Сьцісла:
- Беларусь як крэпасьць у аблозе — аптымальная мадэль утрыманьня ўлады.
- Лукашэнка абвінаваціў Захад, што той выкарыстоўвае мігрантаў, каб нанесьці шкоду Беларусі.
- Раней Лукашэнка цьвердзіў, што ніколі з тэрыторыі Беларусі ніякай ваеннай пагрозы брацкаму ўкраінскаму народу ня будзе.
- Цяпер Лукашэнка паведамляе беларусам, што зьбіраецца ўцягнуць краіну ў вайну з Украінай.
Як на цяперашні час, нарада Лукашэнкі ў Міністэрстве абароны — справа рутынная. Беларусь як крэпасьць у аблозе, у атачэньні шматлікіх ворагаў — аптымальная мадэль утрыманьня ўлады. Мілітарызацыя грамадзка-палітычнага жыцьця стала неабходнай умовай выжываньня цяперашняга палітычнага рэжыму. Таму, здавалася, зьдзівіць нечым палітызаваную публіку цяжка. Аднак Лукашэнку гэта ўдалося. Ягоная фантастычная карціна сьвету размалёўваецца ўсё новымі фарбамі.
Узяць хоць бы ягоную заяву, што нібыта «ЗША і Вялікая Брытанія пры ўдзеле Польшчы выношваюць пляны разбурыць Эўрапейскі Зьвяз».
Яшчэ больш экстравагантна выглядае пэрл, што Захад нібыта выкарыстоўвае мігрантаў як спосаб стрымліваньня беларускай арміі ў выпадку канфлікту з Расеяй, а таксама «каб вырашыць свае ўнутраныя праблемы і трымаць нас у напружаньні». Так і ўяўляеш фантасмагарычную карціну, як заходнія спэцслужбы прымудрыліся выдаць тысячам мігрантаў беларускія візы, шмат месяцаў на сваіх самалётах арганізоўвалі іх дастаўку ў Менск, потым везьлі па тэрыторыі Беларусі да мяжы, зладзілі прарыў памежных канструкцый, а беларускія ўлады ні пра што нават не здагадваліся.
Але галоўная заява сёньняшняй нарады тычыцца Ўкраіны. У мінулым Лукашэнка ўсяляк дэманстраваў нэўтралітэт у расейска-ўкраінскім канфлікце, імкнуўся выконваць ролю міратворцы, хацеў прымірыць дзьве краіны. Колькі разоў раней Лукашэнка цьвердзіў, што ніколі з тэрыторыі Беларусі ніякай ваеннай пагрозы брацкаму ўкраінскаму народу ня будзе, казаў, што калі і прыедзе ва Ўкраіну, то не на танку, а на трактары.
І вось цяпер усё радыкальна памянялася. Ад нэўтралітэту не засталося і знаку. Раней Лукашэнка казаў, што адкрываецца ўкраінскі фронт, і дзеля яго нэўтралізацыі прасіў у Расеі сучаснай зброі. Сёньня ён публічна заявіў: «Калі яны зноў разьвяжуць вайнушку ў Данбасе ці недзе на мяжы з Расеяй, Беларусь убаку не застанецца. І зразумела, на чыім баку будзе Беларусь. Яны гэта разумеюць, таму пачалі ўзмацняць сваю паўночную, беларуска-ўкраінскую мяжу. Хоць да гэтага ніякіх фактаў, прычын сёньня няма».
То бок Лукашэнка не хавае, што Беларусь пачне вайну з Украінай у выпадку расейска-ўкраінскага канфлікту, і пры гэтым зьдзіўляецца, што Кіеў умацоўвае сваю паўночную мяжу — маўляў, «прычын сёньня няма» (?).
Такім чынам, Лукашэнка паведамляе беларусам, што зьбіраецца ўцягнуць краіну ў вайну. У чужую вайну. Бо гаворка пра канфлікт на Данбасе, на далёкай ад Беларусі расейска-ўкраінскай мяжы. Прычым з народам сапраўды брацкім, ва ўсіх сэнсах блізкім.
Навошта?! Дзеля чаго перасядаць з трактара на танк? Чаму ён не баіцца нэгатыўнай рэакцыі беларускага народу, у гістарычнай памяці якога нібы стрэмкай сядзіць страх, які добра адлюстраваны вядомай прыказкай «абы не было вайны»?
Складаецца ўражаньне, што апошнім часам Лукашэнка адчувае нейкую псыхалягічную асалоду ад тых экспэрымэнтаў, якія ён ажыцьцяўляе над грамадзтвам. Дзеля гэтага і краіну замарозілі, укачалі ў асфальт. Маўляў, а давай прывязем сюды тысячы мігрантаў і паглядзім, як беларусы будуць рэагаваць. А давай паабяцаем уцягнуць краіну ў чужую вайну.
Асалода ў тым, што цяпер ня трэба гуляць у папулізм, імкнуцца падабацца народу. Цяпер можна быць самім сабой.
Думкі, выказаныя ў блогах, перадаюць погляды саміх аўтараў і не абавязкова адлюстроўваюць пазыцыю рэдакцыі.
