“Звязда” ў 1937 годзе паведамляе са сходу пісьменьнікаў Беларусі: “Са спрэчак высвятляецца, што ў саюзе моцна працвятала падхалімства. Ворагі рабілі гэта з мэтай усыплення пільнасці кіраўнікоў. Аднак гавораць аб гэтым метадзе барацьбы класавага ворага яшчэ мала і не канкрэтна… Трэба адзначыць, што дысцыпліна ў саюзе дрэнная. На дзённым пасяджэнні схода не было ўчора нават паловы членаў саюза, але старшынствуючы т.Галавач усё-ж палічыў неабходным работу праводзіць. Па сутнасці гэта — парушэнне дэмакратыі, захоўваць якую абавязак і советскіх пісьменнікаў”.
“ЛіМ”, год 1947. Пад загалоўкам “Аб рабоце з маладымі пісьменнікамі” газэта працягвае тэму дзесяцігадовай даўніны: “Сістэматычнай работы па выхаванню маладых літаратурных кадраў, па наладжванню іх вучобы не вядзецца. Пісьменнікі старэйшага пакалення не выступаюць у друку з рэцэнзіямі на творы пачынаючых. Кабінет маладога аўтара не з’яўляецца цэнтрам штодзённай творчай работы з маладымі. Літкансультацыя наладжана слаба”. Тут жа паведамляецца: “За плагіяцтва Праўленне выключыла з кандыдатаў Саюза совецкіх пісьменнікаў Беларусі А.Маслоўскага”.
“Советская Белоруссия” ў 1997 годзе адзначае: “У слушнасьці выразу “каханьню кожны век падуладны” лекары вэнэралягічнага аддзяленьня пераконваюцца ці не штодня. І калі да 14-гадовых хворых на пранцы за апошнія гады там паціху прывыклі, дык дзед 1913 году нараджэньня зьдзівіў многіх. Яго ўзнагародзіла “брыдкай” хваробаю жанчына, што разьлічылася натурай за пазычаную бутэльку гарэлкі”.
“ЛіМ”, год 1947. Пад загалоўкам “Аб рабоце з маладымі пісьменнікамі” газэта працягвае тэму дзесяцігадовай даўніны: “Сістэматычнай работы па выхаванню маладых літаратурных кадраў, па наладжванню іх вучобы не вядзецца. Пісьменнікі старэйшага пакалення не выступаюць у друку з рэцэнзіямі на творы пачынаючых. Кабінет маладога аўтара не з’яўляецца цэнтрам штодзённай творчай работы з маладымі. Літкансультацыя наладжана слаба”. Тут жа паведамляецца: “За плагіяцтва Праўленне выключыла з кандыдатаў Саюза совецкіх пісьменнікаў Беларусі А.Маслоўскага”.
“Советская Белоруссия” ў 1997 годзе адзначае: “У слушнасьці выразу “каханьню кожны век падуладны” лекары вэнэралягічнага аддзяленьня пераконваюцца ці не штодня. І калі да 14-гадовых хворых на пранцы за апошнія гады там паціху прывыклі, дык дзед 1913 году нараджэньня зьдзівіў многіх. Яго ўзнагародзіла “брыдкай” хваробаю жанчына, што разьлічылася натурай за пазычаную бутэльку гарэлкі”.
