Сустрэча прайшла ў Цэнтры творчасьці дзяцей і моладзі Першамайскага раёну і была, пэўна, самай шматлюднай, калі згадаць ранейшыя візыты ў Віцебск іншых кандыдатаў.
Каля ўваходу ў будынак Андрэя Саньнікава сустракалі са сьцягамі і з караваем на ручніку. У фае цэнтру творчасьці актывісты раздавалі ахвотным агітацыйныя матэрыялы.
Заля, разьлічаная на 270 месцаў, была амаль што поўная. На сустрэчу прыйшлі людзі самага рознага веку — ад моладзі да пенсіянэраў — і задавалі самыя разнастайныя пытаньні.
Для тых, хто хацеў пра нешта распытаць кандыдата на прэзыдэнта або прадстаўнікоў яго каманды, у залі быў усталяваны «свабодны мікрафон». На некаторыя пытаньні адказвалі вядомы навуковец-эканаміст Леанід Злотнікаў, старшыня Вярхоўнага Савету 12 скліканьня, генэрал-лейтэнант міліцыі Мечыслаў Грыб і былы дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу, генэрал Валеры Фралоў.
Цікавілі віцебскіх выбарцаў самыя розныя рэчы. Так, адна спадарыня спыталася, якія маральныя якасьці павінен мець сапраўдны прэзыдэнт. «Прыстойнасьць», — адказаў кандыдат. Шмат пытаньняў было пра пераўтварэньні ў эканоміцы: ці будуць вяртаць грошы, якія «згарэлі» ў банках, ці ёсьць у Андрэя Саньнікава меркаваньні, як зрабіць прыбытковай сельскую гаспадарку і ці стане таньнейшым жыльлёвае будаўніцтва. Андрэй Саньнікаў сказаў, што адным зь першых указаў гатовы скасаваць кантрактную сыстэму і вярнуць ільготы на праезд для пэнсіянэраў, школьнікаў і студэнтаў.
Некаторыя выбарцы прыйшлі ўжо з «прэзыдэнцкімі наказамі» і аповедамі пра асабістыя праблемы — каб пры новым кіраўніцтве неабходныя лекі былі па даступных цэнах, каб болей увагі зьвярталі на сем’і, дзе апекуны выхоўваюць дзяцей-сірот… Адзін хлопец нават працытаваў тэлевыступ Андрэя Саньнікава пра тое, што 20 сьнежня ў беларусаў ёсьць магчымасьць прачнуцца ў вольнай краіне. Хлопец сказаў, што 24 сьнежня ў яго дзень народзінаў і свабода ў Беларусі была б для яго найлепшым падарункам.
Напрыканцы сустрэчы, якая доўжылася паўтары гадзіны, Андрэю Саньнікаву жадалі перамогі і фатаграфаваліся «з будучым прэзыдэнтам». А потым праводзілі да машыны, бо на наступную сустрэчу спадар Саньнікаў накіраваўся ў Наваполацак.
Каля ўваходу ў будынак Андрэя Саньнікава сустракалі са сьцягамі і з караваем на ручніку. У фае цэнтру творчасьці актывісты раздавалі ахвотным агітацыйныя матэрыялы.
Заля, разьлічаная на 270 месцаў, была амаль што поўная. На сустрэчу прыйшлі людзі самага рознага веку — ад моладзі да пенсіянэраў — і задавалі самыя разнастайныя пытаньні.
Для тых, хто хацеў пра нешта распытаць кандыдата на прэзыдэнта або прадстаўнікоў яго каманды, у залі быў усталяваны «свабодны мікрафон». На некаторыя пытаньні адказвалі вядомы навуковец-эканаміст Леанід Злотнікаў, старшыня Вярхоўнага Савету 12 скліканьня, генэрал-лейтэнант міліцыі Мечыслаў Грыб і былы дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу, генэрал Валеры Фралоў.
Цікавілі віцебскіх выбарцаў самыя розныя рэчы. Так, адна спадарыня спыталася, якія маральныя якасьці павінен мець сапраўдны прэзыдэнт. «Прыстойнасьць», — адказаў кандыдат. Шмат пытаньняў было пра пераўтварэньні ў эканоміцы: ці будуць вяртаць грошы, якія «згарэлі» ў банках, ці ёсьць у Андрэя Саньнікава меркаваньні, як зрабіць прыбытковай сельскую гаспадарку і ці стане таньнейшым жыльлёвае будаўніцтва. Андрэй Саньнікаў сказаў, што адным зь першых указаў гатовы скасаваць кантрактную сыстэму і вярнуць ільготы на праезд для пэнсіянэраў, школьнікаў і студэнтаў.
Некаторыя выбарцы прыйшлі ўжо з «прэзыдэнцкімі наказамі» і аповедамі пра асабістыя праблемы — каб пры новым кіраўніцтве неабходныя лекі былі па даступных цэнах, каб болей увагі зьвярталі на сем’і, дзе апекуны выхоўваюць дзяцей-сірот… Адзін хлопец нават працытаваў тэлевыступ Андрэя Саньнікава пра тое, што 20 сьнежня ў беларусаў ёсьць магчымасьць прачнуцца ў вольнай краіне. Хлопец сказаў, што 24 сьнежня ў яго дзень народзінаў і свабода ў Беларусі была б для яго найлепшым падарункам.
Напрыканцы сустрэчы, якая доўжылася паўтары гадзіны, Андрэю Саньнікаву жадалі перамогі і фатаграфаваліся «з будучым прэзыдэнтам». А потым праводзілі да машыны, бо на наступную сустрэчу спадар Саньнікаў накіраваўся ў Наваполацак.