Дырэктар аналітычнага цэнтру «Стратэгія» эканаміст Леанід Заіка, вывучаючы чарговы ўрадавы дакумэнт, не знайшоў там нічога новага:
«Вывучаючы беларускія прагнозы, асноўныя накірункі цягам апошніх 18 гадоў, я ўжо ня бачу ніякай прынцыповай розьніцы у тым, што пісалі ў 1998-м годзе альбо ў 2010 з тым, што пішуць зараз. Уся формула працы нагадвае Дзяржплян БССР».
Эканаміст Міхаіл Залескі таксама параўнаў новыя распрацоўкі Міністэрства эканомікі зь дзяржплянаўскімі савецкіх часоў і параіў да іх ставіцца спакойна:
«У савецкім Дзяржпляне ёсьць адзін фундамэнтальны прынцып: паказьнікі не павінны зьніжацца. І таму яны малююць лічбы росту — прыросту. Сэнсу ў гэтым нямнога. Таму што ніхто з распрацоўшчыкаў не задаецца думкаю: а ці патрэбен менавіта такі хуткі рост? Якім чынам гэты рост зьвязаны, напрыклад, з працягласьцю жыцьця ў краіне? Ці яшчэ зь якімі паказьнікамі, вартымі ўвагі... На гэта ніхто не зьвяртае ўвагі. Таму што трэба арыентавацца на арыенціры, выстаўленыя Адміністрацыяй прэзыдэнта».
Эканаміст Сяргей Чалы, які працаваў над альтэрнатыўнай «Народнай праграмай», прэзэнтаванай дзень таму, таксама ўважліва вывучае ўрадавыя дакумэнты. Што да асноўных паказьнікаў на 2013 года, кажа:
«Там прынцып вельмі просты: хочам такі эканамічны рост. Дзе ўзяць на гэта сродкі? Зразумела, што грошай няма. Дзяржаўнымі прадпрыемствамі мы гэта ня зробім. Таму будзем спадзявацца, што раптам запрацуе прыватны бізнэс, і дзесьці знойдуцца 17 мільярдаў даляраў прамых інвэстыцыяў за 3 гады. Гэта ўсё выключна з пажаданьняў напісана. А дзе гэтыя грошы возьмуцца, чаму яны знойдуцца — незразумела».
Даклад міністра эканомікі Мікалая Снапкова, апублікаваны на сайце Саўміну, уражвае салідным аб’ёмам — 30 старонак, шматлікія разьдзелы, сотні паказьнікаў, каляровая інфаграфіка, табліцы. Леанід Заіка з гэтай нагоды выказаў такое меркаваньне:
«Увесь прагноз можна зрабіць на трох старонках: найважнейшы паказьнік — цана бэнзіну; найважнейшы паказьнік — кан’юнктура і цэны ўсясьветнага рынку; і найважнейшыя паказьнікі, зьвязаныя з расейскім рынкам і канкурэнтаздольнасьцю на расейскім рынку. Гэта калі па-сур’ёзнаму рабіць. Але яны гэтага наагул баяцца, яны міма гэтага праходзяць. А ўсе гэтыя лічбы мэханічна ўзятыя: сёньня быў рост 3%, заўтра давайце зробім 6%».
Эканаміст Сяргей Чалы таксама лічыць, што рост практычна ўсіх асноўных паказьнікаў на 6-8% абсалютна нічым не абгрунтаваны:
«Яны плянуюць, што зьнянацку створыцца 200 тысяч новых працоўных месцаў. І эканамічны рост ў іх атрымліваецца па 6-8%. І гэтага ня будзе. 3% — вось рэальны наш патэнцыял. Гэта тое, што зараз паказвае эканоміка, гэта тое, што магчыма ў наступным годзе. Там ня будзе ніякіх 6-7%».
А па асобных паказьніках на 2013 год, да прыкладу, па экспарце тавараў і паслуг рост наагул заплянаваны на 15,2% у параўнаньні з 2012 годам.
Эканаміст Міхал Залескі выказаў такое меркаваньне:
«Шукаць сэнс у гэтых дакумэнтах ня мае сэнсу. Такі атрымліваецца дурны калямбур. Там усё вельмі правільна і хораша напісана. Але жыцьцё ідзе не зважаючы на ўсе іх прагнозы. У іх была заплянаваная дэвальвацыя трохразовая? А яна ж адбылася! То бок тое, што яны пішуць, да жыцьця ня мае ніякага дачыненьня».
Дырэктар аналітычнага цэнтру «Стратэгія» эканаміст Леанід Заіка лічыць, што асноўная праблема эканомікі Беларусі — ў недахопе прафэсіяналаў:
«Аграрыі займаюцца нейкімі разважаньнямі аб макраэканоміцы, інжынэр-мэханік пачынае прапаноўваць нешта ў бюджэтнай палітыцы, бухгальтар распрацоўвае манэтарную палітыку... Надзея Ермакова па спэцыяльнасьці — бухгальтарка. Якая там грашовая палітыка? А таму — якое зь іх спагнаньне?»
«Вывучаючы беларускія прагнозы, асноўныя накірункі цягам апошніх 18 гадоў, я ўжо ня бачу ніякай прынцыповай розьніцы у тым, што пісалі ў 1998-м годзе альбо ў 2010 з тым, што пішуць зараз. Уся формула працы нагадвае Дзяржплян БССР».
Эканаміст Міхаіл Залескі таксама параўнаў новыя распрацоўкі Міністэрства эканомікі зь дзяржплянаўскімі савецкіх часоў і параіў да іх ставіцца спакойна:
«У савецкім Дзяржпляне ёсьць адзін фундамэнтальны прынцып: паказьнікі не павінны зьніжацца. І таму яны малююць лічбы росту — прыросту. Сэнсу ў гэтым нямнога. Таму што ніхто з распрацоўшчыкаў не задаецца думкаю: а ці патрэбен менавіта такі хуткі рост? Якім чынам гэты рост зьвязаны, напрыклад, з працягласьцю жыцьця ў краіне? Ці яшчэ зь якімі паказьнікамі, вартымі ўвагі... На гэта ніхто не зьвяртае ўвагі. Таму што трэба арыентавацца на арыенціры, выстаўленыя Адміністрацыяй прэзыдэнта».
Ніхто з распрацоўшчыкаў не задаецца думкаю: а ці патрэбен менавіта такі хуткі рост?
Эканаміст Сяргей Чалы, які працаваў над альтэрнатыўнай «Народнай праграмай», прэзэнтаванай дзень таму, таксама ўважліва вывучае ўрадавыя дакумэнты. Што да асноўных паказьнікаў на 2013 года, кажа:
«Там прынцып вельмі просты: хочам такі эканамічны рост. Дзе ўзяць на гэта сродкі? Зразумела, што грошай няма. Дзяржаўнымі прадпрыемствамі мы гэта ня зробім. Таму будзем спадзявацца, што раптам запрацуе прыватны бізнэс, і дзесьці знойдуцца 17 мільярдаў даляраў прамых інвэстыцыяў за 3 гады. Гэта ўсё выключна з пажаданьняў напісана. А дзе гэтыя грошы возьмуцца, чаму яны знойдуцца — незразумела».
Даклад міністра эканомікі Мікалая Снапкова, апублікаваны на сайце Саўміну, уражвае салідным аб’ёмам — 30 старонак, шматлікія разьдзелы, сотні паказьнікаў, каляровая інфаграфіка, табліцы. Леанід Заіка з гэтай нагоды выказаў такое меркаваньне:
«Увесь прагноз можна зрабіць на трох старонках: найважнейшы паказьнік — цана бэнзіну; найважнейшы паказьнік — кан’юнктура і цэны ўсясьветнага рынку; і найважнейшыя паказьнікі, зьвязаныя з расейскім рынкам і канкурэнтаздольнасьцю на расейскім рынку. Гэта калі па-сур’ёзнаму рабіць. Але яны гэтага наагул баяцца, яны міма гэтага праходзяць. А ўсе гэтыя лічбы мэханічна ўзятыя: сёньня быў рост 3%, заўтра давайце зробім 6%».
Эканаміст Сяргей Чалы таксама лічыць, што рост практычна ўсіх асноўных паказьнікаў на 6-8% абсалютна нічым не абгрунтаваны:
Яны плянуюць, што зьнянацку створыцца 200 тысяч новых працоўных месцаў. І эканамічны рост ў іх атрымліваецца па 6-8%. І гэтага ня будзе
«Яны плянуюць, што зьнянацку створыцца 200 тысяч новых працоўных месцаў. І эканамічны рост ў іх атрымліваецца па 6-8%. І гэтага ня будзе. 3% — вось рэальны наш патэнцыял. Гэта тое, што зараз паказвае эканоміка, гэта тое, што магчыма ў наступным годзе. Там ня будзе ніякіх 6-7%».
А па асобных паказьніках на 2013 год, да прыкладу, па экспарце тавараў і паслуг рост наагул заплянаваны на 15,2% у параўнаньні з 2012 годам.
Эканаміст Міхал Залескі выказаў такое меркаваньне:
«Шукаць сэнс у гэтых дакумэнтах ня мае сэнсу. Такі атрымліваецца дурны калямбур. Там усё вельмі правільна і хораша напісана. Але жыцьцё ідзе не зважаючы на ўсе іх прагнозы. У іх была заплянаваная дэвальвацыя трохразовая? А яна ж адбылася! То бок тое, што яны пішуць, да жыцьця ня мае ніякага дачыненьня».
Дырэктар аналітычнага цэнтру «Стратэгія» эканаміст Леанід Заіка лічыць, што асноўная праблема эканомікі Беларусі — ў недахопе прафэсіяналаў:
«Аграрыі займаюцца нейкімі разважаньнямі аб макраэканоміцы, інжынэр-мэханік пачынае прапаноўваць нешта ў бюджэтнай палітыцы, бухгальтар распрацоўвае манэтарную палітыку... Надзея Ермакова па спэцыяльнасьці — бухгальтарка. Якая там грашовая палітыка? А таму — якое зь іх спагнаньне?»
