Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Праваабаронца Чавусаў: «Культурна-асьветніцкае аб’яднаньне „Спадчына“ не рэгіструюць з палітычных прычын»


Гарадзенскі абласны суд не задаволіў пазоў актывістаў Лідзкага раёну да абласнога Ўпраўленьня юстыцыі і вынес рашэньне, што ім было законна адмоўлена ў рэгістрацыі культурна-асьветніцкага аб’яднаньня «Спадчына».

Жыхары гораду Бярозаўкі Лідзкага раёну Сяргей Трафімчык, Вітольд Ашурка і Яўген Лабко падалі ў абласное Ўпраўленьне юстыцыі ўсе неабходныя дакумэнты для рэгістрацыі раённага культурна-асьветніцкага аб’яднаньня «Спадчына» ўлетку 2014 году.

Адмовілі ім на дзьвюх падставах. Па-першае, пошліна за рэгістрацыю была пералічаная на рахунак інспэкцыі Міністэрства падаткаў і збораў у Менск, а ня ў Горадню.

Другая падстава ў тым, што ўласьнік памяшканьня, які напісаў гарантыйны ліст для рэгістрацыі будучай арганізацыі, раптам зьмяніў сваё рашэньне і напісаў іншы ліст, у якім гаворыцца, што ён ня мае магчымасьці даць памяшканьне для офіса.

Сяргей Трафімчык
Сяргей Трафімчык

На судовым працэсе Сяргей Трафімчык тлумачыў, што пошліну сплаціў на той рахунак, які пазначаны на сайце Міністэрства юстыцыі. Юрыст і праваабаронца Юры Чавусаў, які выступаў у якасьці грамадзкага абаронцы, падрабязна, прытрымліваючыся пунктаў закону, патлумачыў суду, што ў дадзеным выпадку Трафімчык не зрабіў памылкі.

Ён таксама зазначыў, што гэта ня можа быць прычынай адмовы ў рэгістрацыі аб’яднаньня, бо плата за рэгістрацыю пералічаная згодна з заканадаўствам у рэспубліканскі бюджэт.

Юры Чавусаў
Юры Чавусаў

Чавусаў: «Сьцьвярджэньне прадстаўніка Ўпраўленьня юстыцыі ў гэтым пытаньні вельмі сумнеўнае. І паказальна, што прадстаўнік Упраўленьня юстыцыі ня мог спаслацца на нейкі нарматыўна-прававы акт і ў судзе фактычна прамым тэкстам сказаў, што ў іх няма спасылкі на канкрэтны нарматыўны акт. Ён апэляваў да свайго разуменьня заканадаўства».

Што да гарантыйнага ліста, то яго, паводле Трафімчыка, напісаў дырэктар дзіцяча-юнацкай спартовай школы Бярозаўкі. Прычым Трафімчык сьцьвярджаў, што памяшканьне, пра якое гаворка, ён адшукаў на сайце Лідзкага райвыканкаму, яно было там у сьпісе для здачы ў арэнду і дагэтуль, паводле ягоных слоў, застаецца ў гэтым сьпісе.

Трафімчык не пагадзіўся з прадстаўніком Упраўленьня юстыцыі ў тым, што другі ліст адмяняе гарантыі, якія даваліся ў першым лісьце на разьмяшчэньне юрыдычнага адрасу, бо ў другім лісьце гаворка вядзецца толькі пра тое, што дзіцяча-юнацкая спартовая школа ня можа яму даць памяшканьне пад арэнду офіса. Офіс, паводле Трафімчыка, ён мог арандаваць і ў іншым месцы.

Трафімчык: «У дадзеным выпадку памяшканьне здавалася і надалей здаецца ў арэнду, аб’яўка афіцыйна разьмешчаная на сайце райвыканкаму. І калі я зьвярнуўся, то мне без праблемы напісалі гарантыйны ліст, бо ім трэба яго ўсё роўна здаваць, каб зарабляць на гэтым грошы. Думаю, што адназначна туды патэлефанавалі — і чалавек хуценька напісаў адмову, сам мяне знайшоў і прывёз і пэрсанальна ўручыў».

Суд, аднак, не прыняў да ведама аргумэнты пазоўніка і вынес рашэньне, што культурна-асьветніцкаму аб’яднаньню «Спадчына» адмоўлена ў рэгістрацыі законна. Праваабаронца Чавусаў зазначыў, што апошнім часам ім даводзіцца даволі часта сустракацца з сытуацыяй, калі заяўнікам адмаўляюцца даваць гарантыйны ліст, што потым робіцца падставай для адмены рэгістрацыі, і такія выпадкі вельмі распаўсюджаныя.

Чавусаў: «У дадзенай сытуацыі відавочна, што на арандадаўцу націснулі. Тое, што памяшканьне дагэтуль падаецца ў аб’явах на сайце райвыканкаму аб арэндзе, сьведчыць пра тое, што тут быў палітычны ціск. І, адпаведна, усё рашэньне аб адмове ў рэгістрацыі юрыдычна не абгрунтаванае. Яно абгрунтаванае з палітычнага пункту гледжаньня».

Сяргей Трафімчык паведаміў Свабодзе, што разам зь іншымі заснавальнікамі аб’яднаньня мае намер падаваць скаргу ў Вярхоўны суд. Ён таксама распавёў, дзеля чаго ў невялікай Бярозаўцы разам зь сябрамі вырашыў зарэгістраваць культурна-асьветніцкае аб’яднаньне «Спадчына».

Трафімчык: «У нас ёсьць шырокае поле для працы, існуе шмат ідэяў. Гэта і тыя самыя літаратурныя сустрэчы, музычныя сустрэчы, правядзеньне самых розных культурніцкіх і гістарычных конкурсаў. І гэта, канечне, у асноўным праца для моладзі, каб яны хіліліся да беларушчыны. Таму што тое, што мы цяпер назіраем, — гэта рэальнае засільле чужой культуры».

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG