Ад тэрарыстычных атакаў 11 верасьня 2001 году да апошняга часу прэзыдэнцтва Джорджа Буша было сфакусаванае на зьнешняй палітыцы. Зараз увага кіраўніка ЗША цалкам занятая наступствамі ўрагану Катрына. Аднак вайна ў Іраку не спыняецца, увагі патрабуюць складаныя адносіны з такімі краінамі, як Кітай і Расея. Патрык Башэм, дасьледчык палітыкі з вашынгтонскага КАТО-інстытуту нагадвае, што зьнешняя палітыка ў Амэрыцы заўсёды была закладніцай унутранай палітыкі. Ён прыгадаў, што пасьля перамогі летась на сваіх другіх прэзыдэнцкіх выбарах Буш заявіў, што “зарабіў палітычны капітал”. Цяпер прэзыдэнту даводзіцца яго траціць – гаворыць Патрык Башэм.
(Башэм: ) "Пакуль прэзыдэнт палітычна вымушаны рэагаваць на крытыку ягоных дзеяньняў падчас урагану. Гэта забірае частку ягонага часу і ўвагі, якія ў іншым выпадку ён мог бы засяродзіць на замежных справах, і самае галоўнае – гэта забірае частку ягонага палітычнага капіталу, якую ён мог бы скарыстаць для правядзеньня і прапаганды сваёй зьнешняй палітыкі, асабліва ў Іраку, бо зараз гэты палітычны капітал патрэбны яму ўнутры краіны".
Патрык Башэм мяркуе, што няўдачы амэрыканскіх урадавых установаў падчас змаганьня з ураганам яшчэ больш пагоршаць стаўленьне людзей у сьвеце да Амэрыкі і яе замежнай палітыкі.
Дэмакратычная партыя ўвесь час крытыкуе адміністрацыю Буша за тое, як вядзецца вайна ў Іраку, а цяпер дадалася тэма ўрагану. Экспэрт КАТО-інстытута лічыць, што гэтыя два сюжэты могуць даць апазыцыі галоўную, прычым не ідэалягічную тэму ўжо для выбарчай кампаніі ў палату прадстаўнікоў, якая адбудзецца ў наступным годзе.
(Башэм: ) "Гэта вакно магчымасьцяў для дэмакратаў, каб лепш скіраваць сваю крытыку на адміністрацыю Буша і ці не ўпершыню прадставіць нейкую пасьлядоўную апазыцыю, знайсьці тэму, якая палягае ня ў тым, што гэтыя хлопцы ў адміністрацыі прэзыдэнта занадта кансэрватыўныя, а ў тым, што яны некампэтэнтныя: яны кепска вядуць вайну, яны кепска змагаюцца з унутранымі крызысамі".
Аднак Алан Ліхтман, прафэсар гісторыі з унівэрсытэту Вашынгтона лічыць, што такая тактыка дэмакратаў ня будзе працаваць. Ягонае назіраньне наконт псыхалягічных асаблівасьцяў амэрыканцаў тычыцца, магчыма, ня толькі іх.
(Ліхтман: ) "Аргумэнты наконт некампэтэнтнасьці ніколі ня ўзьдзейнічалі на амэрыканцаў. Некаторыя памятаюць, як у 1988 годзе дэмакратычны кандыдат Майкл Дукакіс вёў кампанію супраць бацькі цяперашняга прэзыдэнта пад лёзунгам не ідэалягічнай кампэтэнтнасьці. І згарэў Дукакіс. Амэрыканцы хочуць чагосьці большага, чым кампэтэнтнасьць, яны хочуць бачаньня будучыні, хочуць лідэрства і хочуць сьмеласьці. І пакуль ня бачна, каб хтосьці з дэмакратаў мог бы забясьпечыць гэта".
Прафэсар Ліхтман адзначае, што цяперашні прэзыдэнт ніколі не дазваляў нікому і нічому, нават росту грамадзкай незадаволенасьці, прымусіць яго зьмяніць свой палітычны курс. Ураган Катрына ёсьць сур''ёзнай праблемай для адміністрацыі – адзначае Алан Ліхтман – аднак і гэта не прывядзе да зьменаў у зьнешняй палітыцы ЗША.
(Башэм: ) "Пакуль прэзыдэнт палітычна вымушаны рэагаваць на крытыку ягоных дзеяньняў падчас урагану. Гэта забірае частку ягонага часу і ўвагі, якія ў іншым выпадку ён мог бы засяродзіць на замежных справах, і самае галоўнае – гэта забірае частку ягонага палітычнага капіталу, якую ён мог бы скарыстаць для правядзеньня і прапаганды сваёй зьнешняй палітыкі, асабліва ў Іраку, бо зараз гэты палітычны капітал патрэбны яму ўнутры краіны".
Патрык Башэм мяркуе, што няўдачы амэрыканскіх урадавых установаў падчас змаганьня з ураганам яшчэ больш пагоршаць стаўленьне людзей у сьвеце да Амэрыкі і яе замежнай палітыкі.
Дэмакратычная партыя ўвесь час крытыкуе адміністрацыю Буша за тое, як вядзецца вайна ў Іраку, а цяпер дадалася тэма ўрагану. Экспэрт КАТО-інстытута лічыць, што гэтыя два сюжэты могуць даць апазыцыі галоўную, прычым не ідэалягічную тэму ўжо для выбарчай кампаніі ў палату прадстаўнікоў, якая адбудзецца ў наступным годзе.
(Башэм: ) "Гэта вакно магчымасьцяў для дэмакратаў, каб лепш скіраваць сваю крытыку на адміністрацыю Буша і ці не ўпершыню прадставіць нейкую пасьлядоўную апазыцыю, знайсьці тэму, якая палягае ня ў тым, што гэтыя хлопцы ў адміністрацыі прэзыдэнта занадта кансэрватыўныя, а ў тым, што яны некампэтэнтныя: яны кепска вядуць вайну, яны кепска змагаюцца з унутранымі крызысамі".
Аднак Алан Ліхтман, прафэсар гісторыі з унівэрсытэту Вашынгтона лічыць, што такая тактыка дэмакратаў ня будзе працаваць. Ягонае назіраньне наконт псыхалягічных асаблівасьцяў амэрыканцаў тычыцца, магчыма, ня толькі іх.
(Ліхтман: ) "Аргумэнты наконт некампэтэнтнасьці ніколі ня ўзьдзейнічалі на амэрыканцаў. Некаторыя памятаюць, як у 1988 годзе дэмакратычны кандыдат Майкл Дукакіс вёў кампанію супраць бацькі цяперашняга прэзыдэнта пад лёзунгам не ідэалягічнай кампэтэнтнасьці. І згарэў Дукакіс. Амэрыканцы хочуць чагосьці большага, чым кампэтэнтнасьць, яны хочуць бачаньня будучыні, хочуць лідэрства і хочуць сьмеласьці. І пакуль ня бачна, каб хтосьці з дэмакратаў мог бы забясьпечыць гэта".
Прафэсар Ліхтман адзначае, што цяперашні прэзыдэнт ніколі не дазваляў нікому і нічому, нават росту грамадзкай незадаволенасьці, прымусіць яго зьмяніць свой палітычны курс. Ураган Катрына ёсьць сур''ёзнай праблемай для адміністрацыі – адзначае Алан Ліхтман – аднак і гэта не прывядзе да зьменаў у зьнешняй палітыцы ЗША.
