Аляксандар Лукашэнка вызваліў Сяргея Мартынава ад пасады міністра замежных спраў у сувязі зь пераходам на іншую працу.
Кіраўнік дзяржавы прызначыў міністрам замежных спраў Уладзімера Макея, вызваліўшы яго ад пасады кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
Адпаведныя ўказы Аляксандр Лукашэнка падпісаў 20 жніўня.
У студзені 2011 году, пасьля разгону Плошчы і разгортваньня рэпрэсій супраць апазыцыі, Уладзімер Макей быў унесены Радай Эўразьвязу ў сьпіс асоб, у дачыненьні да якіх дзейнічаюць візавыя і маёмасныя санкцыі Эўразьвязу.
Раман Якаўлеўскі: «Прызначэньне Макея нічога ня дасьць для паляпшэньня адносін з Эўропай»
Прызначэньне міністрам чалавека, які лічыцца пэрсонай нон-грата ў Эўразьвязе і ЗША па меншай меры дзіўна, і гэта ня можа сьведчыць пра актывізацыю заходняга вэктара палітыкі.
Аляксандар Класкоўскі: «Любыя фігуры на беларускай намэнклятурнай дошцы — па вялікім рахунку, пешкі»
«Беларускі афіцыйны лідар мае ўсё ж такі на мэце пакрысе разблякоўваць заходні вэктар»
Анатоль Лябедзька: «Прыход Макея можа азначаць спробу наладзіць стасункі з Захадам»
«Сыход Макея таксама, відаць, не зьяўляецца сэнсацыяй, таму што ў апошні час мусіраваліся такія чуткі, што для яго падрыхтавана крэсла старшыні Палаты прадстаўнікоў».
Станіслаў Шушкевіч пра прызначэньне Макея: «Ніякіх зьменаў тут ня будзе»
«Макей — чалавек адукаваны, служыць ён так, што больш паслужлівага вы ня знойдзеце».
Андрэй Фёдараў: «Мартынаў хоча папрацаваць на цяжкай пасольскай ніве»
«Кіраўнік адміністрацыі — гэта вельмі ўплывовая асоба. А Міністэрства замежных спраў у нас нічога не вырашае».
Бародзіч-Смаліньскі: «Макей на Захадзе ўспрымаецца як асоба, адкрытая да дыялёгу»
«Я думаю, што для беларуска-эўрапейскіх адносінаў гэта вялікіх наступстваў мець ня будзе.».
Уладзімер Макей нарадзіўся 5 жніўня 1958 года на Гарадзеншчыне. Скончыў Менскі дзяржаўны пэдагагічны інстытут замежных моў (1980), служыў у Савецкай арміі (1980—1992), палкоўнік запасу. Вучыўся ў Дыпляматычнай акадэміі МЗС Аўстрыі(1992—1993).
У 1993—2000 гадах знаходзіўся на дыпляматычнай службе. Займаў розныя пасады ў МЗС – ад сакратара упраўленьня інфармацыі да начальнікам упраўленьня агульнаэўрапейскага супрацоўніцтва. Быў прадстаўніком Беларусі пры Радзе Эўропы.
У 2000—2008 гадах працаваў памочнікам прэзыдэнта Беларусі. З 15 ліпеня 2008 года займаў пасаду кіраўніка Адміністрацыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь.
У 2009 г. пры Адміністрацыі была ўтвораная Грамадзкая кансультатыўная рада была, якую ўзначаліў У. Макей. Рада была задуманая як спроба дыялёгу ўлады з незалежным грамадзтвам, але зьбіралася яна рэдка. У лістападзе мінулага году Ўладзімер Макей прыпыніў дзейнасьць гэтага фармаваньня на нявызначаны час.
У лютым 2011 году Ўладзімер Макей быў уключаны ў сьпіс беларускіх урадоўцаў, якім быў забаронены ўезд у краіны Эўразьвязу.
Паводле інфармацыі «Беларускага партызана» вайсковая служба У. Макея праходзіла ў вайсковай выведцы (ГРУ) – спачатку СССР, потым Рэспублікі Беларусь.
Сяргей Мартынаў нарадзіўся 22 лютага 1953 года ў Ленінакане. У 1975 годзе скончыў Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных адносінаў. Сярод прыступак яго дыпляматычнай кар'еры –праца ў беларускім МЗС, пасол Беларусі ў ЗША, пасол у Бэльгіі, пастаянны прадстаўнік пры Эўрапейскіх супольнасьцях.
Міністрам замежных спраў стаў да свайго пяцідзесяцігодзьдзя – у сакавіку 2003. Праводзячы лінію афіцыйнага Менску, быў яго дыпляматычным тварам там, дзе не жадалі кантактаў з Лукашэнкам, напрыклад у Брусэлі ці ААН. Як адзін з дыпляматычных прарываў беларускага МЗС ацэньвалася падрыхтоўка т.зв. «ядзернага мэмарандуму» Беларусі і ЗША, які падпісалі ў Астане ў 2010 годзе, напярэдадні выбараў Сяргей Мартынаў і Хілары Клінтан. Аднак пасьлявыбарчая сытуацыя палітычныя дывідэнды гэтага мэмарандуму зьвяла на нішто.
Кіраўнік дзяржавы прызначыў міністрам замежных спраў Уладзімера Макея, вызваліўшы яго ад пасады кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
Адпаведныя ўказы Аляксандр Лукашэнка падпісаў 20 жніўня.
У студзені 2011 году, пасьля разгону Плошчы і разгортваньня рэпрэсій супраць апазыцыі, Уладзімер Макей быў унесены Радай Эўразьвязу ў сьпіс асоб, у дачыненьні да якіх дзейнічаюць візавыя і маёмасныя санкцыі Эўразьвязу.
Прызначэньне міністрам чалавека, які лічыцца пэрсонай нон-грата ў Эўразьвязе і ЗША па меншай меры дзіўна, і гэта ня можа сьведчыць пра актывізацыю заходняга вэктара палітыкі.
«Беларускі афіцыйны лідар мае ўсё ж такі на мэце пакрысе разблякоўваць заходні вэктар»
«Сыход Макея таксама, відаць, не зьяўляецца сэнсацыяй, таму што ў апошні час мусіраваліся такія чуткі, што для яго падрыхтавана крэсла старшыні Палаты прадстаўнікоў».
«Макей — чалавек адукаваны, служыць ён так, што больш паслужлівага вы ня знойдзеце».
«Кіраўнік адміністрацыі — гэта вельмі ўплывовая асоба. А Міністэрства замежных спраў у нас нічога не вырашае».
«Я думаю, што для беларуска-эўрапейскіх адносінаў гэта вялікіх наступстваў мець ня будзе.».
У 1993—2000 гадах знаходзіўся на дыпляматычнай службе. Займаў розныя пасады ў МЗС – ад сакратара упраўленьня інфармацыі да начальнікам упраўленьня агульнаэўрапейскага супрацоўніцтва. Быў прадстаўніком Беларусі пры Радзе Эўропы.
У 2000—2008 гадах працаваў памочнікам прэзыдэнта Беларусі. З 15 ліпеня 2008 года займаў пасаду кіраўніка Адміністрацыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь.
У 2009 г. пры Адміністрацыі была ўтвораная Грамадзкая кансультатыўная рада была, якую ўзначаліў У. Макей. Рада была задуманая як спроба дыялёгу ўлады з незалежным грамадзтвам, але зьбіралася яна рэдка. У лістападзе мінулага году Ўладзімер Макей прыпыніў дзейнасьць гэтага фармаваньня на нявызначаны час.
У лютым 2011 году Ўладзімер Макей быў уключаны ў сьпіс беларускіх урадоўцаў, якім быў забаронены ўезд у краіны Эўразьвязу.
Паводле інфармацыі «Беларускага партызана» вайсковая служба У. Макея праходзіла ў вайсковай выведцы (ГРУ) – спачатку СССР, потым Рэспублікі Беларусь.
Міністрам замежных спраў стаў да свайго пяцідзесяцігодзьдзя – у сакавіку 2003. Праводзячы лінію афіцыйнага Менску, быў яго дыпляматычным тварам там, дзе не жадалі кантактаў з Лукашэнкам, напрыклад у Брусэлі ці ААН. Як адзін з дыпляматычных прарываў беларускага МЗС ацэньвалася падрыхтоўка т.зв. «ядзернага мэмарандуму» Беларусі і ЗША, які падпісалі ў Астане ў 2010 годзе, напярэдадні выбараў Сяргей Мартынаў і Хілары Клінтан. Аднак пасьлявыбарчая сытуацыя палітычныя дывідэнды гэтага мэмарандуму зьвяла на нішто.