Агенцтва ўнутранай бясьпекі Польшчы праводзіць сьледзтва па факце катаваньняў палякаў беларускімі сілавікамі

Як паведамляе польскі рэсурс RMF 24, сярод апытаных таксама былі супрацоўнікі беларускіх сілавых ведамстваў, якія вырашылі не падпарадкоўвацца рэжыму. Яны былі сьведкамі катаваньняў.

«Мая мэта — прад’явіць абвінавачваньні супрацоўнікам беларускіх праваахоўных органаў і тым, хто аддаваў загады, — кажа адвакат пацярпелых палякаў Томаш Вілінскі. — Даказаць, што службовыя асобы зрабілі злачынства, якое палягае ў кіраваньні арганізаванай узброенай групоўкай, куды ўваходзілі супрацоўнікі МУС, КДБ, АМАП і міліцыі».

Расьсьледаваньне па факце арышту, зьбіваньня і катаваньня трох польскіх студэнтаў у Беларусі распачала Нацыянальная пракуратура ў верасьні. Справай аб жорсткасьці беларускіх сілавікоў займаецца Мазавецкае аддзяленьне пракуратуры. Аднак сьледчыя даручылі весьці працу Агенцтву ўнутранай бясьпекі.

Маладыя людзі пасьля вяртаньня зь Беларусі прайшлі дэталёвую судова-мэдычную экспэртызу, іхныя траўмы пацьвердзілі спэцыялісты-крыміналісты. Вітольд Дабравольскі і Касьпер Сеніцкі 14 жніўня вярнуліся дадому дзякуючы ўмяшаньню Міністэрства замежных спраў Польшчы.

Дабравольскі і Сеніцкі расказалі, што іх у цэнтры Менску схапілі амапаўцы і моцна пабілі. Затым адвезьлі ў пастарунак і трымалі ў спартовай залі, дзе таксама ўвесь час білі.

«Мы можам назваць гэта адкрытым катаваньнем, якое доўжылася больш за 15 гадзін. Акрамя нас, там было некалькі соцень чалавек, кагосьці ўвесь час заводзілі і выводзілі. Я думаю, дзесьці тысяча чалавек прайшла праз гэтае месца», — сказаў Касьпер Сеніцкі.

Абодва адзначылі, што іх польскае паходжаньне спрычынілася да дадатковых зьдзекаў. Просьба выклікаць консула вылікала толькі сьмех.

Адразу пасьля прыбыцьця ў пастарунак іх паклалі тварам уніз і пагражалі, што «выб’юць усе зубы». Наступная зьмена прымусіла стаць на калені і ўперціся лбамі ў зямлю. Пры гэтым на руках былі кайданкі, утрыманьне ў такіх позах было катаваньнем, працягваюць палякі. Калі прасілі вады, у адказ білі дубінкамі. Таксама білі на кожным допыце і калі быў падрыхтаваны пратакол.

Больш чым праз суткі іх адвезьлі ў турму. Да таго часу яны ня спалі і цярпелі ад псыхічных катаваньняў: ня ведалі, якія іх правы, а ўсе просьбы падымаліся на сьмех. Камэры былі перапоўненыя: на шасьці ложках спалі 24 чалавекі. Пры гэтым была салідарнасьць, бо ўсе сядзелі з аднолькавай праблемай, успамінаюць яны.

На пытаньне, ці зазналі яны прапагандысцкую індактрынацыю, студэнты адказалі станоўча. У спартовай залі і ў пастарунку міліцыянты пыталіся, хто сапраўдны і найлепшы прэзыдэнт Беларусі. На абодва пытаньні трэба было адказаць адназначна — толькі Лукашэнка.

Цягам усяго гэтага часу палякі ня мелі інфармацыі, ці будуць яны бачыцца з консулам. Урэшце іх вызвалілі праз 72 гадзіны, бо скончыўся тэрмін утрыманьня.