Лінкі ўнівэрсальнага доступу

“Тэлефон даверу” як сродак заробку


“Тэлефон даверу” – так называюцца ананімныя лініі псыхалягічнай дапамогі ў Беларусі. Кожны можа пазваніць туды ў крытычнай жыцьцёвай сытуацыі і атрымаць прафэсійную дапамогу.


Цяпер тэлефоны даверу маюць беларускія Міністэрства па падатках і зборах, Міністэрства ўнутраных справаў і Камітэт дзяржаўнай бясьпекі. Ці павышаюць гэтыя лініі эфэктыўнасьць працы названых ведамстваў?

Парушальнікі заплацілі за 57 паведамленьняў 442,3 мільёны беларускіх рублёў

Дзякуючы інфармацыі, якая паступіла на тэлефон даверу Міністэрства падаткаў і збораў у 2006-м годзе, парушальнікам заканадаўства прадстаўлена да аплаты 442,3 млн. рублёў”, – паведамляе сайт міністэрства nalog.by.

Гэтая сума – вынік рэагаваньня на 57 пацьверджаных паведамленьняў. А ўсяго за 2006 год на тэлефон даверу міністэрства прыйшлі 183 паведамленьні.

“У нас колькасьць паведамленьняў на парадак вышэйшая”, – кажуць у прэс-службе МУС.

Летась грамадзяне пакінулі каля 4000 паведамленьняў, сьведчыць Алег Сьлепчанка, які выконвае абавязкі начальніка ўпраўленьня інфармацыі і грамадзкіх сувязяў МУС. Каля 20% такіх паведамленьняў патрабуюць праверкі.

Тэлефон даверу МУС: “Мы – перадатачная інстанцыя...”

“Мы не разглядаем скаргі. Мы – перадатачны мэханізм. Мы прымаем на тэлефон даверу інфармацыю і перадаем яе далей па інстанцыях – тых, якія зацікаўленыя ў гэтай інфармацыі”.

Прымаюцца да ўвагі і паведамленьні, пададзеныя ананімна.

“Мы разглядаем любую інфармацыю”, – кажа Алег Сьлепчанка.

Ананімнасьць – сродак паклёпу

Гісторык, дасьледчык палітычных рэпрэсіяў мінулага стагодзьдзя Ігар Кузьняцоў кажа, што мажлівасьць паскардзіцца ў праваахоўных інстанцыях была й раней:

“Тэлефонных нумароў адмысловага прызначэньня на пачатку савецкай улады не было. Проста людзі ведалі, што ёсьць Камітэт дзяржаўнай бясьпекі, Камітэт дзяржкантролю, Міністэрства унутраных справаў, – і туды пісалі так званыя лісты працоўных – даносы. А тады там іх разглядалі, прымалі рашэньне: давалі ход справе ці не”.

Ігар Кузьняцоў лічыць, што ананімнасьць – слабое месца тэлефонаў даверу:

“Ёсьць плюсы, ёсьць мінусы... У час, калі трэба змагацца з тэрарызмам, добра, што ёсьць куды паведаміць пра нешта падазронае. Але паведамленьні не павінны быць ананімнымі, бо гэта дае магчымасьць паклёпу на суседа, зь якім стасункі благія”.

Прагрэс дазваляе скардзіцца... зручна

“Але ж ніхто не панясецца на злом галавы адразу некага караць – асобу ці арганізацыю, – інфармацыя ж спачатку правяраецца”, – запэўнівае Алег Сьлепчанка.

Пытаньне аб этычнасьці ананімнай інфармацыі не засмучае і Міністэрства падаткаў і збораў:

“Гэта – зручна. Проста прагрэс адкрывае новыя магчымасьці, больш эфэктыўныя. Пра тэлефон нават і казаць няма чаго – любы карыстальнік інтэрнэту можа пакінуць паведамленьне для нас на нашым сайце”.

Праваабаронца, былы палітвязень Валеры Леванеўскі таксама ня бачыць праблемы ў ананімнасьці тэлефонаў даверу:

“Паводле ананімнай нейкай заявы крымінальную справу не распачнуць. Тут пагрозы няма. Тым больш што там даецца пэўны вызначаны час на праверку факту. Плюс гарачых лініяў, на мой погляд, у тым, што можна паскардзіцца на чыноўніка, які вымагае хабар, на нейкія перавышэньні службовых паўнамоцтваў...”

На дзеяньні супрацоўнікаў МУС, кажа Алег Сьлепчанка, летась было каля 700 скаргаў. У 80 выпадках міліцыянтаў пакаралі.

Жыцьцёвае крэда – прафэсійны скаржнік

Цяжкасьць працы апэратараў тэлефонаў даверу – у досыць частых зваротах паталягічных скаржнікаў.

“Дзяўчаты, якія працуюць на тэлефоне, нават па галасох некаторых пазнаюць. То больш звоняць, то менш. Пэрыядычнасьць нейкая”, – кажуць у прэсавай службе МУС.

Гэткія людзі на прафэсійнай мове мэдыкаў называюцца “паталягічныя квэрулянты”, кажа псыхіятар Васіль Варажцоў:

“Імя ім – параноікі. Людзі, якія шукаюць паўсюль ворагаў, пішуць скаргі, сварацца... Гэта не абавязкова захворваньне, гэта можа быць проста праявай паталёгіі характару, паталёгіі асобы”.

Але і на іх скаргі рэагаваць прыходзіцца.

“Закон адзін для ўсіх. Адзін раз чалавек зьвярнуўся да нас ці робіць гэта штодзённа – мы павінны адрэагаваць на сыгнал”, – кажуць у прэсавай службе ГУУС.

Пільнасьць грамадзянаў – прыбытак бюджэту

Зыходзячы са статыстыкі Міністэрства падаткаў і збораў, пільнасьць беларускіх грамадзянаў – справа даходная. Болей за 442 мільёны беларускіх рублёў удалося спагнаць зь вінаватых дзякуючы толькі трэцяй частцы паведамленьняў на тэлефон даверу. З другога боку, зыходзячы зь лічбаў, каля сотні скаргаў аказаліся пустымі.
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG