Такая, як сёлета, паводка на Палесьсі здараецца раз на дзесяць гадоў. Апошняя была ў 1999 годзе. Палешукі прывыклі да разводзьдзя. Кажуць: калі ня будзе вялікіх дажджоў, то і нейкага надзвычайнага становішча ня здарыцца.
Ля Пінску паводка на рэках Прыпяці, Піне і іх прытоках утварыла сёлета «мора Герадота» — так у старажытнасьці называлі агромістую водную прастору, якая прасьціралася паблізу ад «сталіцы Палесься». Зараз ва ўладзе стыхіі апынуліся лугі і палі, якія знаходзяцца між ахоўнымі мэліярацыйнымі дамбамі.
Цяперашняе «мора» неглыбокае, але пераадолець яго можна выключна на чоўне.
У пойме Прыпяці ў натуральным выглядзе захаваліся толькі 4 вёскі на ўсё Палесьсе. Усе астатнія адгароджаныя дамбамі.
І для прыроды, і для людзей вялікая вада прыносіць ня толькі клопаты. Пасьля паводкі густа і добра адрастае трава. Ёсьць дзе аднераставаць рыбе. Добрую вільгаць атрымліваюць узвышшы, якія занятыя пад гароды. Ну, а для лебедзяў, буслоў, кулікоў, качак, чапляў — і ўвогуле рай.
Падтоплена аддаленая вёска Кудрычы — усе вуліцы пад вадой, але да хатаў яна не дайшла. Але ж і людзям, якія вырасьлі на вадзе, няма праблемы праплыць некалькі соцень мэтраў. І толькі тут можна убачыць бабульку, якая плыве ў лодцы на суседнюю выспу адведаць сваю сяброўку.
