Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Вянок памяці: Уладзімер Дашук


Уладзімер Дашук
Уладзімер Дашук

У ноч на 30 ліпеня пайшоў з жыцьця беларускі кінарэжысэр Уладзімер Дашук.

Ня вытрымала сэрца.

Уладзімера Дашука пахаваюць у вёсцы Пярэжар Пухавіцкага раёну — гэта родная вёска ягонай маці.

Разьвітаньне адбудзецца 31 ліпеня ў вёсцы Клінок Чэрвеньскага раёну.

Віктар Асьлюк
Віктар Асьлюк

Кінарэжысэр Віктар Асьлюк заявіў Радыё Свабода: «Перад сьмерцю ўсялякая творчасьць становіцца на другое месца. Шкада — 50 гадоў... Вова мала здымаў. Фактычна ў яго была паўза 20 гадоў. І толькі за 2 апошнія гады ён зрабіў некалькі фільмаў».

«Гэта быў адзін з найцікавейшых рэжысэраў свайго пакаленьня. Ён першы адкрыў хвалю кіно, якая зьвярталася да тых бакоў жыцьця, якіх раней кінэматограф пазьбягаў. Уладзімер Дашук рабіў гэта высокапрафэсійна, — кажа знаўца беларускага дакумэнтальнага кіно Галіна Шур. — Можна прыгадаць ягоныя фільмы „Жарсьць“ і „Партрэт зь сякерай“. Гэта былі першыя спробы пранікнуць у тое, што мы называем мэнталітэтам сучаснага чалавека. Стужка „Партрэт зь сякерай“ — ад імя свайго пакаленьня ён спрабаваў зразумець духоўныя вытокі, якіх трымаюцца людзі старэйшага веку. Я памятаю ягоны фільм „Калыска гойдаецца над безданьню“. Ён спрабаваў зразумець сьмерць як зьяву: як нам ставіцца да гэтага? Ён тады яшчэ быў вельмі малады. Але гэтая тэма яго цікавіла. У кожнай ягонай карціне былі адвечныя пытаньні».

Галіна Шур адзначае: «Уладзімер Дашук быў вельмі неардынарнай асобай. Замены яму сярод маладога пакаленьня я ня бачу».

Аднакурсьнік Уладзімера Дашука Сяргей Дубавец:

Сяргей Дубавец
Сяргей Дубавец

«Мы бачыліся зусім нядаўна, на пачатку лета ў Строчыцах на сустрэчы выпускнікоў нашага курсу. Мы скакалі полечку з нашымі дзяўчатамі. Валодзя не скакаў і толькі назіраў за намі. Хоць, здавалася, ён амаль не зьмяніўся са студэнцкіх часоў. Ён быў вельмі стрыманы. Мне ягонае аблічча прыходзіць на розум кожны раз, калі ўдумваюся ў слова „дзяцюк“. Вось да такіх і зьвяртаўся ў сваіх праклямацыях Каліноўскі. Валодзя Дашук быў дзецюком (незалежна ад шлюбаў, дзяцей, узросту). Такі маруднаваты ў рухах, разважлівы маладзён, унутрана заўсёды гатовы да мабілізацыі. Такім ён быў у студэнцкія гады, такім я яго пабачыў на пачатку лета, такім ён застаўся назаўсёды».

Аднакурсьнік Уладзімера Дашука Сяргей Навумчык:

Сяргей Навумчык
Сяргей Навумчык

Вестка пра сьмерць Валодзі мяне агалошыла, бо ўжо ў каго з нашага курсу было жалезнае здароў'е – дык гэта ў Дашука. Так мне заўсёды здавалася. Валодзя для мяне – сябар юнацтва, і я проста не магу абстрагавацца ад чыста асабістых біяграфічных успамінаў і гаварыць пра яго толькі як пра рэжысёра. Валодзя быў вельмі надзейным сябрам, увогуле надзейным чалавекам, для яго такія паняцьці, як «гонар» ці «дадзенае слова» - былі асноўнымі. Ён будаваў на гэтым жыцьцё. Тут, канешне, паўплывала бацькоўскае выхаваньне.

Сьвятлана Навумчык, Уладзімер Дашук, Сяргей Навумчык. Віцебск, 1980 год.
Сьвятлана Навумчык, Уладзімер Дашук, Сяргей Навумчык. Віцебск, 1980 год.

Мы зь ім пасябравалі ў першы дзень знаёмства, яшчэ на першым курсе журфаку, разам былі на «бульбе» у Клімавіцкім раёне, у будатрадзе ў Карэліі. Пяць​ гадоў на журфаку правялі разам, у нас была адна кампанія. Разам рыхтаваліся да экзамэнаў – ці ў мяне ў інтэрнаце, ці ў яго, ён тады жыў з бацькамі ў Зялёным Лузе. Але рабіць гэта было цяжка, бо адразу пераключаліся на размовы «пра жыцьцё». Канешне, як гэта бывае, зь цягам часу ў кожнага зьявіліся свае інтарэсы, пасьля ўнівэрсытэту мы сустракаліся радзей, але кожны раз, як гэта бывае зь сябрамі юнацтва, гаварылі гадзінамі. Недзе годзе ў 87-ым ён прыехаў да мяне ў Віцебск на некалькі дзён – каб адключыцца ад сталічнай валтузьні і напісаць сцэнар пра Чарнобыль. Мы тады прагаварылі некалькі начэй. Я ўпершыню (бо толькі нядаўна вярнуўся з войска) пачуў пра тое, што робіцца ў чарнобыльскіх раёнах, Валодзя туды езьдзіў і быў калі ня першым, дык адным зь першых, хто зафіксаваў тую праўду на кінастужку. А праз два гады, калі я пераехаў у Менск, некалькі тыдняў жыў у ягонай кватэры ва Ўруччы. Тыя ягоныя фільмы, якія я бачыў – безумоўна, уражваюць. Вельмі шкада, што іх так мала – але зусім не па ягонай віне. Пры ўсім сваім сапраўды моцным характары – Валодзя, як мне падаецца, не жадаў марнаваць час на змаганьне з чынавенскім дэбілізмам і, пэўна ж, меў на гэта права. Але шкада, што яго талент не рэалізаваўся ў поўную сілу – як гэта магло б быць пры іншых умовах».


Уладзімер Дашук


Нарадзіўся ў 1962 годзе.

У 1984 скончыў факультэт журналістыкі БДУ.

Спэцыяльнасьць: рэжысэр, сцэнарыст, журналіст.

З 1983 пачаў працу на кінастудыі «Беларусьфільм» асыстэнтам рэжысэра.

Рэжысэрскім дэбютам стаў дакумэнтальны фільм «Партрэт зь сякерай» пра нацыянальнага скульптара з далёкай беларускай глыбінкі.

У 1990 уступіў у Саюз кінэматаграфістаў.

За час працы на кінастудыі здымаў дакумэнтальныя і публіцыстычныя мастацкія фільмы паводле ўласных сцэнароў.

У 1992 заснаваў студыю відэафільмаў «Знаменьне».

У 1994 заснаваў рэклямнае агенцтва «Ніць Арыядны». З тых часоў зьняў больш за сорак рэклямных кліпаў і прэзэнтацыйных фільмаў.

Фільмаграфія:

«Партрэт зь сякерай», «Грэх» (абодва — 1987);

«Калі-небудзь», «Пэйзаж пасьля бітвы» (абодва — 1989);

«Калыска гойдаецца над безданьню» (1990);

«Форс-мажор», «Ратуйце нашы душы» (1992);

«Мы ўсё ж такі ёсьць» (1995);

«Жарсьць» (2009) — прыз за лепшую рэжысэрскую працу ў Беларусі.

Аўтар і суаўтар сцэнароў уласных фільмаў.

«Жарсьць» Уладзімера Дашука

У 2012-м фільм Уладзімера Дашука «Жарсьць» трапіў у сьпісы забароненых да паказу стужак. Паведамленьне пра гэта апублікаваў афіцыйны сайт Міністэрства культуры Беларусі.

Сам Уладзімер Дашук тады распавёў, што калі ў 2009 годзе адбывалася прыёмка фільму, адмысловай камісіі Дэпартамэнту кінэматаграфіі Міністэрства культуры падаўся парнаграфічным эпізод, у якім «40-гадовыя мужыкі, якія палявалі пад вадой, выбраліся з вады і проста ўночы ў лесе пад імправізаваным душам (шлянг павесілі на дрэва) абмываюцца. І ў кадры бачны азадак». Тады, паводле словаў Дашука, было нават заключэньне камісіі аб прызнаньні фільма парнаграфічным.

Камісія запатрабавала выдаліць гэты эпізод, што рэжысэр і зрабіў. Пасьля гэтага фільм прынялі, і ён нават атрымаў прэмію за лепшую рэжысёрскую працу году.


«Жарсьць», 2009

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG