(Карэспандэнтка: ) “Скажыце, калі ласка, як вы лічыце, ці варта праводзіць рэфэрэндум аб перайменаваньні вуліцаў і праспэктаў у Менску?”
(Спадар: ) “На гэта ўлады ня пойдуць, напэўна. Калі ўжо прыняты ўказ, то маю сумнеў… Я б праспэкт Машэрава пакінуў і знайшоў бы недзе іншае месца для праспэктаў Незалежнасьці і Пераможцаў”.
(Спадарыня: ) “Я лічу, што гэта лепш, чым проста браць і пераймяноўваць нашыя вуліцы, бо людзі павінны ведаць, што адбываецца. Вы ведаеце, што шмат людзей павінны мяняць дакумэнты цяпер”.
(Спадар: ) “Ведаеце, складанае пытаньне, таму што рэфэрэндум усё ж каштуе грошай. Можа, гэта і не патрэбна, але пытацца ў народу, чаго ён хоча, канечне, трэба”.
(Спадар: ) “Я толькі за тое, каб назвы гэтых вуліцаў заставаліся. Усе прызвычаіліся да гэтых назваў, гэта добрыя назвы”.
(Спадар: ) “Некаторыя можна памяняць, некаторыя хай застаюцца. Трэба памяняць Кастрычніцкую і падобныя назвы”.
(Спадар: ) “Я думаю, што гэта марнаваньне часу”.
(Спадарыня: ) “Складана сказаць. Гэта каштуе шмат, але калі апраўдана, то, можа, і трэба”.
(Спадарыня: ) “Я і большасьць маіх сяброў ставяцца да гэтага ня вельмі добра. Большасьць людзей звыкліся ўжо з тымі назвамі, якія ёсьць, і таму ня варта пераймяноўваць. Машэраў увекавечыў сваё імя, і ня трэба нічога мяняць”.
(Спадар: ) “Пётар Міронавіч Машэраў — гэта ўсё ж і былы кіраўнік Беларусі, і герой партызанскага руху, таму я супраць перайменаваньня праспэкту Машэрава. А нашто мяняць праспэкт Скарыны, першадрукара? Цэнтральную вуліцу гораду…”
(Спадарыня: ) “Нам жыць у гэтым горадзе, і гэта вельмі добрая ідэя”.
(Спадарыня: ) “Я лічу, што трэба праводзіць рэфэрэндум дзеля таго, каб людзі маглі выказаць свае меркаваньні. На мой погляд, гэтае перайменаваньне не патрэбнае нікому”.
(Спадар: ) “На гэта ўлады ня пойдуць, напэўна. Калі ўжо прыняты ўказ, то маю сумнеў… Я б праспэкт Машэрава пакінуў і знайшоў бы недзе іншае месца для праспэктаў Незалежнасьці і Пераможцаў”.
(Спадарыня: ) “Я лічу, што гэта лепш, чым проста браць і пераймяноўваць нашыя вуліцы, бо людзі павінны ведаць, што адбываецца. Вы ведаеце, што шмат людзей павінны мяняць дакумэнты цяпер”.
(Спадар: ) “Ведаеце, складанае пытаньне, таму што рэфэрэндум усё ж каштуе грошай. Можа, гэта і не патрэбна, але пытацца ў народу, чаго ён хоча, канечне, трэба”.
(Спадар: ) “Я толькі за тое, каб назвы гэтых вуліцаў заставаліся. Усе прызвычаіліся да гэтых назваў, гэта добрыя назвы”.
(Спадар: ) “Некаторыя можна памяняць, некаторыя хай застаюцца. Трэба памяняць Кастрычніцкую і падобныя назвы”.
(Спадар: ) “Я думаю, што гэта марнаваньне часу”.
(Спадарыня: ) “Складана сказаць. Гэта каштуе шмат, але калі апраўдана, то, можа, і трэба”.
(Спадарыня: ) “Я і большасьць маіх сяброў ставяцца да гэтага ня вельмі добра. Большасьць людзей звыкліся ўжо з тымі назвамі, якія ёсьць, і таму ня варта пераймяноўваць. Машэраў увекавечыў сваё імя, і ня трэба нічога мяняць”.
(Спадар: ) “Пётар Міронавіч Машэраў — гэта ўсё ж і былы кіраўнік Беларусі, і герой партызанскага руху, таму я супраць перайменаваньня праспэкту Машэрава. А нашто мяняць праспэкт Скарыны, першадрукара? Цэнтральную вуліцу гораду…”
(Спадарыня: ) “Нам жыць у гэтым горадзе, і гэта вельмі добрая ідэя”.
(Спадарыня: ) “Я лічу, што трэба праводзіць рэфэрэндум дзеля таго, каб людзі маглі выказаць свае меркаваньні. На мой погляд, гэтае перайменаваньне не патрэбнае нікому”.
