“Птушкі пералётныя”. Бабруйск, Менск, Бэрлін, Нью-Ёрк, Мюнхэн. Успаміны вэтэрана Радыё Свабода ў эфіры ад аўторка да суботы.
У сёньняшняй перадачы:
“Прагледзеўшы сьпіс бацькоў, я баялася, што мой Саша, а пазьней і ягоны малодшы брат Юра, вырастуць з комплексамі, гледзячы на сваіх аднаклясьнікаў з такімі багатымі бацькамі.
А сталася ўсё наадварот. Калі хто й атрымаў комплексы, дык гэта якраз дзеці багатых бацькоў. Некаторыя бацькі на просьбы дапамогі ад бацькоўска-настаўніцкага камітэту адкупляліся грашыма. Хаця іхнія маткі, як правіла, нідзе не працавалі, яны вельмі мала часу прысьвячалі сваім дзецям. Аддувацца прыходзілася мне.
Аднойчы на скаўцкай імпрэзе сын вядомай нямецкай зоркі Гайдзі Бруль выпрошваў у маці адну нямецкую марку, каб пайграць у нейкую гульню. Не дала”.
Галіна Руднік: “ Астранаўты прывадніліся дагары нагамі... ”
Галіна Руднік: “Голас дачкі Сталіна на хвалях нашага радыё была такая сэнсацыя”
Галіна Руднік: “Мы не сумняваліся, што на Радыё Свабода мусілі быць шпіёны”
Галіна Руднік: “Радыё павінна было гучаць як “госьць у хаце слухача”
Галіна Руднік: “ Маме сказалі, што мы загінулі падчас бамбёжкі”
Галіна Руднік: “Як сказаць па-ангельску “падымаць цаліну”?”
Галіна Руднік: “Наша бесклапотнае жыцьцё ў Мюнхэне хутка скончылася”
Галіна Руднік: “Падставы верыць, што нас слухаюць на Бацькаўшчыне, былі”
Галіна Руднік: “Абрамчык знайшоў кандыдатку ў беларускую рэдакцыю”
Галіна Руднік: "У Юлі і Паўла гэта было каханьне з першага погляду"
Галіна Руднік: “Пастар у часе вячэры сказаў: We are pregnant”
Галіна Руднік: “Заставалася толькі пераплыць акіян...”
Галіна Руднік: “Злучаныя Штаты, і ўсё!”
Галіна Руднік: “У беларускай гімназіі ўвесь час хацелася есьці...”
Галіна Руднік: “Такая дылда, а ня ведае, дзе яна нарадзілася!”
Галіна Руднік: “Радзіма чакае, Радзіма ўсё даравала”
Галіна Руднік: “У часе вайны ў Нямеччыне кожны крадзеж караўся расстрэлам”
Галіна Руднік: «У Бэрлін мы трапілі выпадкова»
Галіна Руднік. Танцуем з дзедам на пагарэлішчы
Галіна Руднік. Як мы ўпісвалі пераклады Арсеньневай у опэрныя лібрэта
Галіна Руднік. Чым закончыліся анэкдоты на кухні Шчагловых
Галіна Руднік: Тайна маёй лялькі
Галіна Руднік: Мамін лягер згадваў і Салжаніцын
Галіна Руднік: У сям’і камуніста нам сказалі, каб болей не прыходзілі
Галіна Руднік: “Колькі ворагаў народу аказалася на адной Пушкінскай вуліцы...”
Галіна Руднік: “У трыццаць сёмым мне было 7 гадоў...”
«Птушкі пералётныя». Прэм'ера да дня народзінаў "Свабоды"
“Прагледзеўшы сьпіс бацькоў, я баялася, што мой Саша, а пазьней і ягоны малодшы брат Юра, вырастуць з комплексамі, гледзячы на сваіх аднаклясьнікаў з такімі багатымі бацькамі.
А сталася ўсё наадварот. Калі хто й атрымаў комплексы, дык гэта якраз дзеці багатых бацькоў. Некаторыя бацькі на просьбы дапамогі ад бацькоўска-настаўніцкага камітэту адкупляліся грашыма. Хаця іхнія маткі, як правіла, нідзе не працавалі, яны вельмі мала часу прысьвячалі сваім дзецям. Аддувацца прыходзілася мне.
Аднойчы на скаўцкай імпрэзе сын вядомай нямецкай зоркі Гайдзі Бруль выпрошваў у маці адну нямецкую марку, каб пайграць у нейкую гульню. Не дала”.
Галіна Руднік: “ Астранаўты прывадніліся дагары нагамі... ”
Галіна Руднік: “Голас дачкі Сталіна на хвалях нашага радыё была такая сэнсацыя”
Галіна Руднік: “Мы не сумняваліся, што на Радыё Свабода мусілі быць шпіёны”
Галіна Руднік: “Радыё павінна было гучаць як “госьць у хаце слухача”
Галіна Руднік: “ Маме сказалі, што мы загінулі падчас бамбёжкі”
Галіна Руднік: “Як сказаць па-ангельску “падымаць цаліну”?”
Галіна Руднік: “Наша бесклапотнае жыцьцё ў Мюнхэне хутка скончылася”
Галіна Руднік: “Падставы верыць, што нас слухаюць на Бацькаўшчыне, былі”
Галіна Руднік: “Абрамчык знайшоў кандыдатку ў беларускую рэдакцыю”
Галіна Руднік: "У Юлі і Паўла гэта было каханьне з першага погляду"
Галіна Руднік: “Пастар у часе вячэры сказаў: We are pregnant”
Галіна Руднік: “Заставалася толькі пераплыць акіян...”
Галіна Руднік: “Злучаныя Штаты, і ўсё!”
Галіна Руднік: “У беларускай гімназіі ўвесь час хацелася есьці...”
Галіна Руднік: “Такая дылда, а ня ведае, дзе яна нарадзілася!”
Галіна Руднік: “Радзіма чакае, Радзіма ўсё даравала”
Галіна Руднік: “У часе вайны ў Нямеччыне кожны крадзеж караўся расстрэлам”
Галіна Руднік: «У Бэрлін мы трапілі выпадкова»
Галіна Руднік. Танцуем з дзедам на пагарэлішчы
Галіна Руднік. Як мы ўпісвалі пераклады Арсеньневай у опэрныя лібрэта
Галіна Руднік. Чым закончыліся анэкдоты на кухні Шчагловых
Галіна Руднік: Тайна маёй лялькі
Галіна Руднік: Мамін лягер згадваў і Салжаніцын
Галіна Руднік: У сям’і камуніста нам сказалі, каб болей не прыходзілі
Галіна Руднік: “Колькі ворагаў народу аказалася на адной Пушкінскай вуліцы...”
Галіна Руднік: “У трыццаць сёмым мне было 7 гадоў...”
«Птушкі пералётныя». Прэм'ера да дня народзінаў "Свабоды"