сам».

Настасься кажа, што выпадак з параненым парамэдыкам — асаблівы. Першапачаткова сам мэдык думаў, што яго зачапіла па датычнай.

«Калі ён перадаваў мне Ваўкалака, сказаў: „У мяне нешта ў сьпіну па датычнай, няма часу глядзець“. І, па сутнасьці, уцёк назад. На той момант атрымалася, што з другім парамедыкам, які знаходзіўся на пазыцыях, не было сувязі (у нас была дрэнная сувязь за кошт працы РЭБ — радыёэлектроннай барацьбы). І было незразумела, у якім ён становішчы, дзе ён знаходзіцца. Таму я дазволіла парамэдыку, які выратаваў Ваўкалака, вярнуцца на пазыцыю — у яго не было прыкметаў ні шоку, ні нейкіх парушэньняў. Ён нават ня быў бледным — актыўны, жвавенькі, толькі на вопратцы плямка крыві невялікая. І ўжо толькі потым у тры гадзіны дня (пасьля раненьня а 8-й раніцы) яму зрабілі здымак. Мы выявілі, што гэта не аскепак, як меркавалі першапачаткова, а куля. Яна зайшла ў грудную клетку, практычна наскрозь прабіла правае лёгкае і засталася. Пры гэтым у яго нічога не балела, ніякіх прыкмет пнэўма- або гемотораксу. Да здымка ён аказваў дапамогу, бегаў. Нават папрасіў зьезьдзіць на базу, сабраць рэчы і адпачыць. Улічваючы стан, я дазволіла. Ну а потым высьветлілася, што гэта куля».

У панядзелак парамэдыку ў Кіеве зрабілі апэрацыю і дасталі кулю. Па словах Анастасіі, пачуваецца ён добра і «рвецца ў бой».

Таксама падчас баёў на ўскрайку Бахмута лёгкую кантузію атрымаў і другі парамэдык, зь якім не было сувязі.

«Атрымлівае зараз лячэньне на нашай базе недалёка ад Бахмута і выходзіць на баявыя задачы. Адчувае сябе добра і актыўна працуе, — адзначае Махамед. — Што тычыцца нашых парамэдыкаў, то я імі ганаруся. Выдатныя хлопцы. Большая частка зь іх — гэта людзі без мэдычнай адукацыі, якія проста на сваім энтузіязьме вельмі шмат вучацца, пастаянна разьвіваюцца. У іх такія навыкі і веды, што многія людзі, якія гадамі працуюць на „хуткай“, маглі б ім пазайздросьціць».

Між тым, як паведамляла прэсавая служба, параненыя каліноўцы атрымліваюць дапамогу ня толькі ад палка, але і ад Украіны: гэта належныя выплаты і высокакваліфікаваная мэдычная дапамога.