Гэтым разам старыя знаёмцы ды ідэйныя апанэнты Саўка і Грышка адгукаюцца сярод іншага на прыход вясны і палітычныя судовыя працэсы.
Грышка:
На вуліцы праменіцца
Зіхоткая вясна.
І мне, чамусьці, верыцца,
Што гэта добры знак,
Што змые сілы чорныя
Вясновая вада…
Саўка:
Ня радуйся, Грыгорый,
Всё будзе как всягда.
Грышка:
Бы сон нядобры, скончацца
Пачварныя суды,
І вечныя каштоўнасьці
Зноў вернуцца сюды.
І будзем мы ў гуморы,
І зьнікне прэч бяда…
Саўка:
Ня радуйся, Грыгорый,
Всё будзе как всягда.
Грышка:
Маральныя пачвары ўсе
Пакінуць п’едэстал.
І нечакана здарыцца
Вясновы карнавал.
Вясёлых твараў мора…
Свабода – як вада…
Саўка:
Ня будзе так, Грыгорый,
А будзе как всягда.
Тут глупа дажа спорыць.
Хаця… Вазможна, да.
Всё будзе как всягда
Грышка:
На вуліцы праменіцца
Зіхоткая вясна.
І мне, чамусьці, верыцца,
Што гэта добры знак,
Што змые сілы чорныя
Вясновая вада…
Саўка:
Ня радуйся, Грыгорый,
Всё будзе как всягда.
Грышка:
Бы сон нядобры, скончацца
Пачварныя суды,
І вечныя каштоўнасьці
Зноў вернуцца сюды.
І будзем мы ў гуморы,
І зьнікне прэч бяда…
Саўка:
Ня радуйся, Грыгорый,
Всё будзе как всягда.
Грышка:
Маральныя пачвары ўсе
Пакінуць п’едэстал.
І нечакана здарыцца
Вясновы карнавал.
Вясёлых твараў мора…
Свабода – як вада…
Саўка:
Ня будзе так, Грыгорый,
А будзе как всягда.
Тут глупа дажа спорыць.
Хаця… Вазможна, да.