Галоўны рэдактар "БДГ" Пётра Марцаў і аўтар артыкулу лічаць, што з дапамогай суду ўлады хочуць канчаткова расправіцца зь незалежным выданьнем. Яны будуць абскарджваць гэтае рашэньне.
Гэты пазоў быў пададзены ў суд яшчэ ў чэрвені сёлета. У сваім артыкуле пад назваю “Рэклямная акцыя” апублікаваным ў 2003 годзе, Сяргей Сацук апавядаў пра крымінальную справу аднаго з рэклямных агенцтваў, па якой праходзіў былы амонавец Сяргей Бядрыцкі.
І вось, праз два гады, спадар Бядрыцкі вырашыў, што ў гэтым артыкуле Сяргей Сацук абразіў ягоны гонар і годнасьць распаўсюдзіўшы нібыта непраўдзівыя зьвесткі. Бядрыцкі прасіў спагнаць з рэдакцыі газэты і аўтара на ягоную карысьць па 100 і 10 мільёнаў рублёў.
У ходзе разьбіральніцтва высьветлілася, што зьвесткі былі апублікаваныя ў артыкуле былі ўсё ж такі праўдзівымі. Аднак суд ўсё роўна вырашыў спагнаць з рэдакцыі БДГ – 50, а з Сяргея Сацука – 5 мільёнаў рублёў. Нібыта на той падставе, што рэдакцыя і аўтар ня мелі права называць імя й прозьвішча Будрыцкага публічна.
Сяргей Сацук так пракамэнтаваў гэтае рашэньне:
(Сацук: ) “Адбылася поўная падмена панятку. Шчыра кажучы нават губляюся. Ці то замоўленая справа, ці то што?”
А вось меркаваньне выдаўца і галоўнага рэдактара "БДГ. Деловая газета" Пятра Марцава:
(Марцаў: ) “Прычыны відавочныя – газэту й прадпрыемства трэба ліквідаваць. Збанкрутаваць і закрыць. І робяць гэта пасьлядоўна з 2003 году. Спачатку газэту пазбавілі магчымасьці друкавацца на тэрыторыі краіны, распаўсюду праз “Белсаюздрук”, “Пошту”. Калі гэта не дапамагло, праз судовыя пазовы, праз падатковыя штрафы, празь перасьлед і ліквідацыю прыватнай сыстэмы пашырэньня. Тое, што цяпер адбываецца з “Народнай воляй” – гэта практычна тое самае, што адбывалася з БДГ у 2003 годзе”.
Ні Пётра Марцаў, ні Сяргей Сацук з судовым рашэньнем ня згодныя і будуць падаваць апэляцыю.
Гэты пазоў быў пададзены ў суд яшчэ ў чэрвені сёлета. У сваім артыкуле пад назваю “Рэклямная акцыя” апублікаваным ў 2003 годзе, Сяргей Сацук апавядаў пра крымінальную справу аднаго з рэклямных агенцтваў, па якой праходзіў былы амонавец Сяргей Бядрыцкі.
І вось, праз два гады, спадар Бядрыцкі вырашыў, што ў гэтым артыкуле Сяргей Сацук абразіў ягоны гонар і годнасьць распаўсюдзіўшы нібыта непраўдзівыя зьвесткі. Бядрыцкі прасіў спагнаць з рэдакцыі газэты і аўтара на ягоную карысьць па 100 і 10 мільёнаў рублёў.
У ходзе разьбіральніцтва высьветлілася, што зьвесткі былі апублікаваныя ў артыкуле былі ўсё ж такі праўдзівымі. Аднак суд ўсё роўна вырашыў спагнаць з рэдакцыі БДГ – 50, а з Сяргея Сацука – 5 мільёнаў рублёў. Нібыта на той падставе, што рэдакцыя і аўтар ня мелі права называць імя й прозьвішча Будрыцкага публічна.
Сяргей Сацук так пракамэнтаваў гэтае рашэньне:
(Сацук: ) “Адбылася поўная падмена панятку. Шчыра кажучы нават губляюся. Ці то замоўленая справа, ці то што?”
А вось меркаваньне выдаўца і галоўнага рэдактара "БДГ. Деловая газета" Пятра Марцава:
(Марцаў: ) “Прычыны відавочныя – газэту й прадпрыемства трэба ліквідаваць. Збанкрутаваць і закрыць. І робяць гэта пасьлядоўна з 2003 году. Спачатку газэту пазбавілі магчымасьці друкавацца на тэрыторыі краіны, распаўсюду праз “Белсаюздрук”, “Пошту”. Калі гэта не дапамагло, праз судовыя пазовы, праз падатковыя штрафы, празь перасьлед і ліквідацыю прыватнай сыстэмы пашырэньня. Тое, што цяпер адбываецца з “Народнай воляй” – гэта практычна тое самае, што адбывалася з БДГ у 2003 годзе”.
Ні Пётра Марцаў, ні Сяргей Сацук з судовым рашэньнем ня згодныя і будуць падаваць апэляцыю.
