У Магілёве пачалі бурыць будынак, узьведзены ў 18-м стагодзьдзі. У яго не было статусу гісторыка-культурнай каштоўнасьці, хоць абласная арганізацыя Таварыства аховы помнікаў і намагалася яго для старой камяніцы атрымаць.
Гарадзкія ўлады палічылі, што будынак аварыйны і не ўяўляе гістарычнай каштоўнасьці.
Двухпавярховы цагляны дом з драўлянай прыбудовай, ужо бяз даху і часткова разабраны, усё яшчэ стаіць на вуліцы Вароўскага. Гэта былая Быхаўская вуліца, на якой некалі жылі заможныя гараджане.
Старшыня абласной арганізацыі Таварыства аховы помнікаў Уладзімер Краўчанка адзначае, што будынак хоць і выглядаў занядбана, але «прастаяць мог яшчэ не адно стагодзьдзе». У доме моцныя і тоўстыя сьцены ды трывалыя сутарэньні.
«Разбурэньне дому — гэта барбарства. Прыклад непаважнага стаўленьня да гарадзкой уласнасьці. Мы грошы зьбіралі, каб захаваць гэты будынак. Прасілі перадаць яго на балянс нашай арганізацыі, але ўсё марна», — кажа Ўладзімер Краўчанка.
Паводле Кроўчанкі, на гарадзкіх мапах другой паловы 18 стагодзьдзя будынак гэты ўжо быў пазначаны. Калі Магілёў у 1772 годзе далучылі да Расейскай імпэрыі, то ў ім жыла абслуга губэрнатара. Спачатку дом быў аднапавярховы. Гісторыкі сьцьвярджаюць, што другі паверх дабудоўвалі з цэглы, якую бралі з узарванага ў 1939 годзе Іосіфаўскага сабору.
Гарадзкія ўлады палічылі, што будынак аварыйны і не ўяўляе гістарычнай каштоўнасьці.
Двухпавярховы цагляны дом з драўлянай прыбудовай, ужо бяз даху і часткова разабраны, усё яшчэ стаіць на вуліцы Вароўскага. Гэта былая Быхаўская вуліца, на якой некалі жылі заможныя гараджане.
Старшыня абласной арганізацыі Таварыства аховы помнікаў Уладзімер Краўчанка адзначае, што будынак хоць і выглядаў занядбана, але «прастаяць мог яшчэ не адно стагодзьдзе». У доме моцныя і тоўстыя сьцены ды трывалыя сутарэньні.
«Разбурэньне дому — гэта барбарства. Прыклад непаважнага стаўленьня да гарадзкой уласнасьці. Мы грошы зьбіралі, каб захаваць гэты будынак. Прасілі перадаць яго на балянс нашай арганізацыі, але ўсё марна», — кажа Ўладзімер Краўчанка.
Паводле Кроўчанкі, на гарадзкіх мапах другой паловы 18 стагодзьдзя будынак гэты ўжо быў пазначаны. Калі Магілёў у 1772 годзе далучылі да Расейскай імпэрыі, то ў ім жыла абслуга губэрнатара. Спачатку дом быў аднапавярховы. Гісторыкі сьцьвярджаюць, што другі паверх дабудоўвалі з цэглы, якую бралі з узарванага ў 1939 годзе Іосіфаўскага сабору.