Першае, што зрабіў лекар Ігар Пасноў, — патэлефанаваў на аўтаадказьнік радыё Свабода і апавёў, што знаходзіцца на волі. Потым у размове з карэспандэнтам Свабоды Пасноў прызнаўся, што гэтае вызваленьне — хутчэй умоўна-датэрміновае. Бо фармальна ён павінен зьяўляцца на дзённы стацыянар, адзначацца там і працягваць нэўралягічны курс лячэньня. Але гэта ўжо не псыхіятрычнае лекаваньне.Такое рашэньне было аб’яўленае сёньня.
«Я ня ведаю, з чым зьвязанае гэта рашэньне: альбо з воляй улады, альбо гэта вынік дзейнасьці праваабаронцаў. Але як мяне ўзялі нечакана, так нечакана і адпусьцілі. Сказалі, што мяне выпускаюць. Далі падпісаць паперу, ці згодны я на лячэньне на дзённым стацыянары», — сказаў Пасноў.
Ігара Паснова забралі ў псыхіятрычную лякарню з працы. Праз тое, што ў яго нібыта парушана сацыяльнае функцыянаваньне і непрадуктыўныя кантакты. Менавіта так было напісана ў заяве ў суд. У зьвязку з гэтым Пасноў нібыта ўяўляў пагрозу для сябе і свайго здароўя. І таму меў патрэбу ў псыхіятрычнай дапамозе.
Спадар Пасноў апавядае, як праводзілася яго прымусовае лекаваньне:
«Пачалі мяне лекаваць карэктарамі паводзінаў. Я перастаў іх піць, адмовіўся катэгарычна. Спачатку мяне зьмясьцілі ў эўрапалату, вельмі добрую, як свайго. Потым ужо перавялі мяне ў палату для агрэсіўна хворых, таму што я адмовіўся піць лекі. Мне іх залівалі ў рот. Потым мне іх сталі калоць гвалтам. Але я ня біўся, так бы мовіць, каб мяне там не вязалі. А прыняў такую пасіўную форму пратэсту. Я клаўся на сьпіну, а мяне пераварочвалі і, як мяшок з фэкаліямі, калолі. Вось так і лекавалі. Чатыры віды нэўралептыка на мне спрабавалі выкарыстаць».
Наогул, Ігар Пасноў кажа, што гэты прэцэдэнт трэба абмяркоўваць. Бо ён сьведчыць пра намер выкарыстоўваць псыхіятрыю ў карных мэтах, як гэта было за савецкім часам. Ён спадзяецца на дапамогу праваабаронцаў і будзе абскарджваць далей дзеяньні ўладаў, дамагацца адмены рашэньня суду аб прымусовым лячэньні.
Як лекар, Пасноў мае 30-гадовы стаж і вышэйшую псыхіятрычную адукацыю. Але што тады, адзначае ён, казаць пра звычайных грамадзянаў:
«Прэцэдэнт, які створаны, трэба абмяркоўваць. Гэты закон аб псыхіятрыі. Бо чалавек, як трапіць у лякарню — поўнасьцю пазбаўляецца, фактычна, дзеяздольнасьці. Яго пазбаўляюць права на тэлефанаваньне, ліставаньне, абмяжоўваюць права на зварот у суд. Словам, трэба змагацца. Нават не за мяне, а каб не абкатвалі вось так. Гэта ж, фактычна, па бязьмежным артыкуле ўзялі. Але самае бязьмежжа ў іншым, што ўсе, пачынаючы ад генпракуратуры і канчаючы апошнім судзьдзёй, далі такое вось вызначэньне, што мае правы не парушаны. Вось што страшна. Чалавека з вышэйшай псыхіятрычнай адукацыяй і тое ўкаталі пад асфальт. Вось як проста. Ня трэба, каб чалавек нешта парушаў. Трэба толькі прызнаць меркаваньне, якое няхай не адназначнае, але якое зь нечым ня згоднае, прызнаць трызьненьнем, — і палічыць, што чалавек небясьпечны для свайго здароўя. Во якая сытуацыя, вось што страшна».
Ігар Пасноў патрапіў на лячэньне ў псыхіятрычны шпіталь пасьля свайго апошняга відэавыступу ў інтэрнэце. Ён выказаў крытычныя меркаваньні аб стане віцебскай мэдыцыны, прымусовым кадзіраваньні ад алькагалізму, а таксама заявіў, што яго запалохваюць прымусовым псыхіятрычным лячэньнем. 16 жніўня Паснова забралі ў шпіталь з працы. 29 жніўня праваабарончая арганізацыя "Міжнародная амністыя" заявіла пра гатоўнасьць прызнаць Паснова вязьнем сумленьня.
«Я ня ведаю, з чым зьвязанае гэта рашэньне: альбо з воляй улады, альбо гэта вынік дзейнасьці праваабаронцаў. Але як мяне ўзялі нечакана, так нечакана і адпусьцілі. Сказалі, што мяне выпускаюць. Далі падпісаць паперу, ці згодны я на лячэньне на дзённым стацыянары», — сказаў Пасноў.
Ігара Паснова забралі ў псыхіятрычную лякарню з працы. Праз тое, што ў яго нібыта парушана сацыяльнае функцыянаваньне і непрадуктыўныя кантакты. Менавіта так было напісана ў заяве ў суд. У зьвязку з гэтым Пасноў нібыта ўяўляў пагрозу для сябе і свайго здароўя. І таму меў патрэбу ў псыхіятрычнай дапамозе.
Спадар Пасноў апавядае, як праводзілася яго прымусовае лекаваньне:
«Пачалі мяне лекаваць карэктарамі паводзінаў. Я перастаў іх піць, адмовіўся катэгарычна. Спачатку мяне зьмясьцілі ў эўрапалату, вельмі добрую, як свайго. Потым ужо перавялі мяне ў палату для агрэсіўна хворых, таму што я адмовіўся піць лекі. Мне іх залівалі ў рот. Потым мне іх сталі калоць гвалтам. Але я ня біўся, так бы мовіць, каб мяне там не вязалі. А прыняў такую пасіўную форму пратэсту. Я клаўся на сьпіну, а мяне пераварочвалі і, як мяшок з фэкаліямі, калолі. Вось так і лекавалі. Чатыры віды нэўралептыка на мне спрабавалі выкарыстаць».
Ня трэба, каб чалавек нешта парушаў. Трэба толькі прызнаць ягонае меркаваньне трызьненьнем. Вось як проста
Наогул, Ігар Пасноў кажа, што гэты прэцэдэнт трэба абмяркоўваць. Бо ён сьведчыць пра намер выкарыстоўваць псыхіятрыю ў карных мэтах, як гэта было за савецкім часам. Ён спадзяецца на дапамогу праваабаронцаў і будзе абскарджваць далей дзеяньні ўладаў, дамагацца адмены рашэньня суду аб прымусовым лячэньні.
Як лекар, Пасноў мае 30-гадовы стаж і вышэйшую псыхіятрычную адукацыю. Але што тады, адзначае ён, казаць пра звычайных грамадзянаў:
«Прэцэдэнт, які створаны, трэба абмяркоўваць. Гэты закон аб псыхіятрыі. Бо чалавек, як трапіць у лякарню — поўнасьцю пазбаўляецца, фактычна, дзеяздольнасьці. Яго пазбаўляюць права на тэлефанаваньне, ліставаньне, абмяжоўваюць права на зварот у суд. Словам, трэба змагацца. Нават не за мяне, а каб не абкатвалі вось так. Гэта ж, фактычна, па бязьмежным артыкуле ўзялі. Але самае бязьмежжа ў іншым, што ўсе, пачынаючы ад генпракуратуры і канчаючы апошнім судзьдзёй, далі такое вось вызначэньне, што мае правы не парушаны. Вось што страшна. Чалавека з вышэйшай псыхіятрычнай адукацыяй і тое ўкаталі пад асфальт. Вось як проста. Ня трэба, каб чалавек нешта парушаў. Трэба толькі прызнаць меркаваньне, якое няхай не адназначнае, але якое зь нечым ня згоднае, прызнаць трызьненьнем, — і палічыць, што чалавек небясьпечны для свайго здароўя. Во якая сытуацыя, вось што страшна».
Ігар Пасноў патрапіў на лячэньне ў псыхіятрычны шпіталь пасьля свайго апошняга відэавыступу ў інтэрнэце. Ён выказаў крытычныя меркаваньні аб стане віцебскай мэдыцыны, прымусовым кадзіраваньні ад алькагалізму, а таксама заявіў, што яго запалохваюць прымусовым псыхіятрычным лячэньнем. 16 жніўня Паснова забралі ў шпіталь з працы. 29 жніўня праваабарончая арганізацыя "Міжнародная амністыя" заявіла пра гатоўнасьць прызнаць Паснова вязьнем сумленьня.
