Прырода Nature апублікаваў артыкул каманды навукоўцаў з Амэрыканскага нацыянальнага цэнтра па дасьледаваньні рака ў Бэтэсьдзе, у Мэрылэндзе. У ёй распавядаецца пра экспэрымэнтальны мэтад лячэньня рака, які ў будучыні можа выратаваць жыцьці тысяч людзей, у тым ліку тых, у каго рак быў знойдзены занадта позна, ужо ў тэрмінальнай (канчатковай) стадыі.
Імя вылечанай пацыенткі ў дасьледаваньні ня згадваецца, аднак СМІ называюць яе імя: Джудзі Пэркінс з Флорыды, цяпер ёй 52 гады.
У 2003 годзе жанчына перанесла падвойную мастэктомію (выдаленьне малочных залозаў). Але ў 2013 годзе рак вярнуўся ў яе арганізм у вельмі агрэсіўнай форме. Мэтастазы хутка распаўсюдзіліся ў печань, дзе ўтварыліся пухліны памерам з кулак, і ў іншыя органы пацыенткі. Лекары паспрабавалі на Пэркінс сем відаў хіміятэрапіі, але нікому зь іх не ўдалося справіцца з пухлінай. Лекары давалі жанчыне толькі некалькі месяцаў жыцьця.
Экспэрымэнтальны мэтад лячэньня, які на ёй выпрабавалі, заключаўся ў тым, што «лекі» лекары зрабілі з уласных лімфацытаў пацыента. Лекары называюць выкарыстаны мэтад адартыўным пераносам клетак (АКТ) або «пераліваньнем» уласныя клетак крыві пацыента.
Лекары дасьледавалі пухліну на генэтычным узроўні і паспрабавалі вызначыць мутацыі бялкоў (пратэінаў) дзякуючы якім можна зрабіць рак «бачным» для імуннай сыстэмы чалавека, у першую чаргу лімфацытаў, якія забясьпечваюць выпрацоўку антыцелаў.
У выпадку Джудзі ў яе пухліне былі выяўленыя 62 генэтычныя анамаліі. Змутаваныя вэрсіі чатырох бялкоў (SLC3A2, KIAA0368, CADPS2 і CTSB) навукоўцы змаглі выкарыстаць, каб арганізм распазнаў пухліну як іншароднае і небясьпечнае цела, якое трэба зьнішчыць.
Затым лекары знайшлі ў арганізьме Пэркінс канкрэтныя лімфацыты, якія здольныя атакаваць менавіта змутаваныя пратэіны. І сынтэзавалі ў лябараторыі падобныя белыя клеткі. Усяго ў арганізм Джудзі запампавана каля 82 мільярдаў «лябараторных» лімфацытаў, нацэленых на барацьбу з мутантнымі ракавымі клеткамі.
У дасьледаваньні сказана, што праз шэсьць тыдняў пасьля пераносу клетак пухліны пацыенткі паменшылася на 51%.
«Ужо праз тыдзень (пасьля праходжаньня тэрапіі) я пачала нешта адчуваць. Я адчувала, як пухліна ў маіх грудзях памяншаецца, — распавяла Пэркінс. — А яшчэ праз тыдзень ці два яна зьнікла цалкам».
Пакуль, па словах доктара Розэнберга, мэтад знаходзіцца ў стадыі экспэрымэнту. Але дасьледчыкі лічаць, што патэнцыйна ў будучым падобным чынам можна будзе лячыць любыя віды раку зь вялікай колькасьцю саматычных мутацый: напрыклад мэляномы, рак лёгкіх і мачавога пухіра.
Ужо 22 месяцы, то бок амаль два гады, Джудзі вядзе звычайнае жыцьцё: ходзіць у паходы, катаецца на яхце. У яе арганізьме няма сьлядоў пухліны.
