У рэтраспэктыве году як можна ацаніць тактыку барацьбы з каранавірусам, якую абралі беларускія ўлады? У чым прычына рыторыкі, ідэалёгіі, якую беларуская ўлада выкарыстоўвала ў барацьбе супраць хваробы? Ці вытрымала беларуская сыстэма аховы здароўя шок каранавірусу?
Гэтыя пытаньні ў «Праскім акцэнце» абмяркоўваюць гісторык і журналіст Сяргей Абламейка, доктар Аляксандар Глугоўскі і палітоляг Валерыя Касьцюгова.
Абламейка
- Фальсыфікацыю статыстыкі па каранавірусе можна лічыць практычна даказанай.
- Тэлеграм-канал «Белые халаты» параўноўваў сутачную статыстыку Міністэрства аховы здароўя і паведамленьняў дактароў, колькі ў рэанімацыях рэальна памерла людзей у гэты дзень. І там было перавышэньне ў некалькі разоў.
- Дадзеныя Белстату пра перавышэньне колькасьці сёлетніх сьмерцяў над леташнімі на 5 тысячаў — гэта зьвесткі толькі за пэрыяд зь сярэдзіны красавіка па сярэдзіну чэрвеня.
- Я не выключаю, што рэальная агульная лічба сьмерцяў ад каранавірусу ў Беларусі — гэта каля 10 тысячаў.
- Лукашэнка псыхалягічна ня справіўся з сытуацыяй, якая была на пачатку году і вясной. Расея спыніла пастаўкі нафты, і эканоміка апынулася пад крытычнай пагрозай.
- Ён перакладаў адказнасьць, віну на іншых — на Расею, на Захад, на «лялькаводаў», ну і на людзей, якія хварэюць і паміраюць.
- Лукашэнка пакрыўдзіўся на каранавірус. Ён даўно адарваўся ад рэальнасьці.
- Мне здаецца, што ў 2021 годзе каранавірус ня будзе такім важкім фактарам грамадзка-палітычнага працэсу, якім ён быў сёлета.
- З вакцынай ня так проста. Тут сытуацыя значна лепшая ў ЗША. У Эўропе няма ўласных распрацовак, лягістыка завозу гэтай вакцыны не такая простая.
- Скажам, у Чэхіі масавая вакцынацыя заплянаваная толькі на канец верасьня 2021 году.
Глугоўскі
- Хіба можна давяраць беларускай афіцыйнай статыстыцы аб каранавірусе?
- Дынаміка працэсу — ад замоўчваньня і высьмейваньня на ўсіх узроўнях вэртыкалі да калі не катастрафічных, то вельмі сур’ёзных наступстваў.
- Другая хваля — больш высокая, чым першая.
- Фактары, якія спрыялі барацьбе з хваробай, — даволі разьвітая інфраструктура, дастатковая колькасьць ложкаў, самаадданасьць дактароў і дапамога валянтэраў.
- Гэта правал афіцыйных структураў.
- Быў выбраны не кампраміс паміж выжываньнем людзей і эканамічнымі чыньнікамі, а было выбрана безагаворачнае непрызнаньне.
- На пачатку пандэміі пра гэты вірус нічога не было вядома, давяраць дадзеным Кітаю было ня варта са зразумелых прычын.
- Тады невядома было, наколькі трывалым будзе імунітэт. Цяпер ёсьць пацьверджаныя выпадкі, і іх усё больш, паўторных захворваньняў.
- Большая частка насельніцтва хварэе бессымптомна, але яна актыўна інфікуе іншых.
- Напрацоўка калектыўнага імунітэту — гэта плата тысячамі жыцьцяў людзей сталага веку.
- На пачатку пандэміі меркавалася, што распрацоўка вакцынаў зойме нашмат больш часу, чым аказалася ў рэальнасьці.
- Швэды заплацілі вельмі вялікую цану за выпрацоўку калектыўнага імунітэту, летальнасьць ад каранавірусу ў іх большая, чым у суседніх краінах.
- Стаўка на калектыўны імунітэт — занадта вялікая цана для краінаў, дзе ёсьць паняцьце аб гуманізьме.
Касьцюгова
- І цяпер ёсьць людзі, якія ня носяць масак, ня робяць ніякіх засьцярогаў.
- Аргумэнты наконт эканомікі — гэта прапагандысцкі падман.
- Чаму б гэта беларусам не было чаго есьці, калі б, скажам, спынілі МАЗ?
- Была сфармуляваная лжывая дылема — альбо поўны локдаўн, альбо мы наагул нічога ня робім, нічога не абмяжоўваем.
- Можа было зачыніць хаця б найбольш стратныя прадпрыемствы.
- Стаўка была зробленая на тое, што пандэмія скончыцца, эканомікі нашых партнэраў будуць расьці, і мы ім прадамо тое, што прадукавалі, пакуль яны, дурні, сядзелі ў локдаўне. Ну і куды мы, разумныя, цяпер гэтае вырабленае прадамо?
- Была зробленая стаўка на калектыўны імунітэт. Але дасягнуць гэтага аказалася немагчымым.
- Каранавірус і ў 2021 годзе ў Беларусі будзе істотным фактарам грамадзка-палітычнага працэсу.
- Зь цягам часу гэтая хвароба будзе ўплываць нават на сыстэму каштоўнасьцяў.