У Беларусі і па-за яе межамі адбудуцца акцыі напаміну аб зьніклых

Чаму жа за гэтыя шэсьць гадоў мы так і не даведаліся, дзе зьніклыя людзі? Пытаньне да жонкі Віктара Ганчара Зінаіды Ганчар.

(Ганчар: ) "Адказ адзін. Няма нават жаданьня раскрываць гэтыя злачынствы, уладам даўно ўсё цудоўна вядома, дзе яны. І на сёньняшні момант яны галоўныя абвінавачваемыя ў выкраданьні людзей. На жаль, іншых доказаў, іншых дакумэнтаў, якія гавораць пра іх недатычнасьць, няма. Усе дакумэнты, якія з’явіліся цягам гэтых шасьці гадоў сьведчаць пра адно: вышэйшыя службовыя асобы датычныя да выкраданьня палітычных апанэнтаў”.

Зь якімі пачуцьцямі Зінаіда Ганчар сустракае гэты дзень у шосты раз?

(Ганчар: ) "Я лічу, што гэта трагічныя падзеі для Беларусі.Таму што мала ў сьвеце такіх краінаў, дзе ўлада пераходзіць такую мяжу, ідзе на вельмі жорсткія злачынствы. Ня толькі адносна выкрадзеных людзей, але і адносна іх родных. Таму што гэтыя шэсьць гадоў – гэта гады абсалютна выкрасьленыя з жыцьця. Гэта гады пастаяннага чаканьня, страху. І нават ня толькі для блізкіх людзей, але і людзей далёкіх ад нашай сям’і. Гэта пачуцьцё страху пасяляецца і ў іх душах, паколькі такое можа адбыцца з кожным, хто адкрые рот супраць улады”.