Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Саша Тры Працэнты і беларускі Навальны». Расейскія СМІ пра Лукашэнку і ягоных апанэнтаў на выбарах


Ілюстрацыйнае фота. за Сьвятлану Ціханоўскую ля Камароўскага рынку. 24 траўня 2020 году
Ілюстрацыйнае фота. за Сьвятлану Ціханоўскую ля Камароўскага рынку. 24 траўня 2020 году

Як цэнтральныя расейскія газэты пішуць аб прэзыдэнцкай кампаніі ў Беларусі і яе асноўных гульцах. Чатыры цытаты.

УЖЫВУЮ Выбары-2020. Як праходзіць прэзыдэнцкая кампанія падчас пандэміі

«Ведомости»: Ціханоўскі стаў альтэрнатывай Лукашэнку

Пра зьняволенага блогера Сяргея Ціханоўскага піша дзелавая расейская газэта «Ведомости». Аўтар артыкула «Альтэрнатыва Лукашэнку» — паліттэхноляг Віталь Шкляроў. Ён называе Ціханоўскага «беларускім Навальным», таму што род дзейнасьці ў іх падобны: ютуб-блогеры, якія рэзка крытыкуюць уладу і канвэртуюць гэта ў палітычны капітал.

Але на гэтым падабенства сканчаецца — і ў фармаце, і ў зьмесьце. Абсалютна розныя фігуры, канстатуе аўтар:

«Узьлёт Ціханоўскага прайшоў вельмі хутка. За год з забясьпечанага прадпрымальніка і ўладальніка студыі відэаролікаў ён стаў адным з самых вядомых палітыкаў Беларусі. І да апошняга часу заставаўся незаўважаным традыцыйнымі мэдыя. Альтэрнатыву Лукашэнку СМІ знаходзілі, асьвятляючы мала цікавую шырокім слаям дзейнасьць апазыцыйных партый. І на зьяўленьне новага палітычнага блогера, які знаходзіць кантакт з простымі людзьмі, спачатку не зьвярнулі ўвагі. І дарэмна».

Аўтар артыкулу ў газэце «Ведомости» лічыць, што Сяргей Ціханоўскі ўжо сёньня вырас у рэальную альтэрнатыву Аляксандру Лукашэнку і менавіта таму быў кінуты за краты.

«Коммерсантъ»: Людзі раптам зразумелі, што яны не «народзец», а народ

Ілюстрацыйнае фота. Збор подпісаў за Віктара Бабарыку ў Менску
Ілюстрацыйнае фота. Збор подпісаў за Віктара Бабарыку ў Менску

Вялікае інтэрвію зь удзельнікам кампаніі Віктарам Бабарыкам друкуе «Коммерсантъ». На просьбу журналіста апісаць галоўную адметнасьць сёлетняй выбарчай кампаніі, прэтэндэнт у кандыдаты адказаў наступным чынам.

«Беларусы стаміліся ад той сытуацыі, у якой яны знаходзяцца. Беларусы абразіліся тым, што ўлада ў рамках сваёй рэакцыі на досыць сур’ёзную пагрозу цалкам пагрэбавала інтарэсамі народу і не спрыяла яго абароне ў сытуацыі з пандэміяй. Ну і самае галоўнае: людзі раптам зразумелі, што яны не „народзец“, як іх называлі, а народ. І гэта ўжо наўрад ці спыніць».

Віктар Бабарыка кажа ў інтэрвію, што здолее супрацьстаяць масавым фальсыфікацыям — найперш дзякуючы сучасным тэхналёгіям, якія ў ідэнтыфікацыі і празрыстасьці абагналі 1990-я. За 25 гадоў прэзыдэнцтва Лукашэнкі ніхто яшчэ не зьбіраў за тыдзень 10 тысяч чалавек у ініцыятыўную групу, прывёў ён прыклад з уласнай кампаніі.

«Новая газета»: Лукашэнка думаў, што пандэмія яму дапаможа. Выявілася, наадварот

Чэргі людзей у Менску, гатовых падпісацца за жонку блогера Сяргея Ціханоўскага Сьвятлану
Чэргі людзей у Менску, гатовых падпісацца за жонку блогера Сяргея Ціханоўскага Сьвятлану

«Новая газета» прысьвячае артыкул арыштаванаму падчас пікету ў Горадні Сяргею Ціханоўскаму і спрабуе патлумачыць папулярнасьць блогера, пра існаваньне якога яшчэ год таму наўрад ці хто ведаў.

І хоць ягонай ініцыятыўнай групы Цэнтарвыбаркам не зарэгістраваў з прычыны адседкі за сустрэчу з падпісчыкамі, людзі стаяць у чэргах, каб падпісацца за ягоную жонку Сьвятлану — ёй адмовіць падставаў не было.

«Сяргей Ціханоўскі вядзе папулярны ў Беларусі ютуб-канал „Страна для жизни“. Не, ён нікога не выкрывае. Паводле яго ўласных словаў, „гісторыі простых беларусаў і кейсы прадпрымальнікаў лепш за ўсё раскажуць пра тое, што трэба зьмяніць, каб пабудаваць краіну для жыцьця“. Канал мае 220 тысяч падпісчыкаў. Для 9-мільённай Беларусі гэта шмат», — піша газэта.

Натуральна, падобная папулярнасьць уладам не патрэбна, працягвае выданьне. Таму наўрад ці стала нечаканасьцю, калі пра апанэнта загаварыў сам Лукашэнка. Абазваў Ціханоўскага «шалудзівым», які ходзіць, крычыць па Менску ды і ў іншых гарадах«. Самога ж Лукашэнку «Новая газета» характарызуе адпаведна ягонай жа рыторыцы.

«Саша Тры Працэнты — гэта новая народная мянушка Аляксандра Лукашэнкі. Ніякай творчасьці — проста рэйтынг. І справа ня толькі ў амаль 26 гадах, на працягу якіх ён утрымлівае ўладу ўсімі сіламі, ня грэбуючы нічым. Проста ў краіну прыйшоў каранавірус і павёў сябе непрадказальна. Лукашэнка думаў, што пандэмія яму дапаможа. Выявілася, наадварот», — падсумоўвае лібэральнае расейскае выданьне.

«Московский комсомолец»: Беларускі народ не прайграе выбары

Пікет Сяргея Ціханоўскага і Мікалая Статкевіча ля Камароўскага рынку
Пікет Сяргея Ціханоўскага і Мікалая Статкевіча ля Камароўскага рынку

Вялікая ўвага расейскіх СМІ прыкаваная да былога старшыні праўленьня «Белгазпрамбанку» Віктара Бабарыкі — адразу некалькі цэнтральных расейскіх выданьняў зрабілі інтэрвію з прэтэндэнтам на найвышэйшую пасаду ў Беларусі. «Московский комсомолец» друкуе гутарку зь Віктарам Бабарыкам пад назвай «Правадыра павінен зьмяніць мэнэджар». На пытаньне, навошта яму гэта, суразмоўца адказвае вядомай расейцам цытатай: «За державу обидно».

«Я ўпэўнены, што катэгарычна адрозьніваюся ад Лукашэнкі — і ў сілу досьведу, і разуменьня таго, як правільна будаваць краіну. Наша сыстэма ўлады пабудаваная на «правадырстве». Гэта калі лідэр улазіць ва ўсё, пачынаючы ад сельскай гаспадаркі і заканчваючы IT-тэхналёгіямі. Ён носьбіт усіх ведаў. Гэта вельмі дыскусійная мадэль кіраваньня краінай.

У мяне стаўленьне да кіраўніка дзяржавы як да мэнэджара. Задача мэнэджара — будаваць сыстэму, выбіраць разумных людзей і, як казаў адзін ваш суайчыньнік, «не перашкаджаць разумным людзям працаваць». Адказваючы на пытаньне, што ён будзе рабіць у выпадку пройгрышу і ці не асьцерагаецца помсты з боку Лукашэнкі, Віктар Бабарыка запэўніў, што «беларускі народ не прайграе выбараў». Народ ужо мае запыт на ягоную праграму, а значыць, пройгрышу быць ня можа.

Прэзыдэнцкія выбары — 2020 у Беларусі. Што важна ведаць

  • Шостыя ў гісторыі сувэрэннай Беларусі выбары прэзыдэнта прызначаныя на нядзелю, 9 жніўня 2020 году.
  • 65-гадовы Аляксандар Лукашэнка кіруе дзяржавай 25 гадоў. Ніводныя прэзыдэнцкія выбары (2001, 2006, 2010, 2015), апроч першых (1994 год), не прызналі свабоднымі і справядлівымі на міжнародным узроўні.
  • Старшыня ЦВК Лідзія Ярмошына адхіліла прапановы праваабаронцаў аб дыстанцыйных прэзыдэнцкіх выбарах у час эпідэміі COVID-19, бо «часу для прыняцьця гэтых захадаў ужо няма». Лукашэнка ня бачыў падставаў пераносіць выбары праз пандэмію.
  • ЦВК зарэгістраваў 15 ініцыятыўных груп з 55 заявак.
  • Аўтару YouTube-канала «Страна для жизни» Сяргею Ціханоўскаму Цэнтральная выбарчая камісія адмовіла ў рэгістрацыі ініцыятыўнай групы, бо ён адбываў 15 сутак арышту і ня мог асабіста падаць дакумэнты. Тады сваю ініцыятыўную групу ў ЦВК заявіла жонка блогера Сьвятлана Ціханоўская.
  • 29 траўня на перадвыбарчым пікеце жонкі затрымалі Ціханоўскага і яшчэ 9 чалавек. Лукашэнка казаў пра акалічнасьці затрыманьня за 4 гадзіны да таго, як яно адбылося.
  • 11 чэрвеня ў «Белгазпрамбанку» і шэрагу іншых кампаній прайшлі ператрусы. У Камітэце дзяржкантролю заявілі, што завялі крымінальныя справы аб легалізацыі сродкаў, атрыманых злачынным шляхам, і аб ухіленьні ад сплаты падаткаў у асабліва буйным памеры. Старшыня КДК Іван Тэртэль сьцьвярджаў, што да гэтых спраў мае дачыненьне патэнцыйны кандыдат у прэзыдэнты Віктар Бабарыка. Роўна за 4 гадзіны да заявы Дзяржкантролю Аляксандар Лукашэнка расказаў пра акалічнасьці «справы „Белгазпрамбанку“».
  • 18 чэрвеня Віктара Бабарыку і яго сына, кіраўніка ініцыятыўнай групы Эдуарда Бабарыку затрымалі.
  • 14 ліпеня ЦВК зарэгістраваў кандыдатамі ў прэзыдэнты Аляксандра Лукашэнку, Сьвятлану Ціханоўскую, Ганну Канапацкую, Андрэя Дзьмітрыева і Сяргея Чэрачня. Не зарэгістравалі Віктара Бабарыку і Валера Цапкалу.
  • Ад пачатку выбарчай кампаніі праваабаронцы налічылі больш за 1300 затрыманых: удзельнікі «ланцугоў салідарнасьці», сябры ініцыятыўных груп, актывісты, палітыкі, блогеры, журналісты і проста мінакі на вуліцы. Сотні чалавек пакаралі адміністрацыйнымі арыштамі і аштрафавалі.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG