Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Навіны 07 красавіка 1999 г.


Сёньня па дарозе на працу быў затрыманы наш калега Алег Грузьдзіловіч. Неўзабаве ён быў выпушчаны і мы распыталіся ў яго пра абставіны гэтага затрыманьня.

(Ціхановіч:) Скажы, Алег, як гэта адбывалася?

(Грузьдзіловіч:) «Мяне чакалі побач з домам — чакаў «рафік» і службовая «волга» з чырвоным нумарам — усяго было 7-8 супрацоўнікаў КГБ. Адзін зь іх назваўся, паказаў чырвоную кніжку і прад'явіў мне пастанову аб прымусовым прыцягненьні мяне да сьледчага на допыт».

(Ціхановіч:) Якія пытаньні табе ставіліся на допыце?

(Грузьдзіловіч:) «Допыту як гэткага не адбылося. Рэч у тым, што якраз сьледзтва зацікаўленае пачуць мяне ў якасьці сьведкі ў нейкай пакуль мне не вядомай справе, але я адмаўляюся ад удзелу ў гэтых дзеяньнях без дапамогі юрыдычнага касультанта. Я спасылаюся на 62 артыкул Канстытуцыі, дзе сказана, што любы грамадзянін Беларусі мае права ў любы момант на юрыдычную дапамогу ў сваіх дачыненьнях з службовымі асобамі ў розных дзяржаўных установах».

(Ціхановіч:) Дык перамовы адбываліся ў машыне, ці ўсё ж ты быў дастаўлены ў нейкую ўстанову?

(Грузьдзіловіч:) «Вядома ж, я быў дастаўлены — у КГБ на праспэкце Скарыны».

(Ціхановіч:) Ці была спроба табе проста афіцыйна, нармальна ўрычыць позву?

(Грузьдзіловіч:) «Так, такая спроба была, у панядзелак. Мяне першы раз выклікалі ў якасьці сьведкі ў нейкай невядомай справе ў КГБ. Я прыйшоў туды, але разам з адвакатам Гары Паганяйлам, і таксама спаслаўся на артыкул 62, у якім гарантаваная юрыдычная дапамога. Але ў той момант сьледчы адмовіўся даць магчымасьць весьці гутарку разам з адвакатам.

І вось сёньня раніцай мяне ўжо прымусова даставілі ў КГБ. Мы вярталіся зноў і зноў да той самай размовы — я адмаўляюся даваць паказаньні без удзелу кансультанта, а яны настойвалі, што я павінен іх даць...»

(Ціхановіч:) Яшчэ раз удакладнім: абставінаў справы, у якой ты выклікаесься, ты ня ведаеш? Гутарка закранала толькі працэсуальныя моманты?

(Грузьдзіловіч:) «Я магу здагадвацца, у чым гэтая справа. Я мяркую, што хутчэй за ўсё гэта справа па факце апублікаваньня ў газэце «Навіны» дакумэнту аб пляне дзеяньняў супраць апазыцыі, у тым ліку і дзеяньняў, якія яўна супярэчаць Канстытуцыі. Я мяркую, што сьледзтва спрабуе зараз разабрацца — чаму адбылася «ўцечка» гэтага дакумэнту. Галоўнае гэта тая праблема, што сьледзтва ў любым выпадку спрабуе не дапусьціць разгалошаньня інфармацыі аб нейкай крымінальнай справе. Я падазраю, што калі яны прызнаюць, што ёсьць такая крымінальная справа — дык фактычна яны прызнаюць, што існуе той дакумэнт, які быў працытаваны ў газэце «Навіны». А гэта дакумэнт, які супярэчыць Канстытуцыі. Фактычна сьледзтва павінна было б займацца ня тымі людзьмі, хто дапусьціў «уцечку» гэтага дакумэнту, а ягонымі аўтарамі, тымі, хто яго склаў, хто яго рэалізуе. Вось гэта галоўная праблема, але сьледзтва ад гэтай праблемы адыходзіць».

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG