(Спадарыня: ) “Не, не давяраю — і ўсё. Нячэсна праведзена галасаваньне! На 100 адсоткаў нячэсна!”
(Спадар: ) “Давяраю. Нельга сапраўды падрабіць 75% галасоў”.
(Спадарыня: ) “Ну можа адсотак толькі меней. А ў цэлым большасьць прагаласавала “за”. Таму што вы бачылі, як агітацыя была пабудаваная і большасьць галасавала за моцную Беларусь. А хто прагаласуе супраць моцнай Беларусі?”
(Спадар: ) “Так, таму што яны аб’ектыўнымі аказаліся. І суседзі, і людзі вакол… Уся гэта прапаганда замежная якраз і садзейнічала таму, што народ заўпарціўся”.
(Спадарыня: ) “Не. Таму што сярод маіх знаёмых большасьць, і пераважная пры чым, заўсёды была супраць. А пераважная большасьць, паводле вынікаў выбараў, якраз “за”!
(Спадар: ) “Шчыра — не. Я так лічу, што не”.
(Спадарыня: ) “Не, не, што вы? Гэта дурное пытаньне”.
(Спадарыня: ) “Давяраю. Як я Лукашэнку ведаю, дык ён вельмі добры чалавек. Чэсна”.
(Спадар: ) “У прынцыпу, так. Усё адбывалася правільна і дакладна”.
(Спадарыня: ) “Мяркую, што нічога такога закрытага не было для выбаршчыкаў. Я мяркую, што ўсё шчыра прайшло”.
(Спадар: ) “Не, не давяраю. Мне падаецца, што падтасавана. Вельмі вялікі адсотак”.
(Спадар: ) “Цяжка сказаць. Усё можа быць. Хаця калі бы абралі новага прэзыдэнта — нават ня ведаю, што б было. Падаецца, што няхай будзе Лукашэнка. Як ёсьць, так няхай і будзе”.
(Спадарыня: ) “Чэсна. Я хадзіла, нармалёва было, спакойна. “За каго будзеце галасаваць?” Я кажу: “За бацьку”. На Лукашэнку я кажу “бацька”, гэта зямляк мой”.
(Спадарыня: ) “Я давяраю, чаму б і не? На тым участку, дзе мы галасавалі, па-мойму, было ўсё нармалёва. Таму я мяркую, што і на астатніх тое ж самае павінна быць”.
(Спадар: ) “Не, трохі не давяраю. Вы ведаеце, гэта залішне высокі адсотак. Залішне высокі, непраўдападобны. Нагадвае савецкі час, прымус, усеагульнае галасаваньне”.
(Спадар: ) “Давяраю. Нельга сапраўды падрабіць 75% галасоў”.
(Спадарыня: ) “Ну можа адсотак толькі меней. А ў цэлым большасьць прагаласавала “за”. Таму што вы бачылі, як агітацыя была пабудаваная і большасьць галасавала за моцную Беларусь. А хто прагаласуе супраць моцнай Беларусі?”
(Спадар: ) “Так, таму што яны аб’ектыўнымі аказаліся. І суседзі, і людзі вакол… Уся гэта прапаганда замежная якраз і садзейнічала таму, што народ заўпарціўся”.
(Спадарыня: ) “Не. Таму што сярод маіх знаёмых большасьць, і пераважная пры чым, заўсёды была супраць. А пераважная большасьць, паводле вынікаў выбараў, якраз “за”!
(Спадар: ) “Шчыра — не. Я так лічу, што не”.
(Спадарыня: ) “Не, не, што вы? Гэта дурное пытаньне”.
(Спадарыня: ) “Давяраю. Як я Лукашэнку ведаю, дык ён вельмі добры чалавек. Чэсна”.
(Спадар: ) “У прынцыпу, так. Усё адбывалася правільна і дакладна”.
(Спадарыня: ) “Мяркую, што нічога такога закрытага не было для выбаршчыкаў. Я мяркую, што ўсё шчыра прайшло”.
(Спадар: ) “Не, не давяраю. Мне падаецца, што падтасавана. Вельмі вялікі адсотак”.
(Спадар: ) “Цяжка сказаць. Усё можа быць. Хаця калі бы абралі новага прэзыдэнта — нават ня ведаю, што б было. Падаецца, што няхай будзе Лукашэнка. Як ёсьць, так няхай і будзе”.
(Спадарыня: ) “Чэсна. Я хадзіла, нармалёва было, спакойна. “За каго будзеце галасаваць?” Я кажу: “За бацьку”. На Лукашэнку я кажу “бацька”, гэта зямляк мой”.
(Спадарыня: ) “Я давяраю, чаму б і не? На тым участку, дзе мы галасавалі, па-мойму, было ўсё нармалёва. Таму я мяркую, што і на астатніх тое ж самае павінна быць”.
(Спадар: ) “Не, трохі не давяраю. Вы ведаеце, гэта залішне высокі адсотак. Залішне высокі, непраўдападобны. Нагадвае савецкі час, прымус, усеагульнае галасаваньне”.
