Сёньня на гэтыя пытаньні Радыё Свабода адказвае паэт і перакладчык Андрэй Хадановіч:
БНР для мяне ня столькі штосьці рэальнае, колькі прыемна-сымбалічная рэч. З чым можна параўнаць? З такім сучасным, сымпатычным мне фантомам, як краіна Мроя, Незалежная Рэспубліка Мроя, прыдуманая Лявонам Вольскім ды іншымі рокерамі. У гэтым сэнсе віза НРМ для мяне – такі ж самы сымбалічны, сымпатычны падарунак, як віза і грамадзянства БНР”.
Карэспандэнтка: “Як бы вы прапанавалі адзначыць гэта сьвята?”
“Я хацеў бы, каб гэта зрабілася асабістым сямейным сьвятам, якое ўтульна і камфортна перажываецца не вялікімі натоўпамі, а ў вузкім сямейным коле людзей, якія любяць адзін аднаго.
Што дзеля гэтага можна зрабіць? Надаць гэтаму сьвяту большай крэатыўнасьці. Магло б быць чытаньне паэзіі, да прыкладу, менавіта 25 сакавіка. Такое зьбіраньне людзей мне падабаецца больш, чым разгоны мітынгаў. Альбо зараз мне спадабалася ідэя маладых літаратараў прысьвяціць літаратурны конкурс угодкам БНР і такім чынам творчасьцю, крэатыўна адсьвяткаваць гэты дзень”.
